Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Σικάγο. Η Κάλι είναι είναι φωτογράφος. Είναι το ίδιο καλή στο να επιμελείται μια έκθεση φωτογραφίας, όσο στο να κάνει το στάιλινγκ και τη φωτογράφιση ενός πιάτου κάποιου σεφ ή you-tuber. Ζει μια ήσυχη, συνηθισμένη ζωή με τον από χρόνια σύντροφό της, δοσμένοι και οι δύο στις δουλειές και στις καριέρες τους. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα παρατηρήσει έναν άγνωστο σε ένα καφέ. Δεν μπορεί να πάρει τα μάτια της από πάνω του και προσπαθεί να καταλάβει γιατί, αφού έχει ήδη την ιδανική σχέση. Μήπως όμως η σχέση αυτή έχει γίνει πλέον απλά μια συνήθεια; Ένα ταξίδι που θέλει να κάνει στο Βανκούβερ θα αλλάξει τα πάντα.
Ο Κέιν έχει μαζί με ένα καλό του φίλο ένα χώρο που φιλοξενεί μια γκαλερί και ένα καφέ. Ο ίδιος ζωγραφίζει και η γκαλερί είναι ο φυσικός του χώρος, όμως, όντας τελειομανής και θέλοντας πάντα να έχει τον έλεγχο σε ότι τον απασχολεί, γνωρίζει τα πάντα και για το καφέ, που είναι ευθύνη του συνεταίρου του. Ο Κέιν προσπαθεί να αποφεύγει τους ανθρώπους και δε δένεται εύκολα σε σχέσεις, γιατί ξέρει καλά πως τα συναισθήματα τον κάνουν να χάνει τον έλεγχο. Μια καστανομάλλα όμως θα μπει στη ζωή του από το πουθενά και εκεί που δεν το περιμένει, θα βρεθεί να μιλάει μαζί της στο τηλέφωνο πολύ συχνά και για ώρες. Το ταξίδι που θέλει εκείνη να κάνει, θα αλλάξει τη ροή των γεγονότων, καθώς βρίσκεται αποκλεισμένη στη Μινεσότα.
Το έκτο βιβλίο της Τατιάνας Τζινιώλη παραμένει στο ίδιο ύφος με τα προηγούμενα και μας αποζημιώνει για την αναμονή. Όχι ότι καθυστέρησε, βγήκε ακριβώς ένα χρόνο μετά το προηγούμενο! Τα contemporary romance είναι βιβλία που προτιμώ το χειμώνα για χουχούλιασμα, το καλοκαίρι για καλή παρέα στην παραλία, το φθινόπωρο που έξω βρέχει και θέλω καλή παρέα αλλά και την άνοιξη που ανοίγει ο καιρός και η αισιοδοξία επιστρέφει. Όπως καταλάβατε είναι παντός καιρού, άσχετα που δεν είναι η πλειοψηφία των βιβλίων που διαβάζω! Σου βγάζουν αυτό το κομμάτι του εαυτού σου που είτε δεν ήξερες ότι υπήρχε, είτε είναι η κάθε σου μέρα. Αυτό στην περίπτωση που είναι καλογραμμένα και της Τατιάνας τα βιβλία το καταφέρνουν με ευκολία.
Αυτή τη φορά το ταξίδι ξεκινάει σε μια άλλη πόλη της Αμερικής, το Σικάγο, που το γνωρίζουμε περισσότερο από τους ουρανοξύστες και από τους μαφιόζους της εποχής του Αλ Καπόνε. Στο συγκεκριμένο βιβλίο υπάρχουν μόνο οι ουρανοξύστες και αυτοί πάλι από μακριά σαν κομμάτια της πόλης. Αντίθετα, δίνεται περισσότερη βάση στο Millennium park και στη Λίμνη Μίσιγκαν, τα στοιχεία της πόλης με τα οποία ζουν οι κάτοικοι του Σικάγου και μέρη στα οποία θα μπορούσαμε να βρούμε τους ήρωες του βιβλίου. Κι αυτή τη φορά, όπως και στα προηγούμενα βιβλία, πρόκειται για ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να ταυτιστείς. Ανθρώπους που πέρασαν δυσκολίες μικροί αλλά τις ξεπέρασαν, που έχουν φίλους και μια δουλειά και ζουν τη συνηθισμένη ήρεμη ζωή τους.
