Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πριν από 24 χρόνια, μια γυναίκα, η Καταρίνα, εξαφανίστηκε. Η υπόθεσή της δε λύθηκε ποτέ, παρά την προσπάθεια που κατέβαλε η αστυνομία και ειδικότερα ο επιθεωρητής Βίλιαμ Βίστιν. Κάθε χρόνο, στην «επέτειο» της εξαφάνισής της, ο Βίστιν επισκέπτεται το σύζυγο της Καταρίνα, τον άνθρωπο που δεν κατάφερε ποτέ να βοήθησε να βρει την ηρεμία που χρειαζόταν μέσα από την αλήθεια. Τον άνθρωπο που δεν μπόρεσε να βάλει ένα τέλος. Ο Βίστιν συχνά πυκνά διαβάζει και ξαναδιαβάζει τους φακέλους της υπόθεσης, τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα στοιχεία που δεν κατάφεραν ποτέ να του δώσουν όσα χρειάζεται για να μάθει τι πραγματικά συνέβη. Και μαζί με όλα αυτά ένα είδος κώδικα, ένα χειρόγραφο σημείωμα που είχε αφήσει η Καταρίνα πίσω της με ένα άλυτο παζλ. Ένα παζλ που κάθε χρόνο προσπαθεί να λύσει.
Αυτή τη χρονιά, όταν πάει να επισκεφτεί το σύζυγο της Καταρίνα, δεν τον βρίσκει. Φαίνεται σαν να έχει πάνω από μια μέρα να πάει στο σπίτι του και από τη δουλειά του λένε στο Βίστιν ότι λείπει γιατί είναι άρρωστος. Τι να σημαίνει άραγε το γεγονός ότι εξαφανίστηκε κι αυτός έπειτα από τόσα χρόνια; Από ότι φαίνεται όμως δεν είναι ο μόνος που αγνοείται. Αγνοείται και άλλη μία γυναίκα. Μπορεί να συνδέονται αυτές οι δύο εξαφανίσεις; Και με ποιον τρόπο; Γνωρίζει καλά τον άνθρωπο που επισκεπτόταν τόσα χρόνια ή μήπως τελικά κάτι άλλο κρύβεται βαθιά στο παρελθόν; Αυτά είναι τα ερωτήματα που καλείται να λύσει ο Βίστιν με φόντο τα παγωμένα φιόρδ της Νορβηγίας.
Οι παλιές άλυτες υποθέσεις που ανακινούνται έχουν πάντα ένα ενδιαφέρουν, ειδικά όταν πολλά χρόνια μετά, νέα στοιχεία βγαίνουν στο φως και η αλήθεια αποκαλύπτεται. Έτσι έρχεται η δικαίωση για το θύμα, ή και τους συγγενείς του εν προκειμένω, αλλά και για τους αστυνομικούς που επιτέλους λύνουν ένα άλυτο μυστήριο.
Είναι αναζωογονητικό να βλέπεις έναν επιθεωρητή που δεν είναι ένας κατεστραμμένος άνθρωπος. Ο τύπος που ζει με κακό καφέ και αλκοόλ και βγάζε λαγούς από το καπέλο του. Προτιμώ να δω έναν πατέρα που αγαπάει τα παιδιά του, έστω και αν κάποιες φορές η δουλειά του θα πάρει το πάνω χέρι. Αυτές τις φορές όμως έχει έναν καλό λόγο. Το ένστικτο του Βίστιν τον κρατούσε πάντα σε επιφυλακή και το ίδιο γίνεται και σε αυτή την υπόθεση.
Η ανάγνωση του βιβλίου είναι απολαυστική. Η ροή των γεγονότων είναι αρκετά γρήγορη χωρίς ασυνέχειες ή κενά σημεία. Όλα τα στοιχεία έδεναν και ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι συνδέσεις ήταν ένα μείγμα εμπειρίας, ανάκλησης αναμνήσεων και μικρών συμπτώσεων. Όμως οι συμπτώσεις αυτές δεν ξενίζουν, καθώς προέρχονται από πράξεις που δικαιολογούνται κατά τη γνώμη μου. Ο ρυθμός του βιβλίου αλλά και η γραφή, όπως τη βλέπουμε από τη μετάφραση του Βαγγέλη Γιαννίση, το καθιστούν βιβλίο που διαβάζεται πολύ πολύ γρήγορα. Αν θέλετε ένα καθαρά αστυνομικό βιβλίο, προτιμήστε το!
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Γεννημένος το 1970 στο Μπάμλε της βόρειας Νορβηγίας, ο Jοrn Lier Horst εργάστηκε ως αστυνομικός στο Λάρβικ από το 1995 και γνωρίζει πολύ καλά αυτά για τα οποία μιλά στα βιβλία του. Ξεκίνησε την καριέρα του ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων το 2004, με το Nοkkelvitnet (Ο Βασικός Μάρτυρας), το πρώτο της σειράς με τον αστυνομικό επιθεωρητή Βίλιαμ Βίστιν. Τα βιβλία του έχουν εκδοθεί σε 26 χώρες, ενώ το Bunnfall (Κατακάθια) αναδείχθηκε ανάμεσα στα πέντε δημοφιλέστερα βιβλία στη Διαδικτυακή Λέσχη Βιβλίου CrimeFictionLovers. Το 2016, το βιβλίο του Πρωτόγονο Ένστικτο τιμήθηκε με το Petrona Award ως το καλύτερο σκανδιναβικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία του Έγκλημα στα Φιόρδ, Τα Κυνηγόσκυλα, Πρωτόγονο Ένστικτο, Αδιέξοδο και Ο Άνθρωπος της Νύχτας, Aπομεινάρια Θανάτου και η παιδική σειρά Ομάδα Δράσης Κλου.
