Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Κάποτε, σ’ έναν τόπο φτιαγμένο από λέξεις και όνειρα, γεννήθηκε μια πόλη. Δεν χτίστηκε με πέτρα ή ξύλο, αλλά με ελπίδα, επιμονή και τη δύναμη μιας μικρής κοπέλας που μιλούσε στο όνομα μιας θεάς. Έτσι ξεκινάει το ταξίδι στο «Η Πόλη της Νίκης» του Σαλμάν Ρούσντι. Κι εγώ, διαβάζοντας, άφησα πίσω μου τον ρυθμό της καθημερινότητας και βυθίστηκα σε αυτόν τον κόσμο, όπου οι μύθοι και η ιστορία μπλέκονται, και κάθε πρόταση μοιάζει με προσευχή που απευθύνεται στον ίδιο τον αναγνώστη.

Υπάρχουν κάποια βιβλία που δεν διαβάζονται απλώς, βιώνονται. Σε παρασύρουν σε κόσμους μαγικούς, όπου η γραφή γίνεται γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, το πραγματικό και το φανταστικό. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και «Η Πόλη της Νίκης» του Σαλμάν Ρούσντι.

Η ιστορία ξεκινά με την Πάμπα Καμπάνα, ένα εννιάχρονο κορίτσι που, μετά από μια τραγωδία, γίνεται το όργανο μιας θεάς. Με τις δυνάμεις που της χαρίζει, ιδρύει την πόλη Μπισνάγκα, μια πόλη που γεννιέται από σπόρους και όνειρα. Η Πάμπα ζει 247 χρόνια, παρακολουθώντας την άνοδο και την πτώση της πόλης της, βιώνοντας αγάπες, προδοσίες και πολέμους.

Ο Ρούσντι, με τη χαρακτηριστική του μαεστρία, μπλέκει την ιστορία με τη μυθοπλασία, δημιουργώντας ένα έπος που θυμίζει σανσκριτικό ποίημα. Η γραφή του είναι πλούσια, γεμάτη εικόνες και συμβολισμούς, προσφέροντας μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης, της εξουσίας και της θρησκείας. Με ηρωίδα του μια γυναίκα με τη δύναμη μιας θεάς, παίρνει ελευθερίες και μιλάει για όσα τον απασχολούν. Στην Μπισνάγκα, οι γυναίκες των βασιλιάδων δεν είναι υποχρεωμένες να καίγονται μαζί με τον σύζυγό τους, μπορούν να έχουν τα ίδια αξιώματα και να κάνουν τις ίδιες δουλειές με τους άντρες. Το μόνο που δεν κατάφερε να θεσπίσει η Πάμπα Καμπάνα ήταν να μπορούν και οι γυναίκες να κυβερνήσουν και διαδεχθούν το βασιλιά πατέρα τους.

Διαβάζοντας το βιβλίο, ένιωσα σαν να ταξίδευα σε έναν κόσμο όπου τα πάντα είναι πιθανά. Η Πάμπα είναι μια ηρωίδα που σε εμπνέει με τη δύναμη και την αποφασιστικότητά της, ενώ η Μπισνάγκα γίνεται σύμβολο των ονείρων και των φιλοδοξιών μας. Βέβαια, δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι θρησκευτικές αναφορές. Η περιοχή άλλωστε, έχει μεγάλη θρησκευτική ιστορία και βλέπουμε πως η πίστη στον έναν θεό ή στους πολλούς θεούς χωρίζει τους ανθρώπους.

«Η Πόλη της Νίκης» δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα. Είναι ένας ύμνος στη δύναμη της αφήγησης, μια υπενθύμιση ότι οι ιστορίες μας μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

 

Εκδόσεις Ψυχογιός

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο ΣΑΛΜΑΝ ΡΟΥΣΝΤΙ έχει γράψει δεκατέσσερα μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ (για το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Booker και με το Best of the Booker), ΟΝΕΙΔΟΣ, ΣΑΤΑΝΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ, Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΙΤΑΝΟΥ και ΚΙΣΟΤ, όλα υποψήφια στη βραχεία λίστα για το Βραβείο Booker. Επίσης, έχει γράψει τη συλλογή ιστοριών ΑΝΑΤΟΛΗ-ΔΥΣΗ, το αυτοβιογραφικό κείμενο ΤΖΟΖΕΦ ΑΝΤΟΝ, ένα έργο ρεπορτάζ και τρεις συλλογές δοκιμίων. Μεταξύ των πολλών διακρίσεών του είναι: το Βραβείο Whitbread, το οποίο κέρδισε δύο φορές· το Βραβείο ΡΕΝ/Allen Foundation Literary Service· το Βραβείο National Arts· το γαλλικό Meilleur Livre Étranger· το Αριστείον της Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης· το Μεγάλο Βραβείο της Λογοτεχνίας της Βουδαπέστης και το ιταλικό Grinzane Cavour. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Επίσης, είναι Διακεκριμένος Υπότροφος Συγγραφέας στο New York University. Είναι πρώην πρόεδρος του οργανισμού ΡΕΝ America και έχει λάβει το βραβείο ΡΕΝ Centenary Courage. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες. Το 2023 συμπεριλήφθηκε στους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους της χρονιάς, σύμφωνα με το περιοδικό Time. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, απ’ όπου κυκλοφορούν και τα υπόλοιπα έργα του, πρόσφατα κυκλοφόρησε και το αυτοβιογραφικό του δοκίμιο ΜΑΧΑΙΡΙ.