Η φιλία παίζει κι εδώ σημαντικό ρόλο. Ο Σάιμον, ο φίλος του Κέιν, του στάθηκε σε δύσκολες στιγμές και οι δυο τους έχουν δεθεί πιο πολύ και από αδέρφια. Μια φιλία που κρατάει στο χρόνο, που ο ένας ξέρει τι ενοχλεί τον άλλο αλλά και τι φοβάται ο καθένας τους. Μια φιλία που το μόνο που ζητάει ο ένας από τον άλλο είναι να είναι ευτυχισμένος και γι’ αυτό θα τον πιέσει ώστε να μην πετάξει την ευτυχία μακριά. Έπειτα είναι και οι φιλίες που έχουν πια ξεφτίσει γιατί μεγαλώνοντας περιμένει άλλα ο καθένας από τον άλλο. Η Αμάντα είναι φίλη της Κάλι από το σχολείο και από τότε δεν έχουν χωρίσει ποτέ οι δρόμοι τους. Μπορεί να διάλεξαν διαφορετικά επαγγέλματα, όμως δεν απομακρύνθηκαν. Όμως η Αμάντα περιμένει ότι η Κάλι θα έχει τις ίδιες ιδέες και απόψεις με αυτές που απέκτησε η ίδια όπως διαμορφώθηκε η προσωπικότητά της μεγαλώνοντας και σπουδάζοντας και συναναστρεφόμενη με συναδέλφους της. Και όχι απλά τα περιμένει όλα αυτά, αλλά προσπαθεί να της τα επιβάλει αλλά και απαξιεί για τη δουλειά της Κάλι, τη θεωρεί κατώτερη από τη δική της, κάτι που το κάνει ο οποιοσδήποτε. Είναι μια σχέση περίεργη που από τη μια έχει τα φιλικά αισθήματα της Κάλι και από την άλλη τη ζήλια της Αμάντα για όσα δεν μπορεί να έχει. Ευτυχώς στη ζωή της Κάλι έρχεται μια νέα φίλη που τη δέχεται όπως είναι και την ενθαρρύνει να ζήσει το όνειρό της και να είναι ευτυχισμένη.
Παράλληλα έρχεται το σοκ της συνήθειας και το γεγονός ότι, ενώ είναι με έναν άνθρωπο τα τελευταία πέντε χρόνια, έναν άνθρωπο που η ίδια τον έχει στη πρώτη θέση στη λίστα με τις προτεραιότητές της, εκείνος τη βάζει ακριβώς μετά τη δουλειά του. Δυστυχώς τέτοιες σχέσεις υπάρχουν πολλές και πολλοί θα ταυτιστούν με κάποιον από το συγκεκριμένο ζευγάρι. Αφενός είναι το θέμα της προτεραιότητας της δουλειάς και τι σημαίνει αυτό για τη σχέση τους. Όταν ξεκινούσαν, ήταν και οι δύο πολύ απορροφημένοι με τη δουλειά τους, μιας και οι δύο προσπαθούσαν να πετύχουν τα όνειρά τους. Όμως τότε, ο ένας σήμαινε πολλά για τον άλλο. Τώρα πλέον αυτό δεν ισχύει και φαίνεται όταν θα πρέπει να πάρουν μια σοβαρή απόφαση για το μέλλον τους. Είναι όμως και το θέμα της συνήθειας και το κομμάτι που ο έρωτας έχει φύγει προ πολλού από τη σχέση και το μόνο που έχει απομείνει είναι μια συνήθεια και μια απλή συγκατοίκηση. Και τότε το μόνο που απομένει είναι ένα άδειο σακί που μπορεί να τρυπήσει ανά πάσα στιγμή, αλλά δεν υπάρχει κάτι να χυθεί από μέσα.
