Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Σας έχω ένα καθυστερημένο Wrap up Οκτωβρίου, γιατί τώρα βρήκα χρόνο να το ετοιμάσω. Με άλλα λόγια, πως κατάφερα να διαβάσω 6 βιβλία αυτό το μήνα είναι θαύμα! Αν εξαιρέσεις ότι το ένα ήταν ένα καθαρά παιδικό βιβλίο, και τέτοια διαβάζω μπόλικα, και ένα άλλο ήταν middle grade φάση (ούτε), τότε πέφτουμε στα 4 και είναι πιο λογικό!
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν «Ο κοκκινολαίμης» η τρίτη ιστορία του Χάρι Χόλε που όμως εγώ μόλις τώρα διάβασα! Χα! Θέλω να διαβάσω όλη τη σειρά, αλλά με το ρυθμό που το κάνω θα μου πάρει μερικά χρόνια. Άσε που ήταν τεράστιο, οπότε μου πήρε λίγο παραπάνω. Γενικά ήταν ενδιαφέρον και πήγαινε σε δύο χρονικές περιόδους, όμως αυτό λίγο με μπέρδεψε γιατί είχε πάρα πολλά άτομα στο παρελθόν και έχανα λίγο τα ονόματα.
Μετά και καθώς ήμουν ταξιδάκι σε μέρη εξωτικά και είχα πάρει μαζί μου μόνο τον κοκκινολαίμη που διάβαζα ήδη, το κινητό με άπειρα ηλεκτρονικά βιβλία, ας μην το σχολιάσουμε και ένα πόκετ, διάβασα το «Κλεμμένες ψυχές» του Neville, το τρίτο βιβλίο με ήρωα τον επιθεωρητή Τζακ Λένον. Ενδιαφέρον τύπος όσο να πεις, αλλά με τράβηξε περισσότερο η Ιρλανδία. Όπως και να έχει, θα διαβάσω και άλλα δικά του.
Με την επάνοδο στα πάτρια εδάφη με περίμενε ένα σωρός από πακέτα και άπειρη δουλειά στο γραφείο. Δεν πτοήθηκα όμως γιατί ένα από τα βιβλία που με περίμεναν ήταν το «Θρύλος», η υπέροχη συνέχεια του «Κάραβαλ» που κυριολεκτικά, λάτρεψα!!! Είναι ξεκάθαρο ποια από τις δύο αδερφές προτιμώ, την Τέλα! Επίσης προτιμώ τον Ντάντε και όσοι το έχετε διαβάσει θα καταλάβετε γιατί, και δεν αναφέρομαι στο τέλος. Αυτά τα τατουάζ θυμίζουν κάτι από Ιλλύριο πολεμιστή….
Κάπου εκεί έγινε και η συνάντηση των Bookstagrammers της Αθήνας! Έχουμε γίνει πλέον μια αρκετά μεγάλη αλλά και δεμένη κοινότητα!! Αν θες κι εσύ να έρθεις στην παρέα μας, δεν έχεις παρά να μου στείλεις ένα μήνυμα!
Ακολούθησε «Ο δράκος του πάγου», μια ιστορία του George R.R. Martin για παιδιά (;) βασισμένη στον κόσμο που πολλοί από εμάς έχουμε γνωρίσει μέσα από Το Παιχνίδι του Στέμματος ή Game of Thrones. Με ταξίδεψε σε εκείνο τον κόσμο και μου άρεσε σε αρκετά σημεία. Αυτό που δε μου άρεσε ήταν το τέλος του. Το ήθελα διαφορετικό. Θα το δώσω στην κόρη μου να το διαβάσει κάποια στιγμή αργότερα που πρώτον, θα ξέρει να διαβάζει και δεύτερον θα είναι αρκετά μεγάλη για να το καταλάβει.
Μετά ήρθε η σειρά να συνεχίσω με ένα από τα βιβλία που με περίμεναν όσο έλειπα. Η «Ματωμένη Έρημος» είναι ένα βιβλίο για τη ζωή στη Νότια Αφρική και παράλληλα είναι ένα αστυνομικό βιβλίο. Λόγω της ευαισθησίας που έχω για τους αδικημένους όλου του κόσμου, χωρίς να τους διαχωρίζω από το χρώμα ή τη φυλή, αυτό το βιβλίο με συγκίνησε αρκετά, παρόλο που δεν τα κατάφερε τόσο ο επιθεωρητής του. Διαβάστε το, αλλά όχι σαν αστυνομικό.
Και το βιβλίο που κλείνει το μήνα, είναι ένα παιδικό βιβλίο που αυτή τη φορά διάβασα με την κόρη μου! «Το βιβλίο με τα λάθη» μας μαθαίνει ότι μπορούμε να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο και αν κάνουμε λάθος, δεν πειράζει. Αν προσπαθήσουμε να διορθώσουμε το λάθος, τότε αυτή μπορεί να είναι η αρχή για κάτι υπέροχο!
