Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Ο Χαρούφ, στο τελευταίο του βιβλίο, μας δίνει ένα μάθημα για την ίδια τη ζωή! Το λάτρεψα και το ίδιο εύχομαι και σε εσάς!

Η Άντυ και ο Λούης είναι δύο μεγάλοι πια άνθρωποι που μένουν στην ίδια γειτονιά. Κάποτε ήταν και οι δύο παντρεμένοι, με τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους που γέμιζαν τα σπίτια τους. Τώρα είναι και οι δύο μόνοι, καθώς οι σύντροφοί τους έχουν πεθάνει και τα παιδιά τους, ο γιος της Άντυ και η κόρη του Λούης, μένουν μακριά τους, ο καθένας στο δικό του σπίτι. Όμως η μοναξιά είναι μεγάλη και αβάσταχτη και για τους δυο τους.

Έτσι, όταν ένα βράδυ η Άντυ θα επισκεφτεί τον Λούης και θα του προτείνει να ενώσουν τις μοναξιές τους, έστω και για λίγες ώρες, τα πάντα θα αλλάξουν. Η απόφαση των δύο ανθρώπων να πολεμήσουν τη μοναξιά τους, δεν θα περάσει απαρατήρητη, αλλά ούτε και ασχολίαστη από τη μικρή και συντηρητική κοινωνία στην οποία μένουν.

Η ζωή δεν τελειώνει στα 70. Δεν θα έπρεπε να τελειώνει, όχι μέχρι να πεθάνει κανείς. Γιατί λοιπόν κανένας δεν το βλέπει αυτό, εκτός αν βρίσκεται ή έχει ήδη περάσει αυτή την ηλικία; Ο Χαρούφ, λίγο πριν το τέλος, αναγνωρίζει όλα αυτά τα ταμπού που περιβάλλουν τους ανθρώπους κάποιας ηλικίας, αλλά και όσα οι άλλοι περιμένουν από αυτούς. Θέλει να μας δείξει πως ποτέ δεν είναι αργά να ζήσουμε κατά πως νομίζουμε εμείς και όχι κατά πως περιμένουν οι άλλοι να ζήσουμε. Γιατί κάποιος να πρέπει να μείνει μόνος μέχρι το τέλος της ζωής του, όταν θα μπορούσε να έχει μια καλή παρέα;

Προς τη δύση του, ο άνθρωπος κοιτάζει στο παρελθόν, τη ζωή που έζησε. Αναπολεί τις καλές στιγμές και ξανασκέφτεται τις άσχημες και τα λάθη που έκανε. Δεν είναι απαραίτητο να μετανιώσει κάποιος για τα λάθη του, μπορεί για κάποια να το κάνει. Το θέμα είναι να μάθει από αυτά και αυτός θα είναι και ο απολογισμός του. Σε μια τέτοια στιγμή βρίσκονται και οι ήρωες του Χαρούφ. Έχουν ζήσει, καλώς ή κακώς, έχουν κάνει τις επιλογές τους, τα λάθη και τα σωστά τους, έκαναν οικογένεια και τελικά έμειναν μόνοι, ο καθένας σε ένα άδειο σπίτι να μετράει το χρόνο που περνάει μέχρι το τέλος. Έχουν μάθει πια να ζουν με τους κανόνες της μικρής του κοινωνίας και γνωρίζουν πως έχουν την επιλογή είτε να τους ακολουθήσουν και να καταπιεστούν είτε να τους αψηφήσουν και να υποστούν τις συνέπειες.

Θα επιλέξουν το δεύτερο και κάποιοι κάτοικοι της μικρής πόλης θα συμφωνήσουν μαζί τους. Εκείνοι όμως που θα διαφωνήσουν θα είναι τα ίδια τους τα παιδιά. Πόσο άπονο είναι για ένα παιδί να θέλει ο γονιός του να είναι είναι δυστυχισμένος για να μην τον συζητάνε; Πόσο πιο σημαντικό είναι το τι θα πει ο κόσμος, από την ευτυχία μας; Γιατί ζούμε τη ζωή μας με λάθος γνώμονα; Και τι μαθαίνουμε τελικά στα παιδιά μας; Τι είναι αυτό που έχει σημασία; Η αφομοίωσή μας από την κοινωνία, ή η ευτυχία μας;

Οι δύο ήρωες, έχοντας ζήσει αρκετές καλές ή δυσάρεστες καταστάσεις, ξέρουν πια τι θέλουν από τι ζωή. Μπορούν επίσης να καταλάβουν πως θα βοηθήσουν ένα παιδί που το οικογενειακό του περιβάλλον δεν είναι ήρεμο και σταθερό. Όταν λοιπόν ο εγγονός της Άντυ θα πάει να μείνει μαζί της το καλοκαίρι, θα είναι οι καλύτερες διακοπές για τον μικρό, παρέα με την γιαγιά του και το Λούη. Θα βρει τη ζεστασιά και την αγάπη που του λείπει, καθώς και μια καινούρια παρέα. Όμως ακόμη και αυτή τη βελτίωση στη συμπεριφορά και τα συναισθήματα του παιδιού, οι ίδιοι οι γονείς του δεν θα τη δουν, τυφλωμένοι καθώς είναι από τα δικά τους προβλήματα και τις πεποιθήσεις τους.

Καμιά φορά, πρέπει να κλείνουμε τα μάτια για να μπορέσουμε να δούμε. Πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας για να μπορέσουμε να ακούσουμε. Τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής μας είναι αυτά που λειτουργούν καλύτερα, από εκείνα που μας βοηθούν να ζούμε σε αυτό τον κόσμο.

Το υπέροχο αυτό βιβλίο, το κύκνειο άσμα του Κεντ Χαρούφ, έγινε ταινία με πρωταγωνιστές του βραβευμένους με Όσκαρ ηθοποιούς Τζέιν Φόντα και Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή πρωταγωνιστών… Η ταινία προβάλλεται στην Ελλάδα από το Netflix.

Εκδόσεις Ωκεανός / Public / Ianos / Greekbooks.gr

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Κεντ Χαρούφ υπήρξε συγγραφέας έξι μυθιστορημάτων. Με τον φωτογράφο Πήτερ Μπράουν έχει γράψει το WestofLastChance. Έχει λάβει άπειρες τιμητικές διακρίσεις όπως τo Whiting Foundation Writer’s Award, το Mountains & Plains Booksellers Award, το Walla Stegner Award. Έχει λάβει ειδικό έπαινο από το PEN/Hemingway Foundation. Ύπήρξε φιναλίστ του National Book Award. Πήρε επίσης τα βραβεία Los Angeles Times Book Prize, και New Yorker Book Award. Το βιβλίο του Βenedictionμπήκε στον τελικό κατάλογο υποψηφίων για το Folio Prize. Πέθανε τον Νοέμβρη του 2014, σε ηλικία εβδομήντα ενός ετών.

Goodreads