Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα; Πόσο πολύ πιο δύσκολο είναι να είσαι έγχρωμη γυναίκα στη Γηραιά Αλβιώνα; Πόσο πιο δύσκολο είναι να είσαι, πέρα από τα παραπάνω, και επιτυχημένη στη δουλειά σου; Τα έχεις πετύχει όλα αυτά γιατί τα αξίζεις; Ή μήπως γιατί ήσουν μια καλή επιλογή για τα ποσοστά της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης; Και μαύρη και γυναίκα! Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Η ηρωίδα του βιβλίου «Συνάντηση» έχει όλες τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Σαν παιδί μεταναστών δεύτερης γενιάς, θεωρεί τον εαυτό της Βρετανίδα. Η ίδια γεννήθηκε στη Βρετανία, όπως και οι γονείς της. Γιατί λοιπόν στο δρόμο της φωνάζουν να γυρίσει πίσω στη χώρα της; Αφού είναι ήδη στη χώρα της. Στη χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε, στη χώρα που πληρώνει φόρους, στην ίδια χώρα στην οποία περπατάει στο δρόμο με μια επιφύλαξη από όταν ήταν ακόμα παιδί. Ειδικά όταν ήταν παιδί, γιατί πολλές φορές τα παιδιά είναι πολύ πιο σκληρά από τους μεγάλους. Έχει δεχθεί κάθε είδους επιθέσεις και ρατσισμό. Γιατί, δυστυχώς είναι και γυναίκα και μαύρη.
Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν πολλά από αυτά που περιγράφει η συγγραφέας στο βιβλίο. Η ηρωίδα της είναι στέλεχος στον τραπεζικό τομέα. Έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να καταφέρει να φτάσει εκεί που είναι, γιατί για εκείνη, υπήρχε μόνο μια επιλογή. Η αναρρίχηση. Όσο πιο ψηλά μπορεί να φτάσει, τόσο πιο ασφαλής θα είναι. Ή έτσι τουλάχιστον νομίζει. Γι’ αυτό, πηγαίνει καθημερινά στη δουλειά της και αναλαμβάνει και αυτές τις δουλειές που οι συνάδελφοί της αποφεύγουν. Είναι αυτή που θα πρέπει να πει ψέματα στα νέα κορίτσια, είναι αυτή που θα τους χρυσώσει το χάπι για το πως οι γυναίκες πλέον αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες ηγετικές θέσεις με την αξία τους. Αυτό που δεν τους λέει όμως είναι το πόσο άσχημη είναι η καθημερινότητά της σε μια τέτοια θέση. Σε έναν ανδροκρατούμενο τομέα.
Δεν τους λέει για το ρατσισμό που δέχεται καθημερινά. Δεν τους λέει για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχεται. Ούτε και για το πως οι άντρες συνάδελφοί της της λένε πως ουσιαστικά δεν αξίζει τη θέση που έχει, αλλά επειδή η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να τηρήσει κάποια ποσοστά, της έδωσε αυτή τη θέση. Και γιατί είναι γυναίκα αλλά και γιατί είναι μαύρη. Για να ξορκίσει το παρελθόν της αυτοκρατορίας. Για να συγχωρεθεί για το εμπόριο σκλάβων. Για οποιοδήποτε άλλο λόγο, παρά γιατί άξιζε τη θέση που έχει. Και φυσικά, όταν έρχεται η προαγωγή, δε θα την πάρει μόνη της, αλλά θα τη μοιραστεί με έναν άντρα, ο οποίος πιστεύει πως έχει περισσότερα δικαιώματα από εκείνη, πως δεν είναι δική του δουλειά να κλείσει εισιτήρια για το επαγγελματικό ταξίδι που πρέπει να κάνουν, εφόσον λείπει η γραμματέας, κι ας το λέει έμμεσα.
Αυτή, που δουλεύει σαν το σκυλί και ανέχεται τα μύρια όσα, αλλά βγάζει ένα σκασμό λεφτά, όπως λέει κι ο φίλος της. Το αγόρι της που δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του, έχει γεννηθεί όμως μέσα στο χρήμα, παλιό χρήμα, χρήμα λευκών ευγενών, που έχουν άποψη για όλα και που, φυσικά, δραστηριοποιείται στον πολιτικό χώρο, όπως και η οικογένειά του, πολλά χρόνια τώρα. Ο άνθρωπος που καταφέρνει να ταιριάξει παντού, αλλά που δε θα μάθει ποτέ την αλήθεια για την πιο σημαντική απόφαση που πήρε η ίδια για τη ζωή της.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που μέσα σε τόσο λίγες σελίδες, λέει πραγματικά τόσα πολλά.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Βρετανίδα Νατάσα Μπράουν (γενν. 1990) βραβεύτηκε με το London Writers (2019), ενώ η Συνάντηση, “εντυπωσιακό συγγραφικό ντεμπούτο, τολμηρό, σαγηνευτικό” (Μπερναρντίν Εβαρίστο), βρέθηκε στη βραχεία λίστα των λογοτεχνικών βραβείων Folio, Goldsmiths και Orwell Μυθοπλασίας.

