Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Κάθε λεμόνι θα φέρει στον κόσμο ένα παιδί και τα λεμόνια δεν θα εξαντληθούν ποτέ…

Δεν υπάρχει ποτέ κατάλληλη στιγμή για να διαβάσεις ένα βιβλίο σαν κι αυτό, κι όμως κάθε στιγμή είναι κατάλληλη. Ο πόλεμος στη Συρία είναι μια κατάσταση που, δυστυχώς, σε πολλούς από εμάς φαντάζει μακρινή. Κι όμως δεν είναι. Και πριν βιαστεί κανείς να μου πει πως τέλειωσε ο πόλεμος, ο Άσαντ έπεσε, να σας θυμίσω πως μετά από κάθε πόλεμο, κάθε επανάσταση, οι μάχες δεν τελειώνουν αμέσως. Υπάρχει ακόμα η μάχη για την εξουσία και το ποιος τελικά θα κυβερνήσει την ελεύθερη χώρα, που όπως καλά γνωρίζουμε, ακόμα ελεύθερη δεν είναι. Κι αυτά δεν γίνονται μόνο στις χώρες της Μέσης Ανατολής, θυμηθείτε τον δικό μας εμφύλιο… Το βιβλίο όμως αυτό μιλάει για τη Συρία, όσο ακόμα ο πόλεμος μαινόταν και οι άνθρωποί της προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν θα μείνουν για να την υπερασπιστούν ή αν θα διακινδυνεύσουν να φύγουν.

Η Σαλάμα έμενε με την οικογένειά της στην πόλη Χολμς, όπου σπούδαζε φαρμακευτική. Είχε έναν αδερφό και μια νύφη που ήταν η παιδική της φίλη. Τώρα όμως η Σαλάμα έχει μείνει μόνη με τη Λέιλα, από όταν συνέλαβαν τον πατέρα και τον αδερφό της στη διάρκεια μιας διαδήλωσης για την επανάσταση. Τις πρώτες μέρες μετά τη σύλληψη η Λέιλα έπεσε σε κατάθλιψη, όμως σύντομα ανακάλυψε πως είναι έγκυος, κι έτσι αποφάσισε να ζήσει για το παιδί τους. Η Σαλάμα είχε δώσει μια υπόσχεση στον αδερφό της. Να σώσει τη μητέρα τους και τη γυναίκα του, τη Λέιλα. Όμως υποσχέσεις σαν κι αυτή είναι δύσκολο να κρατηθούν, ιδιαίτερα όταν οι βόμβες πέφτουν παντού χωρίς διακρίσεις και οι σκοπευτές πυροβολούν ό,τι κινείται, χωρίς να νοιάζονται αν κάποιος είναι οπλισμένος, ηλικιωμένος ή παιδί. Και κάπως έτσι η Σαλάμα βρίσκεται να υπηρετεί στο νοσοκομείο της Χολμς σαν γιατρός και να έρχεται σε επαφή κάθε μέρα με το χειρότερο πρόσωπο του πολέμου. Μεγάλοι και μικροί τραυματισμένοι. Παιδιά που την ευγνωμονούν για όσα κάνει και της λένε ότι θα μιλήσουν στο Θεό για όσα συμβαίνουν.

Στο νοσοκομείο είναι που η Σαλάμα θα συναντήσει τον Κενάν και την αδερφή του που χρειάζεται τη βοήθειά της. Οι δυο τους έχουν πολύ περισσότερα κοινά από όσα θα φαντάζονταν και μαζί θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις για το μέλλον τους και των οικογενειών τους, ή ό,τι απέμεινε από αυτές. Με τη βοήθεια του Χαούφ, μιας παραίσθησης που είναι η ενσάρκωση όλων των φόβων της, θα πάρει την απόφαση που δυσκολευόταν και θα προσπαθήσει να πείσει και τον Κενάν να κάνει το ίδιο.

Η συγγραφέας, μιλώντας μας με τη φωνή της Σαλάμα, καταφέρνει να τρυπώσει μέσα στις καρδιές μας και να μας δείξει τη βαναυσότητα του πολέμου στην οποία κλείνουμε τα μάτια, λες και αν δεν δούμε κάτι με τα μάτια μας τότε δε συμβαίνει. Δυστυχώς ακόμα άοπλοι πολίτες και παιδιά πεθαίνουν όχι μόνο στη Συρία, αλλά και στην Παλαιστίνη και στην Ουκρανία και σε άλλα μέρη του κόσμου όπου υπάρχουν διαμάχες, όπου υπάρχουν όπλα. Όμως αυτοί που αποφασίζουν ότι ο πόλεμος είναι η λύση για όλα, δεν είναι και αυτοί που θα επηρεαστούν άμεσα. Γι’ αυτό και συνεχίζουν να παίρνουν αυτή την απόφαση. Είτε γι’ αυτό, είτε για να πάρουν εκδίκηση για τους ανθρώπους που έχασαν στον πόλεμο και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Και τα παιδιά, τα αθώα πλάσματα που θα ήταν το μέλλον αυτού του κόσμου, βλέπουν τον κόσμο τους να γκρεμίζεται όταν τραυματίζονται βαριά, χάνουν τις οικογένειές τους ή πεθαίνουν.

Ας κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε για να σταματήσουμε επιτέλους τους πολέμους, ας σώσουμε τα παιδιά μας και το μέλλον τους.

 

Εκδόσεις Διόπτρα

 

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα