Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Είναι πολλά αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον κόσμο μας, και όλα φαίνονται πιο έντονα στην Αμερική. Εκεί, πέρα από το σκοταδισμό που έχουμε δει να επιστρέφει, λες και πάμε πίσω στο μεσαίωνα, εντείνεται και η ξενοφοβία. Το έχουμε δει το έργο πολλές φορές δυστυχώς, όμως αφού δεν το ζούμε, ακόμα, μπορούμε μόνο να το φανταστούμε. Η βραβευμένη συγγραφέας Celeste Ng, θέλησε να μας βάλει για λίγο στον κόσμο που, ίσως κι εκείνη η ίδια, αλλά σίγουρα αρκετοί άλλοι άνθρωποι Αμερικανοασιατικής καταγωγής ζουν καθημερινά, μέσα από αυτό το βιβλίο.

Γνωρίζουμε λοιπόν τον δωδεκάχρονο Μπερντ, που ζει με τον πατέρα του στο Κέιμπριτζ. Παλιά ο πατέρας του δίδασκε εκεί στο Πανεπιστήμιο, όμως τώρα δουλεύει στη βιβλιοθήκη. Παλιά, έμεναν όλοι μαζί, ο Μπερντ, ο πατέρας του και η μητέρα του, σε ένα όμορφο σπίτι με αυλή, όμως τώρα μένουν οι δυο τους στις εστίες. Παλιά, η μητέρα του του έλεγε συνεχώς παραμύθια για ένα γενναίο αγόρι, όμως πλέον η μητέρα του τον έχει εγκαταλείψει και εκείνος και ο πατέρας του την έχουν αποκηρύξει για να μην μπλέξουν. Γιατί, η μητέρα του κατάγεται από Κινεζική οικογένεια, και μπορεί να έχει ζήσει όλη της τη ζωή στην Αμερική, όμως, όπως και πολλοί άλλοι που της μοιάζουν στην όψη, θεωρείται εχθρός του κράτους.

Επί μία δεκαετία, η ζωή στη χώρα ορίζεται από νόμους που σκοπό έχουν να διατηρήσουν και να προωθήσουν την «αμερικανική κουλτούρα». Νόμοι που προέκυψαν μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση που βύθισε τη χώρα στο τέλμα και για την οποία, οι περισσότεροι Αμερικανοί, κατηγορούν την Κίνα. Έτσι, ότι αντιτίθεται σε αυτούς τους νόμους, απομακρύνεται και θεωρείται αντιπατριωτικό. Στις διαμαρτυρίες κατά αυτών των νόμων, μια φράση από τα ποιήματα της μητέρας του Μπερντ κυριαρχεί, πράγμα που την καθιστά επικίνδυνη.

Όταν ο Μπερντ λάβει μια ζωγραφιά που ξέρει ότι είναι από τη μητέρα του, χωρίς να γράφει αποστολέα στο γράμμα, θα αποφασίσει να πάει να τη βρει. Ξέρει μόνο μια πόλη, οπότε θα πρέπει να μάθει περισσότερα. Αρχίζει λοιπόν να ψάχνει στις αναμνήσεις του, στη βιβλιοθήκη, στο παλιό τους σπίτι, μέχρι που βρίσκει ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει το ταξίδι του.

Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός δεν είναι κάτι καινούριο στον κόσμο μας, δυστυχώς. Αυτό που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν συνειδητοποιήσει είναι πως οι ισχυροί έχουν κι άλλους τρόπους ελέγχου των μαζών. Τρόπους που έχουν χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες και φυσικά σε πολύ βάναυσα καθεστώτα, όπως αυτό της δουλείας ή ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ένας τρόπος να ελέγξεις τους ενήλικες, είναι να απομακρύνεις τα παιδιά από τους γονείς τους. Συνέβαινε στα μαύρα εκείνα χρόνια που προανέφερα, όμως συμβαίνει και τώρα. Όταν οι οικογένειες που φτάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Λατινική Αμερική και συλλαμβάνονται, τα παιδιά χωρίζονται από τους γονείς και είναι πολύ δύσκολο, πολλές φορές, να κρατήσουν επαφή ή ιστορικό, ώστε να μπορέσουν να βρεθούν μετά. Από αυτή τη βάναυση πρακτική εμπνεύστηκε η συγγραφέας και σε αυτή ήθελε να δώσει έμφαση σε αυτό το βιβλίο. Δεν ήταν τόσο οι νόμοι και η δυστοπία που κινούσαν αυτό το βιβλίο, όσο τα χαμένα παιδιά. Το βλέπουμε άλλωστε παντού στο βιβλίο, από τον ίδιο τον Μπερντ, που η μητέρα του απομακρύνθηκε η ίδια ώστε εκείνος να έχει τουλάχιστον τον πατέρα του, μέχρι το δίκτυο των εθελοντών που προσπαθούν να ενώσουν τις διαλυμένες αυτές οικογένειες.

Μακάρι να μη φτάσουμε ποτέ σε αυτό το σημείο. Μακάρι, οι δυστοπίες που γράφτηκαν από τόσους και τόσους συγγραφείς, να μη γίνουν ποτέ πραγματικότητα, να τις ξόρκισαν γράφοντάς τες στο χαρτί. Μακάρι αυτός ο κόσμος να γίνει πιο φωτεινός.

 

Εκδόσεις Μεταίχμιο

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Celeste Ng (Σελέστ Ινγκ) μεγάλωσε στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια και στο Σέικερ Χάιτς του Οχάιο. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ενώ έλαβε το μεταπτυχιακό της στη δημιουργική γραφή από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, στο πλαίσιο του οποίου τιμήθηκε με το Hopwood Award. To Όσα δεν σου είπα ποτέ (2014) είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, το οποίο απέσπασε μια πληθώρα βραβείων (Massachusetts Book Award, Asian/Pacific American Award for Literature, ALA’s Alex Award, Medici Book Club Prize), μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες σε όλο τον κόσμο και της χάρισε διεθνή αναγνώριση. Το δεύτερο βιβλίο της Μικρές φωτιές παντού (2017) θεωρείται ένα παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο, καθώς έχει παραμείνει στην κορυφή των ευπώλητων των New York Times για περισσότερες από σαράντα εβδομάδες, έχει σαρώσει στις ψηφοφορίες των αναγνωστών (Goodreads) και έχει συμπεριληφθεί σε όλες τις λίστες με τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς για το 2017 (Amazon, Barnes and Noble, Guardian, LA Times, Washington Post, Esquire κ.ά.). Η συγγραφέας ζει στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Website / Goodreads / Facebook / Twitter