Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Ο άνθρωπος τα κατάφερε. Κατέστρεψε τη φύση και την ύπαρξή του την ίδια. Ο πυρηνικός πόλεμος άλλαξε τελείως τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη στιγμή που έπεσε η πρώτη βόμβα. Τώρα, τόσα χρόνια μετά, υπάρχει μια μικρή κοινότητα δέκα χιλιάδων κατοίκων, το Γουέστφαλ, κάπου στο νότιο Μιζούρι. Κανείς δεν ξέρει αν υπάρχουν άλλες κοινότητες σαν κι αυτή, γι’ αυτό και υπάρχει ένας φράχτης γύρω της που προφυλάσσει τους κατοίκους από το άγνωστο.

Από την ίδρυσή του το 2025 μέχρι σήμερα, η πόλη είναι χωρισμένη σε δυο μεριές. Στο Γουέστσαϊντ, που είναι ουσιαστικά η μεριά του ιδρυτή και των υποστηρικτών του και στο Ίστγκλεν, όπου κατοικεί ο πρόεδρος και οι δικοί του υποστηρικτές, αυτοί που νίκησαν στη μεταξύ τους διαμάχη. Ο ρόλος του ιδρυτή είναι τυπικός και κληρονομείται από πατέρα σε γιο, όπως ακριβώς και ο ρόλος του προέδρου που όμως έχει όλη την εξουσία στα χέρια του. Για να διατηρηθεί η ειρήνη μεταξύ των δύο πλευρών, οι γιοι της μιας πλευράς παντρεύονται με τις κόρες της άλλης μέσω κανονισμένων γάμων. Έτσι καθίσταται σίγουρο ότι κάθε πλευρά έχει κάτι να χάση σε μια πιθανή επανάσταση.

Η Άιβι, που είναι η δεύτερη κόρη του ιδρυτή, πρέπει να παντρευτεί το γιο του προέδρου. Ένα αγόρι που δεν έχει δει ποτέ και ένας γάμος που σίγουρα δεν θα προτιμούσε. Μέσω αυτού του γάμου όμως, θα μπορέσει να πετύχει την αποστολή της. Δηλαδή, να σκοτώσει το γιο του προέδρου ώστε να πάρει η οικογένειά της την εξουσία. Μια αποστολή που φαντάζει εφικτή μέχρι την ημέρα της τελετής.

Πρόκειται για ένα από εκείνα τα δυστοπικά βιβλία τα οποία μοιάζουν τόσο κοντά στην πραγματικότητα, που κάνουν τον αναγνώστη να σκεφτεί «Αλήθεια, πόσο κοντά είμαστε σε κάτι τέτοιο;». Το Γουέστφαλ ιδρύθηκε 3 χρόνια μετά τον πόλεμο και το 2022 πλησιάζει ανησυχητικά. Οι πολιτικές εξελίξεις στον πλανήτη τα τελευταία χρόνια προσφέρουν το έδαφος για μια τόσο μαζική καταστροφή. Είτε αυτό είτε μια τρομοκρατική ενέργεια που θα μπορούσε να εκτροχιάσει την κατάσταση. Το θέμα είναι πως θα μπορούσε να πρόκειται για μια πιθανή πραγματικότητα των επόμενων χρόνων. Ελπίζω να βάλουμε  μυαλό, πριν να είναι αργά και να μην αποδείξουμε αληθινή τη συγγραφέα.

Σε μια κατάσταση όπως αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο, είναι φυσικό και επόμενο να υπάρχουν δύο πλευρές που μάχονται για την εξουσία. Όσο κι αν θέλει η ηττημένη πλευρά να δείξει πως είναι ευχαριστημένη με το πως έχουν τα πράγματα, κάπου στο βάθος υπάρχει πάντα η δίψα για εξουσία, για εκδίκηση. Είναι άτιμο πράγμα η εξουσία και αν συνδεθεί με καταπιεσμένα συναισθήματα, όπως η οργή και το πάθος για εκδίκηση, τότε δεν υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια. Έτσι οδηγούνται νέα κορίτσια όπως η ηρωίδα, βορά στα σχέδια του πατέρα, του αρχηγού, του ήρωα.

Η λύση που βρέθηκε ώστε να υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι οι κανονισμένοι γάμοι. Πολλοί από τους οποίους είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν. Αν δεν βασίζονται στην αγάπη, τον έρωτα, το σεβασμό, την ειλικρίνεια, αλλά βασίζονται καθαρά και μόνο σε ένα ταίριασμα που γίνεται μέσω συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων δεν μπορεί κανείς να περιμένει και μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Άσχετα τι φαίνεται προς τα έξω. Τέτοιοι γάμοι γίνονται και στις μέρες μας. Ευτυχώς όχι με τον ίδιο ρυθμό που γίνονταν πριν από πολλά χρόνια, τουλάχιστον σε αρκετά μέρη του πλανήτη. Υπάρχουν όμως ακόμα περισσότερα μέρη που εξακολουθούν να ακολουθούν την πρακτική αυτή, επηρεάζοντας τη ζωή αντρών και γυναικών, βάση συμφερόντων και συμφωνιών τρίτων. Όταν δεν υπάρχει εκούσια συμμετοχή σε ένα γάμο και από τις δύο πλευρές, τότε είναι καταναγκασμός.

Μπορεί όμως δυο άνθρωποι να έρθουν κοντά χωρίς να είναι επιλογή τους και από εκεί και πέρα να υπάρξει χημεία και να λειτουργήσει το συναίσθημα. Κάπως έτσι συνέβη με την Άιβι και τον Μπίσοπ. Μπορεί να αναγκάστηκαν να παντρευτούν, όμως έκαναν τις επιλογές τους από εκεί και μετά. Δεν άφησαν τους άλλους να αποφασίσουν για τα υπόλοιπα, παρά μόνο για το ότι θα ζήσουν μαζί. Το πως θα φερθεί ή τι θα νιώσει ο ένας για τον άλλο το αποφάσισαν και το έπραξαν οι ίδιοι, ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να καταλάβουν τι θέλουν από τη νέα αυτή κατάσταση.

Το βιβλίο, μέσα στην απλότητά του, κατάφερε να με κερδίσει χωρίς να χρειάζεται να φέρει τον κόσμο τούμπα τρεις φορές! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

Εκδόσεις Ψυχογιός

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η ΕΪΜΙ ΕΝΓΚΕΛ γεννήθηκε στο Κάνσας. Έζησε τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες χώρες, όπως στο Ιράν και στην Ταϊβάν, αλλά και σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ. Σήμερα ζει στο Κάνσας Σίτι με τον άντρα της και τα δύο παιδιά τους. Πριν αφιερωθεί στη μητρότητα και στη συγγραφή εργαζόταν ως δικηγόρος ποινικού δικαίου. Στον ελεύθερο χρόνο της της αρέσει να διαβάζει, να τρέχει και να αγοράζει παπούτσια. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΪΒΙ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, ενώ από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί και το δεύτερο βιβλίο της σειράς, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΪΒΙ.