Η συγγραφέας των ανατροπών, Clare Mackintosh, μίλησε στο Chill and read και τη Γεωργία Κωστοπούλου για την εμπειρία της ως συγγραφέα αλλά και για το προηγούμενο επάγγελμά της και τι έχει αποκομίσει από αυτό. Η Mackintosh πριν γίνει συγγραφέας, δούλεψε 12 χρόνια για τη Βρετανική Αστυνομία. Έχει πλέον αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή. Ζει στη νότια κεντρική Αγγλία με τον σύζυγό της που είναι αστυνομικός και τα τρία τους παιδιά.

1. Όπως έχω διαβάσει αρκετές φορές, δουλεύατε για την Αστυνομία πριν γίνετε συγγραφέας. Τι σας έκανε να καταταχθείτε στο σώμα;
   
   Ήθελα να κάνω τη διαφορά. Είναι σκληρή δουλειά, αλλά ήταν ωραία να μπορείς να βοηθάς ανθρώπους και να τους κρατάς ασφαλή.

2. Φοβηθήκατε ποτέ για τη ζωή ή/και για την ασφάλειά σας εκείνα τα χρόνια;
   
   Μεγάλο κομμάτι της δουλειάς μου ήταν δουλειά γραφείου – γραφειοκρατία, διοικητική δουλειά, θέματα προσωπικού κ.α. – ειδικά έπειτα από κάποιες προαγωγές. Αλλά ακόμα και τότε έμενα κοντά στην πρώτη γραμμή όσο μπορούσα, ειδικευμένη στη διοίκηση δημόσιας τάξης και δουλεύοντας σε ποδοσφαιρικούς αγώνες και διαδηλώσεις κρατώντας ασφαλή τα πλήθη. Σε αρκετές περιπτώσεις το επίπεδο της βίας ήταν υψηλό, αλλά συνήθως ήταν αφού είχαν όλα τελειώσει που σκεφτόμουν το προσωπικό ρίσκο.

3. Μαντεύω πως η εμπειρία που αποκομίσατε ενόσω δουλεύατε για την Αστυνομία σας φάνηκε χρήσιμη όταν αρχίσατε να γράφετε βιβλία. Συμφωνείτε; Σας έδωσε περισσότερες προοπτικές;
   
   Όταν γράφω θρίλερ με εγκλήματα είναι φυσικά χρήσιμο να έχω αυτή την εμπειρία καθώς και να γνωρίζω τον τρόπο που διεξάγεται μια έρευνα, αλλά είναι ακόμα πιο χρήσιμη η διορατικότητα που μου έδωσαν αυτά τα χρόνια στην ανθρώπινη φύση. Δούλεψα με ανθρώπους από διάφορα υπόβαθρα και κουλτούρες, πράγμα που μου δίνει τη δυνατότητα να γράψω πιο αυθεντικούς χαρακτήρες τώρα. Η εμπειρία μου στην Αστυνομία με έμαθε ακόμα πως είναι πολύ λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο ασφαλές και στο μη ασφαλές.

4. Πόσο κοντά έρχεστε με τους ήρωές σας; Γίνεστε ένα με το βασικό χαρακτήρα ή κρατάτε μια απόσταση, καθώς κάτι μπορεί να αλλάξει στην πορεία;
   
   Στο πρώτο προσχέδιο είμαι σχετικά απόμακρη. Προσπαθώ να βγάλω άκρη με την ιστορία και καθώς πολλά μπορούν να αλλάξουν – συμπεριλαμβανομένου και το αν οι χαρακτήρες έχουν κάποιο ρόλο να παίξουν ή όχι – δεν δένομαι πολύ μαζί τους. Όταν η ιστορία είναι ξεκάθαρη, και δουλεύω στο δεύτερο προσχέδιο, είναι διαφορετικά. Καθώς γράφω την κάθε οπτική, μπαίνω στο πετσί του κάθε χαρακτήρα και είναι πολλές φορές δύσκολο να τους αφήσω.



5. Στην επίσκεψή σας στην Αθήνα, ενώ απαντούσατε σε μία ερώτηση είπατε πως ο χρόνος που έχει κάθε κακός στα βιβλία σας είναι παραπάνω από αρκετός και πως δε θα γράφατε ένα βιβλίο από την οπτική του κακού. Προτιμάτε να εστιάζετε περισσότερο στο έγκλημα καθαυτό, στο τι οδήγησε στο έγκλημα ή στο τι ακολουθεί; Τι είναι αυτό που θέλετε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες σας;
   
   Όπως είπα και παραπάνω, με ενδιαφέρει αυτή η λεπτή γραμμή μεταξύ καλού και κακού. Πιστεύω σθεναρά πως όλοι είμαστε ικανοί να διαπράξουμε τρομερά εγκλήματα αν οι συνθήκες είναι οι σωστές: μια μητέρα, για παράδειγμα, που σκοτώνει για να προστατεύσει το παιδί της. Σαν συγγραφέα με ενδιαφέρει αυτό που οδηγεί κάποιον σ’ αυτό το σημείο, και τι παθαίνει αυτός ο άνθρωπος μετά.

