Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Το «Διαλυμένο κορίτσι» είναι ένα δύσκολο βιβλίο. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί μιλάει για ένα θέμα που πολλοί ίσως δε θα ήθελαν να θίξουν, αλλά και γιατί είναι ένα βιβλίο με το οποίο μπορούν να ταυτιστούν περισσότερα άτομα νεαρής ηλικίας από όσα θα περίμενε κανείς. ΘΑ ήθελα να πιστεύω ότι στη χώρα μας τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα, τα ποσοστά δεν είναι τόσο μεγάλα, όμως ποιος πραγματικά ξέρει; Ποιος μπορεί να πει; Υπάρχουν αναφορές για τη συμπεριφορά της Σάρλοτ στη χώρα μας; Και πόσες είναι οι περιπτώσεις που κανείς δε μαθαίνει ποτέ, που δεν αναφέρονται ποτέ επίσημα, που δεν λαμβάνουν ποτέ βοήθεια;

Η Σάρλοτ Ντέιβις είναι ένα δεκαεπτάχρονο κορίτσι που προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν δύσκολο και σκληρό κόσμο. Η Σάρλοτ έχει χάσει πάρα πολλά. Τον πατέρα της, την καλύτερή της φίλη και τη μητέρα της που μένει απόμακρη και ουσιαστικά δεν τη θέλει πλέον στη ζωή της. Η Σάρλοτ ή Τσάρλι είναι ένα κορίτσι που δεν έχει κανέναν έλεγχο σε όσα συμβαίνουν στη ζωή της. Ο μόνος έλεγχος που έχει είναι όσα κάνει η ίδια στο σώμα της. Και η αλήθεια είναι ότι δεν του συμπεριφέρεται καθόλου καλά. Το γυαλί κάνει καλά τη δουλειά του όταν σκίζει το δέρμα της και ο πόνος είναι αρκετός για να παίρνει το μυαλό της από όλα όσα συμβαίνουν γύρω της, στη ζωή της.

Η συγγραφέας αρχικά δεν ήθελε να γράψει αυτό το βιβλίο, για αυτό το κορίτσι με τις ουλές στο δέρμα του, για το κορίτσι που η ίδια ήταν κάποτε. Όμως γνωρίζοντας πολύ καλά πως είναι να είσαι στη θέση της Τσάρλι έκανε το καλύτερο που μπορούσε ώστε αφενός να δώσει στα νεαρά κορίτσια που μπορεί να βρίσκονται στη θέση της Τσάρλι να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα τους και αφετέρου να τους θυμίσει ότι μπορούν να φτιάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο, χωρίς να τιμωρούν τον εαυτό τους, χωρίς να αυτοτραυματίζονται. Να τους δώσει ελπίδα ότι υπάρχει κάποιος ή κάποιοι εκεί έξω που τους αγαπούν που θέλουν να τους βοηθήσουν.

Δυστυχώς, ένα από τα μεγαλύτερα κακά της εποχής μας είναι οι ψυχικές ασθένειες. Ξεκινώντας από κάτι πολύ μικρό όπως η έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αυτοσεβασμού που όσοι δεν πάσχουν από αυτό πιστεύουν ότι είναι πολύ εύκολο να ξεπεράσει κάποιος, ενώ όσοι το ζουν ξέρουν ότι πρόκειται για ένα συνεχή και καθημερινό αγώνα να πιστεύεις στον εαυτό σου, να προσπαθείς να κάνεις μόνο θετικές σκέψεις και να αντιμετωπίζεις τα πράγματα και τη ζωή από μια θετική σκοπιά αντί να υπεραναλύεις τα κρυμμένα νοήματα και προσπαθείς να εντοπίσεις τα διφορούμενα σχόλια.

Και συνεχίζοντας μέχρι πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις όπως αυτές της βαριάς μορφής κατάθλιψης και της τάσης αυτοτραυματισμού ή και χειρότερα, όπως η σχιζοφρένεια και άλλες παθήσεις. Δυστυχώς, για πολλές από αυτές τις παθήσεις δεν υπάρχει έγκαιρη διάγνωση, αν υπάρξει ποτέ. Δεν υπάρχει βοήθεια, κυρίως ψυχολογική, οπότε και η κατάσταση πολλές φορές ξεφεύγει. Όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις πρόκειται για νεαρά παιδιά, εφήβους και στην πλειονότητά τους κορίτσια. Η πίεση που δέχονται τα νεαρά κορίτσια αλλά και οι έφηβοι γενικότερα, να είναι όπως όλοι οι άλλοι, να ανήκουν, είναι υπερβολικά μεγάλη. Αν δεν έχουν τη στήριξη της οικογένειάς τους, των δικών τους ανθρώπων, τα πράγματα δυσκολεύουν. Κι αυτό όταν μιλάμε για τη μέση οικογένεια. Αν προσθέσει κανείς προβληματικές συμπεριφορές ή ακόμα και απώλειες, τότε δυσκολεύει περισσότερο η κατάσταση.

Θα μπορούσα να γράφω σελίδες ολόκληρες για ένα θέμα όπως αυτό. Όμως δε θα το κάνω. Θα πω μόνο πως χαίρομαι που βρήκα το θάρρος να διαβάσω αυτό το βιβλίο γνωρίζοντας ότι θα πονέσω πολύ, ότι θα κλάψω, όπως και έκλαψα σπαρακτικά, για την Τσάρλι, για την Μπλου, για την Έλις, για όλα τα κορίτσια στο Κρίλι.

Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν σύνδεσμοι και τηλέφωνα επικοινωνίας όπου μπορεί κανείς να απευθυνθεί για βοήθεια, είτε γιατί αυτοτραυματίζεται ο ίδιος είτε γιατί το κάνει κάποιος που γνωρίζει, βοήθεια για όσους κάνουν κατάχρηση ουσιών ή για όσους χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη.

Λίγο μετά τις ευχαριστίες της συγγραφέως, θα βρει κανείς ένα οδηγό συζήτησης για το βιβλίο με θέματα που αναπτύχθηκαν στο βιβλίο και προκαλούν προβληματισμό αλλά και που δίνουν λύσεις, έναν τρόπο να αντιμετωπίσει κανείς τις δύσκολες καταστάσεις.

 

Εκδόσεις Μεταίχμιο

 

 

Η Kathleen Glasgow (Κάθλιν Γκλάσγκοου) ζει στην Αριζόνα. Μετά το διεθνές μπεστ σέλερ Διαλυμένο κορίτσι τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα χώρες. Έγραψε τα βιβλία Ο φίλος μου, το σκοτάδι και You’d Be Home Now. Έχει γράψει με τη Liz Lawson το The Agathas.