Τους τελευταίους μήνες, το όνομα «Δημήτρης Σίμος» ακούγεται πολύ και παντού στα βιβλιοφιλικά στέκια, πραγματικά και εικονικά, ειδικότερα στα προσφιλή στο Αστυνομικό Μυθιστόρημα. Το πρώτο βιβλίο ενός νέου συγγραφέα επανεκδίδεται από τις Εκδόσεις BELL και μερικούς μήνες αργότερα ακολουθεί και το δεύτερο βιβλίο του με τον ίδιο ήρωα. Μια νέα σειρά έρχεται να μας καθηλώσει κι ένας ακόμα αστυνόμος, ο Χρήστος Καπετάνος, έρχεται να μπει στις καρδιές μας.

Το Chill and read και η Γεωργία Κωστοπούλου μίλησαν με τον συγγραφέα Δημήτρη Σίμο και σας καλούν να τον γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα!

1. Κύριε Σίμο, καταρχήν θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο Chill and read και να σας ευχαριστήσω πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Είστε ένας από τους γοργά ανερχόμενους και με μεγάλη απήχηση Έλληνες Συγγραφείς της Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν με αυτή σας την επιτυχία;
   
   
   Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα και τα καλά σας λόγια. Δεν θεωρώ ούτε πως έχω κάνει κάποια επιτυχία ή κάτι καλύτερο από κάποιον άλλον -και αυτό δεν το λέω στα πλαίσια μιας αρεστής μετριοφροσύνης προς τον έξω κόσμο, αλλά γιατί  έτσι έχει η πραγματικότητα. Από μικρό παιδί έτρεχα πίσω από κινηματογραφικές προβολές με μια πιο noir διάθεση, είδα και βλέπω πολλές αστυνομικές ταινίες, σειρές και  διάβασα/διαβάζω συνεχώς βιβλία έτσι ένιωσα κάποια στιγμή πως μπορούσα κάποια πράγματα να τα δημιουργήσω και εγώ από την δική μου οπτική γωνία. Έτσι γεννήθηκε η αστυνομική σειρά, Σκοτεινά Νερά και τα πρώτα 2 βιβλία της, τα Βατράχια και τα Τυφλά Ψάρια.
   

2. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στη συγγραφή και δη στην αστυνομική λογοτεχνία;
   
   
   Η έλξη μου προς μια πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα καθώς και η μεγάλη μου αγάπη να ασχολούμαι με γρίφους. Η αστυνομική λογοτεχνία είναι το ιδανικό πλαίσιο για να φτιάξει τον γρίφο σου και με την βοήθεια του αστυνόμου να τον λύσεις. Όσο πιο καλό γραφιάς είσαι, τόσο πιο πολυεπίπεδοι είναι αυτοί οι γρίφοι τόσο από άποψη δραματουργική πλοκής όσο και από κοινωνικού σχολιασμού-κριτικής.
   

3. Ποιος είναι ο Χρήστος Καπετάνος, ο ήρωας των βιβλίων σας; Πως γεννήθηκε και μπήκε στο χαρτί;
   
   
   Ο Χρήστος Καπετάνος είναι ο ήρωας της διπλανής πόρτας, θα μπορούσε να είναι η μητέρα που μεγαλώνει μόνη το παιδί της, ο εργάτης που πασχίζει για ένα μεροκάματο, ο ηλικιωμένος που στέκεται με θάρρος μπροστά στους ληστές, ο νέος που αγαπά με όλο του το είναι. Ένας ήρωας σαν τόσους άλλους, που ερχόμαστε σε επαφή κάθε μέρα. Ευφυής, ντόμπρος, με σκοτεινά μυστικά και μια μόνιμη μάχη με τα όρια της νομικής ηθικής.
   

4. Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα του Καπετάνου είναι δικό σας και ποιο θα θέλατε να είναι;
   
   
   Η έντονη αυτοσαρκαστική του διάθεση, είναι και κομμάτι από τον δικό μου χαρακτήρα.
   

