«Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων» από την Μίτσικο Αογιάμα #BookReview

Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Όταν είδα ότι «Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων» θα κυκλοφορούσε στα Ελληνικά, χάρηκα πολύ γιατί είχα διαβάσει τόσο καλά λόγια από τους αναγνώστες του εξωτερικού! Πρόκειται για ένα βιβλίο που ουσιαστικά μας προτρέπει να βρούμε τα κρυφά μας όνειρα, σε περίπτωση που έχουν χαθεί μέσα στην ομίχλη της καθημερινότητας, και να τα κυνηγήσουμε. Σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε, σε όποια οικογενειακή ή επαγγελματική κατάσταση. Να βρούμε τι μας κάνει ευτυχισμένους και να το ακολουθήσουμε, γιατί, γι’ αυτό είναι η ζωή, για τα λίγα ή τα πολλά που μας δίνουν χαρά!

«Τι ψάχνεις;» ρωτάει η βιβλιοθηκάριος Σαγιούρι Κοματσί όσους την πλησιάζουν ζητώντας πληροφορίες. Δε ρωτάει απαραίτητα ποιο βιβλίο ψάχνεις ή ποιον τομέα της βιβλιοθήκης. Είναι και το ύφος της τέτοιο, η ζεστασιά του προσώπου και της φωνής της, που σε κάνει να θες να της πεις τι είναι αυτό που σε απασχολεί, παρ’ όλο που δεν τη γνωρίζεις καν. Και μπορεί να σε τρομάζει λίγο το παρουσιαστικό της όταν τη βλέπεις για πρώτη φορά, έτσι ψηλή και μεγαλόσωμη που είναι, όμως όταν ακούσεις τη φωνή της καταλαβαίνεις πως είναι ένας άνθρωπος που βλέπει βαθιά μες στην ψυχή σου. Γι’ αυτό και όταν σου προτείνει ένα βιβλίο διαφορετικό από τα υπόλοιπα που θα έχει στη λίστα που θα σου δώσει, διαφορετικό από αυτά που ζήτησες, τότε θα το πάρεις και θα είναι αυτό που θα διαβάσεις περισσότερο αν όχι το μοναδικό, αυτό που θα μιλήσει μέσα σου και θα είναι σαν να έχει γραφτεί για να σε βοηθήσει να βρεις το κρυμμένο σου όνειρο.

Πέντε άνθρωποι περνούν από τη βιβλιοθήκη του Κέντρου Κοινότητας Χατόρι όπου δουλεύει η Σαγιούρι Κοματσί, χωρίς να είχαν πρόθεση να πατήσουν το πόδι τους εκεί, πριν κάποιος τους μιλήσει γι’ αυτό το Κέντρο και χωρίς να έχουν ιδέα ότι υπάρχει βιβλιοθήκη εκεί. Η βιβλιοθήκη δεν ήταν καν ο αρχικός τους προορισμός όταν πήγαν στο κέντρο. Τις ιστορίες των πέντε αυτών ανθρώπων διαβάζουμε με τη σειρά. Οι άνθρωποι αυτοί συνδέονται μεταξύ τους με κάποιον τρόπο και είναι ωραία όταν διαβάζουμε το όνομα κάποιου στην ιστορία κάποιου άλλου

Θα πρέπει να φτάσει κανείς στην τελευταία ιστορία για να μάθει περισσότερα για την Σαγιούρι Κοματσί και πάλι δε θα έχει μάθει αρκετά. Έχοντας όμως διαβάσει όλες τις ιστορίες με τη σειρά, θα έχει μάθει ένα πράγμα για εκείνη. Είναι ένας άνθρωπος που βλέπει μέσα στους άλλους ανθρώπους, βλέπει ότι κάτι τους απασχολεί, κάτι τους λείπει και με τον τρόπο της τους βοηθάει. Αυτό το ένα βιβλίο που θα τους προτείνει, καθώς και το δώρο που από ένστικτο επιλέγει να τους δώσει είναι αυτά που θα τους ταιριάξουν περισσότερο.

Μέσα από αυτές τις πέντε ιστορίες βλέπουμε πέντε διαφορετικούς ανθρώπους και τον διαφορετικό τρόπο που ο καθένας τους αντιμετωπίζει τη ζωή και το μέλλον του. Βλέπουμε πως, αν είμαστε ανοιχτοί σε κάτι, αν προσπαθήσουμε λιγάκι, αν έχουμε αισιοδοξία και αν αφιερώσουμε χρόνο και ενέργεια, θα καταφέρουμε αυτό που θέλουμε. Αυτά τα θετικά μηνύματα που στέλνει η συγγραφέας μέσα από τους πέντε αυτούς ήρωες αλλά και η ζεστασιά που αφήνει στην καρδιά μας ολόκληρο το βιβλίο, είναι οι λόγοι που κατατάσσουν το βιβλίο στην κατηγορία του feelgood βιβλίου.

 

Εκδόσεις Πατάκη

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Μίτσικο Αογιάμα γεννήθηκε το 1970 στην επαρχία Άιτσι της Ιαπωνίας και ζει στη Γιοκοχάμα. Μετά τις πανεπιστημιακές της σπουδές, εργάστηκε ως ρεπόρτερ σε ιαπωνική εφημερίδα στο Σύδνεϋ και ως υπεύθυνη ύλης περιοδικών στο Τόκιο. Το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων Την Πέμπτη, ζεστή σοκολάτα, απέσπασε το βραβείο Miyazakimoto. Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων (Εκδόσεις Πατάκη, 2023) πρωτοκυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το 2020 και πούλησε περισσότερα από 150.000 αντίτυπα μέσα στις πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας. Έχει μεταφραστεί ως τώρα σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.

 

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.