Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας Μανχάταν είναι εδώ και είναι ακόμα καλύτερο από το πρώτο!

Σεμπάστιαν και Λέξι. Λέξι και Σεμπάστιαν. Τι ζευγάρι!

Ο Σεμπάστιαν είναι ένας όμορφος άντρας που προσπαθεί να ζήσει αφού έχασε τη γυναίκα της ζωής του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Πάνε πλέον έξι χρόνια εκείνη τη μέρα, όμως εκείνος ζει ακόμα με τη θύμησή της και την αγάπη τους. Δεν έχει προχωρήσει καθόλου από τότε, αλλά δεν είναι και κάτι που θα ήθελε να κάνει. Ναι, έχει βρεθεί με άλλες γυναίκες, περισσότερες από μία φορές με κάποιες από αυτές, αλλά μέχρι εκεί. Τίποτε παραπάνω.

Η Λέξι είναι η προσωποποίηση της χαράς και της ζωντάνιας. Είναι θεατρική συγγραφέας και επιστρέφει από το Λονδίνο όπου είχε πάει να παρακολουθήσει κάποιες παραστάσεις και έμεινε λίγο παραπάνω. Ο Σεμπάστιαν είναι ο κολλητός του αδερφού της, κάποιος που γνωρίζει εδώ και χρόνια, αλλά που μετά το Λονδίνο τον βλέπει πια με άλλο μάτι. Το πάθος που θα ανάψει μεταξύ τους θα γίνει φωτιά που θα τους κάψει.

Η συγγραφέας μας δείχνει ότι με την τελευταίο της βιβλίο, έχει ωριμάσει αρκετά και η ίδια αλλά και η γραφή της. Η πένα της είναι μεστή, χαρακτηριστική με τον τρόπο της και πιο πλούσια από πριν. Έχει εξελιχθεί στην περιγραφή των σκηνών γενικότερα και ο τρόπος με τον οποίο φέρνει τον αναγνώστη κοντά στα γεγονότα είναι απολαυστικός. Η Νέα Υόρκη είναι η πόλη που λατρεύει και με τη γραφή της, δε μένει παρά να τη λατρέψει κι ο αναγνώστης, που νιώθει σαν πραγματικά να βρίσκεται εκεί τη στιγμή των γεγονότων και να βλέπει την πόλη μέσα από τα μάτια των ηρώων.

Τα συναισθήματα που κατακλύζουν αυτό το βιβλίο είναι πολύ δυνατά. Μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη, τη φιλία, τη συντροφικότητα, την οικογένεια, χωρίς να ξενίζει. Μιλάει όμως και για το πένθος. Πως το αντιμετωπίζουν οι ήρωές της αλλά και πως περνούν από τα διάφορα στάδιά του. Όλα όσα περιγράφονται για το δύσκολο αυτό θέμα, γίνονται με σεβασμό και λεπτότητα. Χωρίς υπερβολές ή ξεσπάσματα. Με υπέροχη συμπεριφορά και αντιμετώπιση, που κάνουν τον αναγνώστη να σκεφτεί λίγο παραπάνω.

Μιλάει και για τη συνήθεια, χωρίς να είναι τόσο φανερό. Ένας ακόμη από τους λόγους που ο ήρωας μένει στην ίδια κατάσταση και θέλει να παραμείνει εκεί για όσο περισσότερο μπορεί, ίσως είναι και η συνήθεια του να μένει σε κάτι γνωστό και η ασφάλεια που αυτό του παρέχει, ακόμη και αν καταβαραθρώνει την ψυχή του όλη αυτή η κατάσταση. Μένοντας εκεί που είναι, δεν χρειάζεται να μισήσει τον εαυτό του, δεν χρειάζεται να νιώσει για κάποια άλλη ότι νιώθει για τη γυναίκα της ζωής του. Είναι πολλές οι φορές που ο άνθρωπος προτιμά να αυτοτιμωρείται από το να προσπαθήσει να αλλάξει μια κατάσταση, από το να αναγκαστεί  ο ίδιος να αλλάξει.

Η Τατιάνα Τζινιώλη έχει μπει στη βιβλιοθήκη και στην καρδιά μας και θα παραμείνει εκεί! Έχει ακόμα πολλά να δώσει σε ένα είδος που λίγοι καταφέρνουν να δουλέψουν αξιοπρεπώς, χωρίς να γεμίσουν το γραπτό τους με πορνογραφικό περιεχόμενο, απλά και μόνο για να το κάνουν πιο εμπορικό ή γιατί πιο απλά δεν έχουν την ικανότητα να το κάνουν. Γράφει γιατί αγαπάει να το κάνει και γράφει για όσα αγαπάει. Συνθήκες ικανές να την πάνε ψηλά και να την κρατήσουν εκεί για πολύ καιρό!!

Διαβάστε περισσότερα για το πρώτο μέρος της τριλογίας Manhattan, Ένα βράδυ αλλά και για το βιβλίο με το οποίο γνωρίσαμε τη συγγραφέα, Road Trip.

Εκδόσεις Πηγή