Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Όσοι έχετε διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς «Devil’s Night» είμαι σίγουρη ότι περιμένατε και αυτό το βιβλίο, το τέταρτο και τελευταίο, αυτό που αναφέρεται στον τέταρτο καβαλάρη, τον πιο ήσυχο ή αυτόν που δεν έκανε τόση φασαρία στα προηγούμενα βιβλία. Ε, σε αυτό εδώ που βλέπουμε τον Γουίλ από «μέσα» καταλαβαίνουμε για ποιον ακριβώς λόγο αξίζει να είναι μέλος αυτής της παρέας που είναι ουσιαστικά οικογένεια και γιατί, φυσικά, αξίζει ένα δικό του βιβλίο.

Υπάρχει ένα μέρος όπου οι πλούσιοι στέλνουν τα «άτακτα» παιδιά τους, ώστε να παραδειγματιστούν, χωρίς όμως να μαθευτεί σε όλα τα κανάλια, εφημερίδες ή περιοδικά. Το λένε Μπλάκτσερτς και κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται ή πως είναι. Μόνο που η Έμορι καταλήγει εκεί, χωρίς να ξέρει για ποιο λόγο αλλά και χωρίς να κατάγεται από κάποια πλούσια και διάσημη οικογένεια. Για την ακρίβεια, δεν έχει κάνει κάτι που θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει ατίθαση που να χρειάζεται να τιμωρηθεί με αυτόν τον τρόπο. Κι ενώ προσπαθεί να καταλάβει πως έχει φτάσει εκεί και πως μπορεί να δραπετεύσει, ανακαλύπτει ότι περιτριγυρίζεται από άντρες λίγο πιο μεγάλους από εκείνη σε ηλικία, αλλά πολύ πιο επικίνδυνους. Το ότι ο Γουίλ Γκρέισον ο Τρίτος ήταν ένας από αυτούς τους άντρες, δεν την εφησύχαζε στο ελάχιστο.

Έχοντας ζήσει μια ζωή μέσα στα πλούτη και στη χλιδή, καταγόμενος από μια οικογένεια που χαίρει σεβασμού σε ολόκληρη τη χώρα, ο Γουίλ είχε μάθει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Παρέα με τους φίλους του από το Λύκειο και την ομάδα μπάσκετ του σχολείου, κάθε χρόνο, γιόρταζαν τη Νύχτα του Διαβόλου με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Έκαναν πράξεις για τις οποίες πολλοί θα ντρέπονταν, όμως εκείνοι τις κατέγραφαν, κι έτσι, κάποια στιγμή, όταν τα βίντεο κατέληξαν στη δημοσιότητα, οι τέσσερεις καβαλάρηδες κατέληξαν στη φυλακή, ή περίπου. Όμως ακόμα και πριν από αυτό, οι καταχρήσεις είχαν τον κύριο λόγο στη ζωή του Γουίλ οπότε δεν είναι να απορεί κανείς που βρέθηκε ξαφνικά στο Μπλάκτσερτς.

Όλο το παρελθόν του Γουίλ, η δική του οπτική για τα γεγονότα που τον οδήγησαν στη φυλακή, η σχέση του με την Έμορι και τους φίλους του, όλα αποκαλύπτονται σιγά σιγά μέσα από την αναδρομή στο παρελθόν. Βλέπουμε όμως και τις δύο οπτικές, και του Γουίλ αλλά και της Έμορι, και αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι ενώνει αυτούς τους δύο. Κι ενώ θα πίστευε κανείς πως γνωρίζουμε ήδη τι έγινε με τα βίντεο και τη φυλάκιση, έρχεται αυτό το βιβλίο να μας δώσει κάτι παραπάνω. Αντίστοιχα, βλέπουμε και το παρόν, στο Μπλάκτσερτς, όπου γνωρίζουμε νέους χαρακτήρες που παίζουν ρόλο στην ιστορία.

Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας πω περισσότερα, μιας και πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο της τετραλογίας και τα σπόιλερ θα μπορούσαν να είναι άπειρα! Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι πως το τελευταίο βιβλίο δεν υπολείπεται σε ένταση. Ίσια ίσα, κάνει το δικό του μεγάλο μπαμ!

Trigger warnings (όπως αναφέρονται στο βιβλίο): Κατάχρηση ουσιών, σεξουαλική κακοποίηση, λεκτική και φυσική βία.

 

Εκδόσεις Elxis

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Γεια! Με λένε Penelope Douglas και γράφω ρομαντικά μυθιστορήματα. Μου αρέσει πολύ να σπάω τους κανόνες και επίσης μου αρέσει πολύ να βγαίνω από τη ζώνη άνεσής μου. Στην εφηβεία ήμουν ήσυχη, ντροπαλή και φοβισμένη. Ήταν αδύνατο να κάνω λάθη, γιατί ή ο κόσμος θα με μισούσε ή θα έμενα μόνη μου. Έτσι, αντί να τρέχω, περπατούσα. Αντί να σκαρφαλώνω ψηλά, κρατούσα τα πόδια μου στη γη. Κι αντί να λέω «ναι», έλεγα πάντα «όχι». Και το αποτέλεσμα ήταν να μη ζω. Τι θα έλεγαν για εμένα όταν έφευγα από τη ζωή; Θα μετάνιωνα για κάτι; Κάθε μέρα που περνούσε χωρίς να ανοίγω καινούριους δρόμους ένιωθα να πνίγομαι. Έτσι, αποφάσισα ότι θα έπαυα να είμαι αόρατη και δεν θα χαράμιζα ούτε δευτερόλεπτο. Έφυγα από το σπίτι μου, πήγα στο κολέγιο και ταξίδεψα. Έπαιρνα το τρένο από το Ατσούγκι για το Τόκιο ολομόναχη. Πηδούσα στον Καταρράκτη Χίτζι όταν οι άλλοι με πείραζαν και έλεγαν ότι ήταν αδύνατο να το κάνω. (Το έκανα δύο φορές.) Έκανα αυτά που ονειρευόμουν και ήμουν πολύ πιο ευτυχισμένη. Δεν ανησυχώ τόσο πολύ πια και δεν αφήνω τη γνώμη των άλλων να με κρατήσει πίσω. Να είσαι ο εαυτός σου και να το εν­νοείς. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Να δείχνεις τη δύναμή σου και να είσαι περήφανος. Να αποδέχεσαι ποιος είσαι και θα έρθουν καλά πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα γνωρίσεις την ευτυχία. Με αγάπη