Έπειτα είναι ο έρωτας και τα δυνατά συναισθήματα που σε κάνουν να χάνεις τον έλεγχο, να χάνεις τον εαυτό σου, να έχεις το αντικείμενο του πόθου σου συνεχώς στο μυαλό σου και να μην μπορείς να συγκεντρωθείς σε τίποτα και να φοβάσαι πως θα πληγωθείς ανεπανόρθωτα, γιατί κάτι τέτοιο έχει συμβεί και στο παρελθόν. Ο Κέιν, έχοντας ένα τέτοιο περιστατικό στο δικό του προσωπικό παρελθόν, όταν η μητέρα του τους παράτησε και ράγισε την καρδιά του, αλλά και αυτές του πατέρα του και της αδερφής του, φοβάται να αφεθεί στον έρωτα και να νιώσει δυνατά συναισθήματα γιατί δε θέλει να πληγωθεί. Γιατί είναι σίγουρος πως θα συμβεί. Δεν περιμένει να έχει ευτυχισμένο τέλος και θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι σε εγρήγορση για τον πόνο που θα έρθει. Έτσι προτιμά να τελειώνει αυτός τις όποιες σχέσεις κάνει νωρίς, ώστε να μην επενδύσει συναισθηματικά και πληγωθεί. Ώστε να φύγει πρώτος.
Απόλαυσα και τους δυο χαρακτήρες. Είναι και οι δυο τους τόσο ρεαλιστικοί, τόσο κοντά στους προβληματισμούς των νέων ανθρώπων όσον αφορά στις σχέσεις και τα συναισθήματα. Οι αντιδράσεις τους είναι απτές, και καθόλου υπερβολικές. Μπορείς να καταλάβεις την ψυχοσύνθεσή τους και που μπορεί να τους οδηγήσει με βάση όσα έχεις μάθει για αυτούς και τους καταλαβαίνεις πάντα, όμως αυτό δε σε εμποδίσει να διαφωνήσεις μαζί τους και να τους ωθήσεις με τη σκέψη σου στο μονοπάτι που πιστεύεις πως πρέπει να ακολουθήσουν. Όλα αυτά μέχρι να βρουν μόνοι τους την κίνηση που θα τους οδηγήσει στην ευτυχία και στο χαρούμενο τέλος που προσδοκάς.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Τατιάνα Τζινιώλη γεννήθηκε ένα μεσημέρι Ιανουαρίου του 1987. Από τότε έως σήμερα άλλαξαν πολλά. Οι βάτες και η περμανάντ είναι πλέον κατακριτέα και το Wannabe των Spice Girls έγινε 23χρονών.
Το 2006 αποφοίτησε από το τμήμα σκηνοθεσίας του Εργαστήριου Ελευθέρων Σπουδών του Ομίλου ANT1. Εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός της ομογένειας της Αμερικής για μερικά χρόνια, και το 2009 αποφοίτησε από το Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας.
Μετά από διάφορες συνεργασίες σε εφημερίδες και περιοδικά, το 2012 ξεκίνησε το site τοπικού ενδιαφέροντος Alimos Online και το 2016 το site Book City. Επιπλέον, είναι Αρχισυντάκτρια του 4moms.gr και διδάσκει μαθήματα δημιουργικής γραφής σε εφήβους και ενήλικες στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλίμου.
Δηλώνει περήφανα πως λατρεύει την early 00s pop και μπορεί να μείνει ξύπνια πολλές ώρες προκειμένου να κάνει binge-watching στις αγαπημένες της σειρές. Α, και πιστεύει πως η Geri Halliwell δεν έπρεπε να αφήσει τις Spice Girls.
Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή κυκλοφορούν τα βιβλία της: Road Trip (2015), Ένα Βράδυ -Manhattan #1 (2016), Μετά τα Μεσάνυχτα – Manhattan #2 (2017), Πριν το Ξημέρωμα – Manhattan #3 (2018), 18 Σκαλιά (2018).
Website / Goodreads / Facebook
