Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

«Η επανάσταση της Άιβι» είναι το δεύτερο και τελευταίο μέρος της δυστοπικής διλογίας της Έιμι Ένγκελ, που ξεκίνησε τόσο δυναμικά με «Το βιβλίο της Άιβι». Πολύ φοβάμαι πως περίμενα πολλά περισσότερα από το δεύτερο μέρος.

Το βιβλίο ξεκινάει μετά την εκδίωξη της Άιβι από το Γουέστφαλ. Πέρα από το φράχτη, τίποτα δεν είναι εύκολο. Η Άιβι έχει να παλέψει για την επιβίωσή της, σε ένα τόπο αφιλόξενο και πολύ επικίνδυνο. Γνωρίζει πολύ καλά τι είδους άνθρωποι κυκλοφορούν εκεί έξω. Είναι άνθρωποι που εκδιώχθηκαν για κάτι πολύ απλό, όπως για το ότι δεν ήθελαν ένα κανονισμένο γάμο με κάποιον που δεν γνωρίζουν καν. Είναι και άνθρωποι που έκαναν σοβαρά εγκλήματα όπως βιασμό ή και φόνο ακόμα. Η γνώση αυτή από μόνη της είναι ικανή να την τρομοκρατήσει αλλά και να την κάνει προσεκτική.

Παράλληλα, πρέπει να αποδεχτεί ότι δεν μπορεί ποτέ να ξαναγυρίσει στο Γουέστφαλ και ότι δεν πρόκειται να ξαναδεί τους αγαπημένους της ανθρώπους. Δεν θα ξαναδεί τον πατέρα της ή την Κάλι. Ούτε όμως και τον Μπίσοπ. Τίποτα δεν είναι πλέον ίδιο.

Η ζωή πέρα από το φράχτη μπορεί να γίνει πολύ σκληρή. Η Άιβι που μέχρι τώρα δεν είχε ιδέα πως έφτανε το φαγητό στο τραπέζι της, πρέπει πλέον να βρει μόνη της την τροφή της, χωρίς ουσιαστικά κανένα μέσο. Δεν έχει ούτε καν κάποιο μαχαίρι ή κάποιο άλλο αντικείμενο που θα της χρησιμεύσει να κυνηγήσει. Και δεν υπάρχει τριγύρω κάτι που θα μπορούσε να φάει. Το τοπίο γύρω από το Γουέστφαλ είναι άγριο, αφού δεν κατοικείται. Ποιος ξέρει τι μπορεί να βρίσκεται εκεί έξω; Το μόνο γνώριμο, είναι το ποτάμι, αλλά η πύλη από την οποία εκδιώχθηκε δεν είναι αυτή που βρίσκεται κοντά στο ποτάμι, έτσι πρέπει πρώτα να το βρει για να εξασφαλίσει νερό.

Εκεί είναι που ξεκινούν όλα όσα θέλει να μας πει η συγγραφέας για τη ζωή έξω από μια κοινότητα. Όσα θεωρούνται δεδομένα θα πρέπει να ξεχαστούν και να προσδιοριστούν από την αρχή. Όταν λείπουν τα βασικά καθημερινά πράγματα, τότε είναι που θα πρέπει κάποιος να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Όπως και η ηρωίδα του βιβλίου, έχει δύο επιλογές. Να παραιτηθεί όπως η κοπέλα που προσπαθούσε να βοηθήσει στο πρώτο βιβλίο ο Μπίσοπ, ή να παλέψει για την επιβίωσή της. Φυσικά διαλέγει το δεύτερο, αλλιώς το βιβλίο θα τελείωνε εδώ!

Έχοντας λοιπόν κάνει τη δεύτερη επιλογή, η ηρωίδα μεταμορφώνεται σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Σίγουρα η θέληση που έχει της δίνει δύναμη και πίστη να συνεχίζει και να προσπαθεί, όμως κάποια πράγματα φαίνονται ότι γίνονται λιγάκι γρήγορα. Βέβαια δεν θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της αφήγησης η Άιβι να είναι μια κοπέλα που μαθαίνει με αργό ή κανονικό ρυθμό, αλλά μιας και μιλάμε για μυθιστόρημα φαντασίας, θα πρέπει να δώσουμε αυτή την ελευθερία τη συγγραφέα.

Αυτό που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα είναι ο τρόπος που άλλαξε ο χαρακτήρας της ηρωίδας μετά την εκδίωξη. Και φυσικά μετά τη στάση που κράτησαν ο πατέρας και η αδερφή της. Δεν θα πω περισσότερα, για όσους δεν έχουν διαβάσει το πρώτο βιβλίο. Θα δώσω όμως και πάλι ελαφρυντικό στη συγγραφέα, συνυπολογίζοντας τα όσα έζησε και τους πολλούς και διαφορετικούς τρόπους που μπορεί κάποιος να αντιδράσει σε όσα του τυχαίνουν. Θα προτιμούσα να έχει πιο πολύ δράση, δεδομένου και του τίτλου. Φαίνεται πως όλη η δράση περικλείεται σε είκοσι σελίδες, ενώ θα μπορούσε να αναλυθεί περισσότερο και να εμπλουτιστεί. Όπως και να έχει, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα και άνετα.

Εκδόσεις Ψυχογιός

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η ΕΪΜΙ ΕΝΓΚΕΛ γεννήθηκε στο Κάνσας. Έζησε τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες χώρες, όπως στο Ιράν και στην Ταϊβάν, αλλά και σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ. Σήμερα ζει στο Κάνσας Σίτι με τον άντρα της και τα δύο παιδιά τους. Πριν αφιερωθεί στη μητρότητα και στη συγγραφή εργαζόταν ως δικηγόρος ποινικού δικαίου. Στον ελεύθερο χρόνο της της αρέσει να διαβάζει, να τρέχει και να αγοράζει παπούτσια. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΪΒΙ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, ενώ από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί και το δεύτερο βιβλίο της σειράς, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΪΒΙ.