Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Περίμενα το τέλος της τριλογίας από όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του δεύτερου βιβλίου «Το όνειρο της ερήμου» και έκανα υπομονή, γιατί γνώριζα και γνωρίζω πως χρειάζεται τόση δουλειά για να γραφτεί ένα βιβλίο και τελικά να φτάσει στα χέρια μας. Έκανα και κάποιες νύξεις στη συγγραφέα –ευγενικές ελπίζω– όμως δεν μπορούσα να κάνω πολλά περισσότερα από το να περιμένω υπομονετικά την κυκλοφορία του. Μόλις λοιπόν έμαθα ότι θα έβγαινε αυτό το Σεπτέμβρη, «πέταξα» από τη χαρά μου! Το πήρα από το Φεστιβάλ του Ζαππείου, πριν καν κυκλοφορήσει επίσημα και πριν το πάρει στα χέρια της η ίδια η συγγραφέας! Ναι, τέτοια είμαι! Κι άντε να δω τώρα τι θα σας πω για το βιβλίο, ώστε να μη φανερώσω ούτε λέξη από το περιεχόμενο!

Θα σας μιλήσω για τους ήρωες που με έχουν μαγέψει και συνεχίζουν να είναι στη σκέψη μου, σαν να ξεκίνησα μόλις χθες να διαβάζω «Το παιχνίδι των Θεών». Ο Αστέριος, η Ααζίν και ο Σπανός. Τρεις άνθρωποι που τους έφερε κοντά μια αποστολή αλλά που τους ενώνουν τελικά πολύ περισσότερα. Μέσα από το ταξίδι των δύο Ρωμαίων στη Δαμασκό της Ααζίν, γνωρίσαμε χίλια δυο πράγματα! Γνωρίσαμε χαλίφηδες και αυτοκράτορες, ανθρώπους της ειρήνης και ανθρώπους του πολέμου, θεούς και δαίμονες, ιφρίτ και αγγέλους. Γνωρίσαμε ανθρώπους που τους χώριζε η θρησκεία αλλά τους ένωσε μια φιλία σφυρηλατημένη από την περιπέτεια, τον κίνδυνο, τις δύσκολες καταστάσεις, τις αδικίες αλλά και την καλοσύνη, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη. Ολόκληρη η τριλογία μας χάρισε πολλά και ποικίλα συναισθήματα και το τρίτο αυτό βιβλίο έρχεται να μας σπαράξει την καρδιά και να μας θυμίσει ότι δεν είναι όλα καλά και ρόδινα, ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα χαθούν, σχέσεις που θα κινδυνεύσουν και πως το τέλος δε θα είναι πάντα χαρούμενο.

Στο «Κάλεσμα της Μοίρας» είναι πολλές οι δύσκολες αποφάσεις που θα παρθούν. Κάποιες θα είναι για το κοινό καλό και κάποιες άλλες λιγάκι πιο εγωιστικές. Όλες όμως θα έχουν το σκοπό τους. Όλα όσα έχουν συμβεί στα προηγούμενα βιβλία θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη γραμμή πλεύσης των ηρώων μας και κυρίως της πολύ αγαπημένης Ααζίν. Μια δυναμική ηρωίδα που μέχρι τώρα προσπαθούσε να κουβαλήσει το βάρος όλου του κόσμου στους ώμους της και επιτέλους έχει βοήθεια από εκεί που δεν το περιμένει. Η οπτική της ξεκαθαρίζει και παίρνει τα ηνία της ζωής της στα χέρια της. Παύει πια να είναι η μάρτυρας που όλοι περιμένουν από εκείνη να είναι. Γεμίζει δυναμισμό και πυγμή και συνεχίζει να κάνει ότι είναι δυνατόν για να προστατεύσει τους αθώους και τους ανθρώπους που αγαπά, από ένα νέο πλέον ρόλο.

Αλλά και ο Αστέριος πλέον αναθεωρεί πολλές από τις απόψεις του. Κάνει πράγματα που δε θα φανταζόταν ποτέ κανείς ότι θα κάνει και αναθερμαίνει σχέσεις που θεωρούσε χωρίς μέλλον. Όπως και ο Σπανός, ο άνθρωπος της λογικής, αυτός που κατάφερνε να ηρεμήσει τα πνεύματα και να ενώσει τη συντροφιά των τριών, βρίσκει το δρόμο του.

Το ταξίδι του «Θησαυρού της Δαμασκού» τελειώνει με χαρές και λύπες. Η ιστορία δεν αλλάζει φυσικά, απλά βλέπουμε μια άλλη έκφανσή της. Η Κωνσταντινούπολη πολιορκείται και αμύνεται με το υγρό πυρ, που όλοι ξέρουμε, αλλά και με ένα ακόμα μυστικό όπλο. Το θησαυρό του αυτοκράτορα. Εν τέλη όμως δεν τιμωρείται μόνο ο επιτιθέμενος χαλίφης, αλλά και ο αμυνόμενος αυτοκράτορας. Το πως και το γιατί είναι κάτι που θα μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο και αφομοιώνοντας όλα τα μηνύματα που περνάει η συγγραφέας μέσα από ολόκληρη την τριλογία.

Εκδόσεις Πηγή

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Δανάη Ιµπραχήµ γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι τέκνο ελληνικής και αραβικής καταγωγής και απόφοιτος του τµήµατος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Καταπιάστηκε µε τη συγγραφή σε νεαρή ηλικία, αποζητώντας µία απόδραση από την καθηµερινότητα. Ο Θησαυρός της Δαµασκού, από τις εκδόσεις Πηγή, είναι η πρώτη της σειρά φαντασίας που ακολούθησε τον δρόµο της έκδοσης. Το καλοκαίρι του 2019 ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο διαδικτυακό περιοδικό φαντασίας willowisps.gr. Από το 2021 διατηρεί και κανάλι στο YouTube, όπου µοιράζεται τις συγγραφικές και αναγνωστικές της εµπειρίες.