Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Η Τάνια Ντομπς, μια κοπέλα που δουλεύει σε μια ταβέρνα αμφιβόλου ηθικής στο Μισισίπι, είναι στην πραγματικότητα η Τατιάνα Γιάνασεκ, διάδοχος του θρόνου της Καρντίνια, μιας χώρας κάπου στην Ευρώπη για την οποία δεν έχει ακούσει ποτέ. Ξέρει ότι ο Ντομπς δεν είναι πατέρας της, αλλά αφού έχει υπομείνει τόσα από εκείνον, θα συνεχίσει μέχρι να μη χρειάζεται πια να χορεύει για την ευχαρίστηση αγνώστων. Κάποια στιγμή θα μπορέσει να αποκτήσει την ελευθερία που τόσο επιζητεί.

Μέχρι το βράδυ που ένας άγνωστος άντρας θα μπει μέσα στην ταβέρνα και θα αναστατώσει μια για πάντα τη ζωή της. Ο Στέφαν θα αναγκαστεί να ψάξει τη χαμένη πριγκίπισσα και να την κάνει δική του με κάθε κόστος. Είναι ένα καθήκον που δεν πρόκειται ποτέ να αρνηθεί. Όταν εκείνη θα του αντισταθεί με κάθε τρόπο, απλά θα κάνει το όλο εγχείρημα πιο ενδιαφέρον!

Ο ήρωας είναι ο κλασσικός ρωμαλέος άντρας, κύριος του εαυτού του αλλά και των άλλων γύρω του. Παράλληλα όμως είναι και ευαίσθητος, ειδικά απέναντι στο ασθενές φύλο. Λόγω ενός περιστατικού που τον σημάδεψε, έχει κάποια θέματα αυτοπεποίθησης, που όμως περιπλέκουν περισσότερο την ιστορία, ειδικά όταν αυτά δεν είναι τόσο ξεκάθαρα στους άλλους. Με λίγα λόγια είναι ένας άντρας που πολλές γυναίκες θα ονειρεύονταν.

Από την άλλη, η Τάνια είναι μια γυναίκα που έχει μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό της με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Δεν είναι η συνηθισμένη γυναίκα της διπλανής πόρτας, δεν θα κράταγε πάνω της μαχαίρι αν ήταν. Είναι όμως αρκετά ξεροκέφαλη, όπως πολλές γυναίκες άλλωστε και έχει κι αυτή τα θεματάκια της με την αυτοπεποίθηση. Κοινώς, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι με αυτούς τους δύο.

Η αλήθεια είναι ότι θα τους πάρει πολύ να συνεννοηθούν και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους ο ένας με τον άλλο. Αλλά έτσι δεν γίνεται και σε πολλές σχέσεις; Το καλό στην υπόθεσή μας είναι ότι μέχρι να γίνει αυτό η ιστορία κυλάει ευχάριστα με αστείες μερικές φορές σκηνές και άλλες λιγάκι πιο τολμηρές…

Ένα ευχάριστο ανάγνωσμα για συντροφιά κάποιο απόγευμα αλλά και για την παραλία.