Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Υπάρχουν βιβλία που σε αγγίζουν χωρίς να το περιμένεις. Που ξετυλίγουν μπροστά σου ένα κουβάρι από συναισθήματα και σε αφήνουν να το ξεμπλέξεις μόνος σου. Το «Λόγια που δεν είπαμε» της Sloan Harlow είναι ένα τέτοιο βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια, τη φιλία, την ενοχή και όλα εκείνα που δεν λέγονται αλλά βαραίνουν μέσα μας.

Η ιστορία της Έλα είναι βαθιά ανθρώπινη και συναισθηματικά φορτισμένη. Μήνες μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, επιστρέφει στο σχολείο – γεμάτη ενοχές, καθώς εκείνη οδηγούσε, αν και δεν θυμάται τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη νύχτα. Παλεύει με το τραύμα και την απώλεια, αλλά και με το συναισθηματικό βάρος μιας αλήθειας που μοιάζει να είναι θαμμένη βαθιά μέσα της.

Στην ομάδα στήριξης του σχολείου, η Έλα ξαναβρίσκει τον Σόγερ – τον πρώην σύντροφο της Χέιλι. Ανάμεσά τους γεννιέται κάτι νέο, κάτι απρόσμενο, ένα ακατανίκητο δέσιμο που γεννά περισσότερες ενοχές. Πώς μπορείς να ερωτευτείς το αγόρι της καλύτερής σου φίλης, λίγους μήνες μετά τον θάνατό της; Πότε η αγάπη παύει να είναι προδοσία και γίνεται παρηγοριά;

Η Sloan Harlow χειρίζεται με ευαισθησία τις αντιθέσεις αυτές. Δίνει χώρο στα συναισθήματα να ξεδιπλωθούν: τον πόνο, τη θλίψη, τη σύγχυση, τον θυμό – αλλά και την ανάγκη για τρυφερότητα, για κατανόηση, για επαφή. Οι ήρωες της είναι πληγωμένοι αλλά αληθινοί. Παιδιά που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο που τους έχει πληγώσει περισσότερο απ’ όσο αντέχουν.

Μέσα από το ημερολόγιο της Χέιλι, η αλήθεια αποκαλύπτεται κομμάτι κομμάτι, αποδομώντας την εικόνα που είχε η Έλα για τη φίλη της, για τον Σόγερ, και για την ίδια τη σχέση τους. Αναδύονται θέματα όπως η ενδοοικογενειακή βία και η κακοποίηση, οι ψυχικές επιπτώσεις τους και οι τρόποι με τους οποίους οι έφηβοι προσπαθούν να διαχειριστούν την καταρράκωση της εμπιστοσύνης.

Ξεχωριστή θέση έχει και η σχέση γονιού-παιδιού. Οι γονείς της Έλα προσπαθούν να βρουν την ισορροπία ανάμεσα στην υποστήριξη και τον σεβασμό της ανάγκης της για χώρο. Σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία, όπου η εμπιστοσύνη και η κατανόηση δοκιμάζονται, η οικογένεια παλεύει να παραμείνει δίπλα της χωρίς να την πνίξει.

Το «Λόγια που δεν είπαμε» είναι ένα βιβλίο για όλα εκείνα που δεν βρίσκουν εύκολα λέξεις. Για τις φιλίες που γίνονται σωσίβια, για τους έρωτες που γεννιούνται μέσα από τις στάχτες, για τις σιωπές που πληγώνουν περισσότερο από τις λέξεις. Και κυρίως, για τη δύναμη που χρειάζεται να μιλήσεις – σε άλλους και στον εαυτό σου.

Προσωπικά, το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ! Το διάβασα πολύ γρήγορα, σχεδόν απνευστί. Είναι ένα νεανικό ρομαντικό θρίλερ με πολύ ρεαλιστικούς χαρακτήρες και αυθεντικά συναισθήματα. Μου άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι βλέπουμε την ιστορία και από τις δύο οπτικές – της Έλα και του Σόγερ – κάτι που κάνει την αφήγηση πιο ουσιαστική και πολυδιάστατη.

Ένα μυθιστόρημα γλυκόπικρο, έντονα συναισθηματικό, που θα μείνει μαζί σου και μετά την τελευταία του σελίδα. Γιατί, τελικά, τα λόγια που δεν είπαμε, είναι συχνά αυτά που καθορίζουν τη ζωή μας.

 

Εκδόσεις Ψυχογιός

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η ΣΛΟΟΥΝ ΧΑΡΛΟΟΥ έδειχνε ενδιαφέρον για τη συγγραφή από πολύ μικρή ηλικία. Το ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Ζει στην Τζόρτζια με τη μαύρη γάτα της, την Παμπού, και προσπαθεί να φάει όσο περισσότερο παγωτό γλυκοπατάτας μπορεί.