Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Τι να πει κανείς για τον Sebastian Fitzek; Ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία! Το μυαλό του συλλαμβάνει τα πιο απίθανα εγκληματικά σενάρια και σε φέρνει μπροστά σε κάτι που λες δεν μπορεί να συμβαίνει, κι όμως συμβαίνει! Φέτος είχα την χαρά να τον γνωρίσω από κοντά, να δω πόσο προσιτός είναι, πόσο έτοιμος να συνομιλήσει με όλους τους αναγνώστες του, ακόμα κι αν αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να σταθεί όρθιος για ώρες ολόκληρες και να υπογράφει τα βιβλία του,  για να ανταποδώσει τις ώρες που οι αναγνώστες του περίμεναν στην ουρά για να τον δουν!

Κι επειδή είμαστε και σε φάση καλοκαιριού και μια κρουαζιέρα είναι πάντα μια καλή ιδέα, είπα να διαβάσω το «Επιβάτης 23» για να δω αν θα με αποτρέψει από το να σκεφτώ να κάνω μια κρουαζιέρα κάποτε ή όχι. Όπως μας λέει τόσο ο συγγραφέας, όσο και οι ήρωές του, κάθε χρόνο, περίπου είκοσι άνθρωποι εξαφανίζονται από κρουαζιερόπλοια σε όλο τον κόσμο, οπότε ένα κάποιο ρίσκο υπάρχει! Το αποτέλεσμα δε θα σας το πω. Αυτό που θα σας πω είναι ότι αγαπώ το μυαλό του συγγραφέα και όσο περίεργος κι αν είναι ο τρόπος που σκέφτεται, δε θα πάψω να τον διαβάζω!

Βρισκόμαστε στο Βερολίνο, όπου γνωρίζουμε τον Μάρτιν Σβαρτς, έναν μυστικό πράκτορα της αστυνομίας, που πριν πέντε χρόνια έχασε τη γυναίκα του και το παιδί του, όταν εκείνοι ταξίδευαν με το κρουαζιερόπλοιο «Sultan of the Seas». Ο ίδιος εκείνη την περίοδο ήταν σε μια τελευταία αποστολή, με σκοπό να μπορέσει έπειτα να επιστρέψει στην οικογένειά του και να μεταβεί σε μια δουλειά γραφείου, που θα του επιτρέψει να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί τους. Δυστυχώς όμως, όταν έμαθε τα νέα ήταν πολύ αργά και κανείς δεν μπορούσε να του πει τι είχε πραγματικά συμβεί. Από τότε ο Μάρτιν προσπαθεί να κατευνάσει τον πόνο του με όποιον τρόπο μπορεί, συνήθως αναλαμβάνοντας επικίνδυνες αποστολές.

Εν μέσω μιας τέτοιας αποστολής δέχεται ένα τηλεφώνημα που τον καλεί στο «Sultan of the Seas». Η ηλικιωμένη κυρία στο τηλέφωνο του λέει ότι πρέπει να επιβιβαστεί στο πλοίο για να του δώσει αποδείξεις σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη στην οικογένειά του. Κι ενώ ο Μάρτιν δεν είχε σκοπό να πατήσει ποτέ το πόδι του εκεί πάνω, τελικά το κάνει και μαθαίνει πως ξαφνικά, εμφανίστηκε ένα κορίτσι που είχε εξαφανιστεί από το κρουαζιερόπλοιο πριν μερικές εβδομάδες. Το κορίτσι αυτό κρατούσε στα χέρια του το αγαπημένο αρκουδάκι του γιου του Μάρτιν! Ο Μάρτιν έχει από τη μια να αντιμετωπίσει τα νέα για το γιο του και από την άλλη, την επανεμφάνιση της μικρής. Και πριν καλά καλά το καταλάβει, το πλοίο έχει αναχωρήσει κι ο ίδιος βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα κρουαζιερόπλοιο με πολλά μυστικά!