6. Πως αισθάνεστε που έχετε τόσους πολλούς θαυμαστές σε τόσες διαφορετικές χώρες; Είναι κάτι που περιμένατε να συμβεί όταν γράφατε το πρώτο σας βιβλίο;
   
   Ούτε κατά διάνοια! Είναι υπέροχα να συναντώ ανθρώπους από όλο τον κόσμο, και να βλέπω όλα αυτά τα μεταφρασμένα αντίτυπα των βιβλίων μου. Έχω αντίτυπα σε 40 γλώσσες και λατρεύω να βλέπω όλα τα διαφορετικά εξώφυλλα.

7. Ακολουθώντας το λογαριασμό σας στο Instagram, μπορεί κάποιος να δει ότι διαβάζετε σχεδόν παντού. Διαβάζετε μυστήρια ή κάτι άλλο;
   
   Διαβάζω τα πάντα. Πολλά θρίλερ με εγκλήματα, και οικογενειακά δράματα, και οτιδήποτε με κάνει να γελάω δυνατά. Μου αρέσουν οι συναρπαστικοί χαρακτήρες και οι ερωτήσεις που εξάπτουν την περιέργεια και με κάνουν να αναρωτιέμαι τι θα έκανα εγώ σε μια αντίστοιχη περίπτωση.

8. Θεωρείτε τα βιβλία σας πολύτιμα, ή τα χαρίζετε;
   
   Κρατάω τα βιβλία που λάτρεψα διαβάζοντάς τα, ή αυτά που είναι υπογεγραμμένα, ή έχουν πολύ όμορφα εξώφυλλα. Περιστασιακά ξεδιαλέγω τη βιβλιοθήκη μου και χαρίζω μια στοίβα. Έχω μια ξύλινη μινιατούρα βιβλιοθήκης στο τέλος του δρόμου μου, οπότε μπορεί όποιος θέλει να πάρει κάποιο βιβλίο από εκεί.



9. Ποια βιβλία διαβάσατε στις διακοπές σας;
   
   Διαβάζω για τα Costa Book Awards αυτή την περίοδο οπότε δεν μου επιτρέπεται να πω! Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία καθώς με έσπρωξε να βγω από την ασφάλεια των βιβλίων που μου αρέσει να διαβάζω συνήθως. Έχω διαβάσει περί τα σαράντα βιβλία και τώρα πρέπει να επιλέξω τα τρία αγαπημένα μου. Θα είναι δύσκολο.

10. Τους περασμένους μήνες, πριν τις καλοκαιρινές σας διακοπές, βρισκόσασταν σε μια μακρά περιοδεία προωθώντας τα βιβλία σας. Επισκεφτήκατε αρκετές χώρες όπου τα προηγούμενα βιβλία σας είχαν ήδη μεταφραστεί και είχατε και το νέο σας βιβλίο που έβγαινε στη Βρετανία, με τίτλο «After the End» (Στα Ελληνικά: «Μετά το τέλος»). Θα θέλατε να μοιραστείτε κάποια πράγματα γι’ αυτό; Πρόκειται για άλλο ένα μυστήριο;
    
    Το «After the End» είναι ένα συναισθηματικό δράμα για ένα ζευγάρι που αγαπούσε ο ένας τον άλλο, αλλά αγαπούσαν το γιο τους περισσότερο. Όταν ο τρίχρονος Ντίλαν αρρωσταίνει βαριά, πρέπει να αποφασίσουν τι είναι καλύτερο για εκείνον – αλλά δεν συμφωνούν.

11. Όντας μητέρα, ήταν δύσκολο για εσάς να γράψετε το «After the End»; Σας επηρέασε καθόλου;
    
    Ήταν δύσκολο να γράψω κάποιες στιγμές γιατί είναι εμπνευσμένο από τους μήνες που πέρασα στην εντατική με το δικό μου άρρωστο παιδί σε κρίσιμη κατάσταση, όπως επίσης από τη δική μου θλίψη για το παιδί που έχασα. Αλλά σε γενικές γραμμές βρήκα τη διαδικασία πολύ καθαρτική, γιατί το βιβλίο δεν αφορά ένα τραγικό περιστατικό αλλά το τι γίνεται μετά από αυτό (εξ’ ου και ο τίτλος). Στην ουσία είναι μια πολύ εμψυχωτική ιστορία, και έτσι ένιωσα όταν τελείωσα να το γράφω.

12. Πότε να περιμένουμε να το διαβάσουμε στην Ελλάδα;
    
    Το «After the End» θα πρέπει να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το 2020 και θα ήθελα πολύ να μπορώ να την επισκεφτώ και πάλι και να μιλήσω με τους αναγνώστες για το βιβλίο.