Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Η «Νυχτερινή Αφροδίτη» είναι ένα υπέροχο ταξίδι στις γραφικές Σπέτσες του παρελθόντος αλλά και του σήμερα. Μια πορεία γεμάτη χρώμα και έρωτα σε έναν τόπο γεμάτο από το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας!
Στις Σπέτσες, στο ιστορικό αρχοντικό του Γιαννάκη Μπόκαρη, ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα 57α γενέθλια του διάσημου ζωγράφου Μιχαήλ Μπόκαρη. Η οικογένεια βρίσκεται όλη εκεί και καλεσμένες τους είναι πέντε γυναίκες. Τρεις νεαρές κοπέλες, υποψήφιες για την υποτροφία «Ευανθία Βενέζη». Τρεις κοπέλες με ταλέντο στη ζωγραφική που χαίρονται που θα γνωρίσουν το μεγάλο ζωγράφο και είναι ενθουσιασμένες που θα δουν από κοντά το παγκοσμίως γνωστό έργο του «Νυχτερινή Αφροδίτη», αυτό που του έδωσε τη φήμη που πλέον απολαμβάνει και του άνοιξε πόρτες σε μουσεία και γκαλερί σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι όμως οι μόνες καλεσμένες.
Στην παρέα τους είναι και δύο μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες, παλιές γνώριμες του Μιχαήλ Μπόκαρη. Η Τζίνα Τσιπριάνη, κόρη της Ευανθίας Βενέζη της οποίας το όνομα φέρει η υποτροφία και διάσημη τραγουδίστρια της Ιταλίας. Αλλά και η Στέλλα Σάντι, η διάσημη ηθοποιός του Χόλιγουντ. Οι δύο γυναίκες είναι παλιές γνώριμες του Μπόκαρη και έχουν χρόνια να βρεθούν στο νησί. Ο κόσμος πιστεύει πως κάποια από τις δύο θα αποτελέσει έμπνευση για την αποτύπωση μιας νέας «Νυχτερινής Αφροδίτης» αφού ο ζωγράφος αποδέχτηκε την πρόκληση ενός συναδέλφου του να επαναλάβει το θαύμα του πίνακα που τον έκανε διάσημο.
Όμως την πρώτη βραδιά όλων τους στο αρχοντικό, ο πίνακας εξαφανίζεται. Κάποιος τον έχει κλέψει και πλέον όλοι θεωρούνται ύποπτοι. Την έρευνα αναλαμβάνει ο υπεύθυνος της ασφάλειας του πίνακα, ο οποίος είχε ζητήσει πρόσθετα μέτρα ασφαλείας για όσο είναι ο πίνακας στο νησί, αλλά δεν εισακούστηκε. Ξαφνιασμένος θα διαπιστώσει πως ανάμεσα στους παρόντες είναι και μια γυναίκα που τον πλήγωσε πολύ. Όμως θα κάνει ξεκάθαρο πως τίποτε δε θα επηρεάσει τη δουλειά του και θα ξεκινήσει ένα κυνήγι θησαυρού με τελικό σταθμό το δράστη.
Το νέο μυθιστόρημα της Δήμητρας Ιωάννου ξεχειλίζει από ερωτισμό και γεννά πρωτόγνωρα συναισθήματα τόσο στους ήρωές της όσο και στους αναγνώστες της. Αγάπησα τον Μιχαήλ Μπόκαρη, γνωρίζοντάς τον από το σήμερα, πηγαίνοντας πίσω στα νεανικά του χρόνια και ακολουθώντας μαζί του την πορεία της ζωής του. Ένας υπέροχος ευγενικός άνθρωπος. Μια ευαίσθητη και δίκαιη ψυχή, που ναι μεν έχει αδυναμίες όπως κάθε άνθρωπος, προσπαθεί όμως να μη βλάψει κανένα με τις πράξεις του, αλλά να κάνει το σωστό και το δίκαιο στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό. Βέβαια, όπως και κάθε άνθρωπος, κάθε κοινός θνητός, έτσι και ο Μιχαήλ Μπόκαρης κάνει λάθη και παίρνει αποφάσεις που ίσως του στοιχίσουν αργότερα, όμως έτσι παίζεται το παιχνίδι της ζωής και εκείνος είναι έτοιμος να δεχτεί τις συνέπειες των πράξεών του.
Η αφήγηση ξεκινάει με το παρόν, την άφιξη όλων στις Σπέτσες και την κλοπή του πίνακα. Γνωρίζουμε όλους τους παρευρισκομένους και έπειτα, ταξιδεύουμε πίσω στο παρελθόν, στην απαρχή όλων. Γνωρίζουμε το παρελθόν του Μπόκαρη και τη δημιουργία του πίνακα. Το πως ο ίδιος έγινε κοινωνός της μαγείας που ονομάζεται ζωγραφική και πως ερωτεύτηκε την τέχνη του τόσο παθιασμένα όσο κανείς δε θα περίμενε από εκείνος. Όταν όλοι πίστευαν πως η ζωγραφική ήταν απλά ένα καπρίτσιο του καλοκαιριού, ο Μιχαήλ απέδειξε σε όλους πως το πάθος του ήταν βαθύ και δυνατό και ήταν αυτό που του έδινε πνοή. Το λάθος του να δεχτεί ένα δώρο που το νόμιζε αλτρουιστικό τον κατέτρεχε σε όλη του τη ζωή, όμως οι έρωτες που έζησε κατάφεραν να του αποσπάσουν το μυαλό και να τον κάνουν να αγγίξει την ευτυχία.
Η υπέροχη, ρομαντική, ονειρική γραφή της Δήμητρας Ιωάννου ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα από γαλάζια πέλαγα και ανταριασμένες θάλασσες για να φτάσει στη λύτρωση και την ηρεμία. Θα έκανα αυτό το ταξίδι ξανά και ξανά!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΙΩΑΝΝΟΥ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη Βιοανάδραση. Η μελέτη των ανθρώπινων σχέσεων, συμπεριφορών και διαδράσεων ανέκαθεν τη γοήτευε, ενώ το γράψιμο είναι το μεγάλο της πάθος. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι ριζωμένη βαθιά, γι’ αυτό και ερευνά επίμονα τη λαογραφία και τα μυστικά κάθε γωνιάς της.
