Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Τι θα λέγατε για ένα ταξίδι με το Εξπρές της Ανατολής, το παλιό, καλό, γνωστό Οριάν Εξπρές; Το ίδιο τρένο για το οποίο έχει γράψει η Αγκάθα Κρίστι, ένα από τα πιο γνωστά της βιβλία που έγινε και ταινία; Κι αν κάπου στα βαγόνια του προκύψει κι ένας έρωτας, ποιος θα έλεγε όχι; Ένα ρομαντισμό αυτό το τρένο τον βγάζει, εκτός αν κάποιος είναι μεγάλος φαν της Αγκάθα και του Ηρακλή Πουαρό, οπότε αυτό που περιμένει είναι τουλάχιστον ένας φόνος και ένα κάποιο μυστήριο. Σε αυτή εδώ την ιστορία όμως δεν έχουμε μυστήρια και φόνους, μόνο υπέροχες διαδρομές και δεύτερες ευκαιρίες.
Η Σίγκριντ έχει ήδη γνωστοποιήσει στο αφεντικό της την πρόθεσή της να παραιτηθεί από το ξενοδοχείο όπου δουλεύει, αφού κατάφερε να βρει τη δουλειά των ονείρων της και να γίνει συντηρήτρια αρχαιοτήτων σε μουσείο. Η ιστορικός δούλευε ούτως ή άλλως προσωρινά στο ξενοδοχείο, όμως αυτό δεν την απέτρεψε από το να κάνει τη δουλειά της όσο καλύτερα μπορούσε, ούτε από το να κάνει φίλους εκεί. Το αφεντικό της λοιπόν, ο φόβος και ο τρόμος των εργαζόμενων στο ξενοδοχείο, η Άνχελα, παρ’ όλο που γνωρίζει πως η Σίγκριντ θα παραιτηθεί σύντομα, αποφασίζει να την πάρει μαζί της στο ετήσιο συνέδριο των ξενοδόχων, που φέτος πραγματοποιείται στο Μπέλμοντ Βενετία-Σεμπλόν Οριάν Εξπρές. Το διάσημο τρένο έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο πολυτελείας και υπόσχεται μια ανεπανάληπτη εμπειρία στους επιβάτες του.
Οι δύο γυναίκες θα γνωρίσουν στα βαγόνια του έναν ευγενικό συνοδό που θα μπορούσε άνετα να δουλεύει και σαν ξεναγός του διάσημου τρένου, αλλά και τις αντιπροσωπείες των άλλων ξενοδοχείων. Η γνωριμία με τους ανταγωνιστές θα αποκαλύψει και έναν σωσία του Εντ Σίραν, που παίζει κιθάρα και τραγουδάει, όταν δεν προσπαθεί να γράψει το βιβλίο του ή όταν δε δουλεύει στο ξενοδοχείο. Όλοι μαζί, θα περιηγηθούν στην Ευρώπη και τις πανέμορφες ιστορικές πόλεις της, θα δοκιμάσουν πεντανόστιμα πιάτα από τον σεφ του τρένου και θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις που θα αφορούν το μέλλον τους.
Ένα ταξίδι στο παρελθόν, με τα αυθεντικά βαγόνια του αρχικού τρένου που έχουν αναπαλαιωθεί χωρίς σύγχρονες επεμβάσεις, είναι αυτό που φέρνει και το ρομαντικό στοιχείο σε αυτή εδώ την ιστορία. Κι αν πιστεύατε πως μια πλημμυρισμένη Βενετία θα κατάφερνε να διώξει το ρομαντισμό με τα λασπόνερά της, τότε δεν έχετε παρά να διαβάσετε τη σκηνή όπου ο ρομαντικός ιππότης μας, παίρνει στα χέρια του τη δεσποσύνη για να μη βραχεί!
Οι ιστορίες της Monica Gutierrez δεν είναι ρομαντικές ιστορίες αγάπης που θα σας αιχμαλωτίσουν με την αφήγηση ενός μεγαλειώδους και πολυκύμαντου έρωτα. Όπως και τα προηγούμενα δύο βιβλία της που διαβάσαμε στα Ελληνικά, έτσι κι ετούτο εδώ είναι ένα feelgood βιβλίο που καταπιάνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις και τον τρόπο που ο καθένας μας αντιδρά σε οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στη ζωή του. Σε ετούτο το βιβλίο έχουμε το δίλημμα της δεύτερης ευκαιρίας. Έχουμε την ανάγκη να διατηρήσουμε την εικόνα που έχουμε χτίσει για τον εαυτό μας και που προβάλουμε στους άλλους. Έχουμε την ανάγκη να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να τον βάλουμε πρώτο, να καλύψουμε τις ανάγκες του και να μην υπομείνουμε οτιδήποτε θα μπορούσε να υπονομεύει τον αυτοσεβασμό μας. Και φυσικά, έχουμε τις φιλίες, παλιές και νέες, σχέσεις με ανθρώπους που θέλουν το καλύτερο για εμάς.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Monica Gutierrez (Μόνικα Γκουτιέρες) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και ιστορία. Ασχολείται με τη συγγραφή και έχει διακριθεί για τα διηγήματα και τα ποιήματά της.

