Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Τα ρομαντικά βιβλία είναι ένα είδος που επιλέγω συχνά, γιατί με κάνει να ξεχνιέμαι και να χαλαρώνω από την καθημερινότητα, όπου πρέπει να είμαι συνέχεια σε εγρήγορση! Η σειρά «Μέιπλ Χιλς» από την οποία έχουμε διαβάσει ήδη τα «Σπάσε τον πάγο» και «Άγγιξε τη φωτιά» είναι μια από τις σειρές που απολαμβάνω να διαβάζω! Οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από την ομάδα χόκεϊ του Πανεπιστημίου, τα μέλη της οποίας πλέον γνωρίζουμε καλά και είναι ωραίο να βλέπεις πως νέα άτομα μπαίνουν στο προσκήνιο. Πέρα όμως από έναν νέο έρωτα, η συγγραφέας μας δίνει και κάτι παραπάνω μέσα από τα χαρακτηριστικά των δύο πρωταγωνιστών, όπου μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει είτε τον εαυτό του είτε κάποιο δικό του πρόσωπο!

Η ομάδα χόκεϊ του Πανεπιστημίου Μέιπλ Χιλς έχει πλέον νέο αρχηγό και αυτή είναι μια ευθύνη που ο Χένρι Τέρνερ δεν ήθελε να έχει εξ αρχής. Όμως δεν μπορεί να απογοητεύει την ομάδα και τους συμπαίκτες του και θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Ο προπονητής της ομάδας όμως θέλει οι παίχτες του να έχουν εξαιρετικές επιδόσεις όχι μόνο στον πάγο αλλά και στα μαθήματα και αυτό είναι πρόβλημα για τον Χένρι που δυσκολεύεται πολύ να παρακολουθήσει ένα συγκεκριμένο μάθημα. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να το παρακολουθεί, αλλά λόγω της αναβλητικότητας που τον χαρακτηρίζει, κατάφερε να χάσει την ημερομηνία αλλαγής των μαθημάτων και είναι αναγκασμένος να το κάνει.

Η Χάλι Τζέικομπς ποτέ δε δυσκολεύτηκε με τα μαθήματά της. Αντίθετα, κατάφερνε όχι μόνο να είναι εντάξει απέναντι στις δικές της υποχρεώσεις, αλλά να βοηθάει και τη μικρότερη αδερφή της με τις δικές της εργασίες. Βέβαια, η Χάλι είναι ένας άνθρωπος που δυσκολεύεται πολύ να πει όχι, και δε θέλει να δυσαρεστήσει κανέναν. Πάντα έκανε ό,τι της ζητούνταν, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι θα άφηνε πίσω πράγματα που ευχαριστούσαν την ίδια. Όταν λοιπόν καταλαβαίνει πως ο Χένρι είναι όπως η αδερφή της, αποφασίζει να τον βοηθήσει να μελετήσει για το μάθημα που τόσο τον δυσκολεύει. Σε αντάλλαγμα, εκείνος θα της προσφέρει κάποιες εμπειρίες που έχει χάσει σαν φοιτήτρια, έτσι εσωστρεφής που είναι. Και μιας που η Χάλι είναι επίδοξη συγγραφέας, αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται!

Μου άρεσε πολύ που είδαμε κάποια παραπάνω πράγματα για τον Χένρι. Μου έκανε εντύπωση που με μητέρα γιατρό, δεν είχε διάγνωση και δεν είχε τρόπο να αντιμετωπίσει τα όσα τον δυσκόλευαν στην καθημερινότητά του. Όμως, δεν είναι ο μόνος άνθρωπος εκεί έξω που δεν έχει διάγνωση. Για καλή του τύχη, η Χάλι γνώριζε τι μπορεί να τον κάνει να νιώσει καλύτερα και να συγκεντρωθεί. Η συγγραφέας μας λέει στην αρχή του βιβλίου ότι βάσισε τον Χένρι στην ίδια, που της πήρε τριάντα χρόνια να λάβει διάγνωση ΔΕΠΥ και αυτισμού, οπότε θα έλεγε κανείς πως έχουμε μια ρεαλιστική αντιπροσώπιση στον Χένρι.

Πολλοί και πολλές θα συνδεθούν δυστυχώς και με την Χάλι. Την Χάλι που ήταν πάντα αυτή που θα οργάνωνε τα πάντα στην οικογένεια, από τις διακοπές μέχρι τα δώρα γενεθλίων και που δεν έλεγε ποτέ όχι σε τίποτα. Την Χάλι που θα αναλάμβανε τη φροντίδα των αδερφών της, ακόμα κι αν δεν ήταν το μεγαλύτερο παιδί στην οικογένεια. Αυτή από την οποία όλοι περίμεναν να κάνει ότι της ζητήσουν.

Ο έρωτάς τους ξεκίνησε σαν μια φιλία, ίσως και κάτι παραπάνω, χωρίς όμως να έχει ταμπέλες. Όσο όμως ο καιρός περνούσε, καταλάβαιναν και οι δύο πόσα παραπάνω ένιωθαν ο ένας για τον άλλο. Οι φίλοι τους βέβαια το κατάλαβαν πριν από αυτούς τους ίδιους, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως δεν χρειάζονται πολλά για να είναι κανείς ευτυχισμένος!

 

Εκδόσεις Κλειδάριθμος

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Χάνα Γκρέις είναι Βρετανίδα συγγραφέας εύπεπτων «βιβλίων θαλπωρής» όπως αυτοπροσδιορίζεται, γράφοντας κυρίως µετεφηβικά και σύγχρονα ροµαντικά µυθιστορήµατα στο σπίτι της στο Μάντσεστερ. Όταν δεν περιγράφει τα µάτια του καθενός δέκα χιλιάδες φορές σε κάθε κεφάλαιο, δεν δίνει κατά λάθος το ίδιο όνοµα σε πολλούς χαρακτήρες ή δεν χρησιµοποιεί αγγλικές εκφράσεις στα αµερικανικά βιβλία της, που κανείς δεν καταλαβαίνει, μπορείτε να τη βρείτε µε τον σύζυγό της και τα δύο σκυλιά της, τον Pig και τον Bear.