5. Αρκετά τα ευαίσθητα θέματα και στα δυο έργα σας. Εφηβεία, διαφορετικότητα, διαφθορά, παράνομα κυκλώματα, πολιτική είναι κάποια από αυτά. Το Αστυνομικό μυθιστόρημα προσφέρεται για κοινωνικά μηνύματα. Να περιμένουμε να δούμε κι άλλα; Υπάρχουν θέματα για τα οποία θέλετε να μιλήσετε ή είναι απλά ότι εξυπηρετεί την ιστορία που διηγείστε;
   
   
   Έχω αρκετές σκέψεις και προβληματισμούς που θέλω να τονίσω και ο αστυνόμος Καπετάνος αρκετές υποθέσεις που θέλει να εξιχνιάσει.
   

6. Η ιστορία οδηγεί τον συγγραφέα ή ο συγγραφέας την ιστορία; Ποιος είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις σε αυτή τη σχέση;
   
   
   Κανείς από τους δύο στην περίπτωση μου. Όπως έχω πει και άλλες φορές, η κινητήριος δύναμη είναι οι χαρακτήρες. Διαφορετικοί χαρακτήρες σε ακριβώς την ίδια ιστορία θα δημιουργούσαν ένα τελείως διαφορετικό βιβλίο.
   

7. Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
   
   
   Η ζωή είναι μικρή. Τα βιβλία είναι σαν τα ταξίδια, μια νίκη στον χρόνο. Μια προσπάθεια να ζήσουμε πολλές ζωές.
   

8. Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;
   
   
   Μεγάλη Χίμαιρα. Καραγάτσης.
   

9. Ποιους συγγραφείς διαβάζετε;
   
   
   Δεν κάνω διακρίσεις. Σχεδόν όλους. Προτιμώ Αμερικανούς και Γάλλους. Οι Αμερικάνοι έχουν πάει την λογοτεχνία, μέσω της εξέλιξης της τεχνικής τους σε ένα άριστο επίπεδο.
   

10. Θα σας κάνω και μια ερώτηση που έχω κάνει πρόσφατα και σε ένα συνάδελφό σας του αστυνομικού! Το αστυνομικό μυθιστόρημα έχει πολλές σχολές. Τους Σκανδιναβούς, τους Αμερικανούς της παλιάς σχολής, τους Έλληνες! Τελικά ποιοι γράφουν τα καλύτερα αστυνομικά;
    
    
    Οι σχολές και όλη αυτή η προσποιούμενη εκδήλωση γνώσης, με τεχνικούς όρους για σχολές για κινήματα κτλ, απομακρύνει τον κόσμο από το βιβλίο. Το κοινό πρέπει να γνωρίσει την αστυνομική και γενικότερα την λογοτεχνία και αυτό δεν θα γίνει με φανφάρες και με μια επίδειξη ελιτισμού μεταξύ αυτών που ‘’ξέρουν’’ για αστυνομικά και αυτούς που δεν γνωρίζουν και έτσι ‘’φοβούνται’’ να πούν την γνώμη τους. Το βιβλίο πρέπει να είναι ελκυστικός τρόπος απόλαυσης και όχι μια τάση για να χωρίσουμε ‘’ποιοτικούς ανθρώπους’’ από ‘’ λαικούς’’. Το καλύτερο αστυνομικό το γράφει αυτός που είναι ειλικρινής, που δεν αντιγράφει και αφήνει το δικό του στίγμα. Εγώ επιτυχία θεωρώ, να με διαβάζει κάποιος και να μην μπορεί να βρει σε ποιον μοιάζω, μετά τις πρώτες 5 γραμμές να λέει αυτός είναι Δ. Σίμος. Ε ναι, αυτό τότε είναι επιτυχία.
    

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας! Σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο καινούριο σας βιβλίο καθώς και σε ότι ακολουθήσει!

Ο Δημήτρης Σίμος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1987. Απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στον τομέα των χρηματοοικονομικών, αποφασίζοντας παράλληλα να υπηρετήσει την αστυνομική λογοτεχνία. Φανατικός θαυμαστής της σχολής του Ζωρζ Σιμενόν, λατρεύει τον Ιζζό και δεν διστάζει να αναγνωρίσει το Μεσογειακό νουάρ ως το αγαπημένο του είδος αστυνομικής λογοτεχνίας.