Κάποιος μπορεί να πει πως είναι λίγο τραβηγμένη η συγκεκριμένη ιστορία. Ίσως οι εικασίες της ηλικιωμένης κυρίας για το τι συμβαίνει στο μυστικό κατάστρωμα των Βερμούδων, όπως η ίδια το αποκαλεί, να είναι λιγάκι τραβηγμένες, όμως στη βάση της η ιστορία, περιέχει δυστυχώς πολλά γεγονότα που θα μπορούσαν να ισχύουν. Από τη μία υπάρχει το γεγονός ότι εξαφανίζονται άνθρωποι εν πλω. Δεν είναι ούτε περίεργο, ούτε απίθανο να επιλέξει κανείς μια κρουαζιέρα ή γενικότερα ένα εν κινήσει πλοίο ώστε να βάλει τέλος στη ζωή του. Η πτώση από μεγάλο ύψος, όπως είναι ένα από τα ψηλά καταστρώματα ενός κρουαζιερόπλοιου, είναι ικανή να επιφέρει μεγάλη ζημιά, αν όχι το θάνατο. Το παγωμένο νερό του ωκεανού και οι προπέλες του πλοίου μπορούν να κάνουν τα υπόλοιπα. Από την άλλη, όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στο σημείωμά του στο τέλος του βιβλίου, ένα κρουαζιερόπλοιο είναι σαν μια ολόκληρη πόλη, περιορισμένη σε ένα «νησί» που κινείται στη θάλασσα. Είναι λογικό να υπάρξουν έριδες και προστριβές ανάμεσα στους προσωρινούς κατοίκους αυτής της πόλης, όπως είναι και πολύ εύκολο να υπάρξουν ατυχήματα λόγω μέθης ή απροσεξίας. Δυστυχώς, σε μια τέτοια πόλη, δεν υπάρχει αστυνόμευση, παρά μόνο η ασφάλεια του πλοίου, η οποία θα κάνει φυσικά ό,τι ζητήσει ο πλοιοκτήτης.

Πέρα από όλα αυτά όμως, και αν αφήσουμε στην άκρη τις ακρότητες στις οποίες επιδίδεται ο μυστικός αστυνομικός στην επαγγελματική του ζωή, τα στοιχεία που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να στήσει το μυθιστόρημά του είναι πολύ σημαντικά και, δυστυχώς, συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών είναι ένα φαινόμενο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσει και σε αυτή εδώ την ιστορία, βλέπουμε μια πτυχή του φαινομένου που μάλλον αρνούμαστε πολλές φορές να δούμε, αν και είχαμε πρόσφατα παραδείγματα και στη χώρα μας. Δεν είναι μόνο οι άντρες, πατεράδες, θείοι και άλλοι συγγενείς, υπεύθυνη για την κακοποίηση παιδιών. Κάποιες φορές, είναι και οι μητέρες υπεύθυνες, όχι απλά συνένοχες, αλλά άμεσοι αυτουργοί. Πονάει πολύ να παραδεχτούμε κάτι τέτοιο, όμως δε θα έπρεπε να κλείνουμε τα μάτια σε ό,τι μπορεί να συμβαίνει γύρω μας.

Με τα μικρά κεφάλαια που κρατούν τον αναγνώστη σε αγωνία και τις εκπλήξεις και ανατροπές που συναντάμε σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο, ο Sebastian Fitzek δικαιώνει τη φήμη του σαν μετρ του ψυχολογικού θρίλερ. Ο «Επιβάτης 23» είναι το must του καλοκαιριού!

 

Εκδόσεις Διόπτρα

 

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο Sebastian Fitzek γεννήθηκε το 1971 και είναι ο πιο επιτυχημένος συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Η θεραπεία, κυκλοφόρησε το 2006 κι έγινε αμέσως best seller. Έκτοτε τα βιβλία του έχουν κυκλοφορήσει σε 37 χώρες κι έχουν πουλήσει πάνω από 19 εκατομμύρια αντίτυπα διεθνώς, ενώ πολλά έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο. Το 2017 ήταν ο πρώτος Γερμανός συγγραφέας που τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Ο Sebastian Fitzek ζει με την οικογένειά του στο Βερολίνο. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία του: Το δέμα (Βραβείο Κοινού στα Βραβεία Public 2019 για το Καλύτερο Μεταφρασμένο Μυθιστόρημα), Η θεραπεία, Η θέση 7Α, Το πείραμα, Ο τρόφιμος, Μαθήματα νεκροψίας, Πείραμα μνήμης, Τα ψάρια που σκαρφαλώνουν στα δέντρα, Αναλφάβητος, Μάτια I: Ο Συλλέκτης, Μάτια ΙΙ: Ο Κυνηγός, Το τελεσίγραφο, Επιβάτης 23 και Μίμικ.