Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Τα βιβλία του Stuart Turton είναι βιβλία που απολαμβάνω να διαβάζω! Στις σελίδες τους, θα βρει κανείς μυστήριο αλλά και κάτι παραπάνω. Θα βρει στοιχεία που δεν έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα, είτε πρόκειται για το φανταστικό σενάριο όπου μια μέρα επαναλαμβάνεται, όπως στο «Οι Επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ» είτε για το μεταφυσικό κομμάτι που βρίσκουμε στο «Ο Διάβολος και τα Σκοτεινά Νερά». Αυτή τη φορά, έχουμε μια περίπτωση επιστημονικής φαντασίας.

Ο άνθρωπος έχει καταφέρει να καταστρέψει τον κόσμο που τόσο απλόχερα του έδωσε το σύμπαν. Μια θανατηφόρα ομίχλη κυριαρχεί στον πλανήτη και σκοτώνει ό,τι βρεθεί μέσα της. Μόνο ένα Ελληνικό νησί έχει απομείνει, όπου υπάρχουν σημάδια ζωής. Εκεί, κατοικούν άνθρωποι που καταφέρνουν να επιβιώσουν, χάρη στην τεχνολογία που κρατάει την ομίχλη μακριά. Έτσι, καλλιεργούν φυτά, λαχανικά και φρούτα και μεγαλώνουν ζώα, ώστε να έχουν όλα αυτά που χρειάζονται. Ανάμεσά τους υπάρχουν και τρεις επιστήμονες που υπήρχαν πριν η ομίχλη καταστρέψει τα πάντα. Είναι πλέον υπέργηροι, όμως είναι σαν να μην έχουν γεράσει ούτε μια μέρα τα τελευταία πολλά χρόνια. Ζουν όμως όλοι μαζί αρμονικά, κάνοντας τις απαραίτητες εργασίες για την επιβίωσή τους μες στη μέρα και πέφτοντας νωρίς για ύπνο, ενώ δεν αμφισβητούν ποτέ τους επιστήμονες.

Μέχρι που μια επιστήμονας βρίσκεται νεκρή. Η πιο μεγάλη και η πιο αγαπημένη από τους τρεις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η δολοφονία της Νιέμα, γιατί περί δολοφονίας πρόκειται, διαταράσσει το σύστημα ασφαλείας του νησιού που κρατάει την ομίχλη μακριά, όπως τους ενημερώνει η Άμπι, η οντότητα που υπάρχει στη σκέψη όλων των κατοίκων. Κάποιος πρέπει να αναλάβει να μάθει τι συνέβη και να βρει τον υπαίτιο. Μόνο τότε το σύστημα θα καταφέρει να λειτουργήσει ξανά και να αποτρέψει την ομίχλη από το να πνίξει τα πάντα στο πέρασμά της. Όμως θα είναι δύσκολο, μιας και κανείς στο νησί δε θυμάται τι συνέβη τις προηγούμενες ώρες. Η Άμπι έχει σβήσει τη μνήμη τους, όπως της είχε ζητήσει η ίδια η Νιέμα. Μια κάτοικος, η Έμορι που πάντα έκανε πολλές ερωτήσεις, θα είναι αυτή που θα ερευνήσει τι πραγματικά συνέβη.

Ο συγγραφέας παίζει με τους αριθμούς μιας και μας μιλάει για 122 κατοίκους στο νησί και 107 ώρες μέχρι τον αφανισμό της ανθρωπότητας. Κι όσο μας βάζει μέσα στην ιστορία και μαθαίνουμε περισσότερα για την ιστορία του νησιού αλλά και των κατοίκων, τόσο πιο ξεκάθαρα γίνονται κάποια πράγματα και τόσο πιο πολύ μπερδεύονται άλλα! Μυστήριο έτσι όπως μόνο ο Turton ξέρει να δημιουργεί και που ενώ σου δίνει αρκετά στοιχεία, δεν καταφέρνεις να δεις τι ακριβώς συμβαίνει!

Μου άρεσε πολύ που στην αρχή του βιβλίου είχαμε ένα χάρτη του νησιού, ώστε να έχουμε πάντα ξεκάθαρη εικόνα που συνέβαινε τι και που βρισκόταν ο καθένας ανά πάσα στιγμή. Πολύ θετικό ρόλο έπαιξε και ο κατάλογος των χαρακτήρων που ήταν σημαντικοί στην πλοκή, καθώς και οι μεταξύ τους σχέσεις.

Ενδιαφέροντα τα θέματα και τα ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας. Μιλάει για το πως ο άνθρωπος κατέστρεψε τα πάντα λόγω της απληστίας του, αλλά μιλάει και για άλλα θέματα που θέτουν ηθικά διλήμματα. Δε θα πω κάτι παραπάνω γιατί δε θέλω να καταστρέψω την εμπειρία της ανάγνωσης για κανέναν. Είναι σίγουρα ένα βιβλίο που προτείνω και ανυπομονώ για κάποιο επόμενο βιβλίο του.

 

Εκδόσεις Μεταίχμιο

 

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

O Stuart Turton (Στιούαρτ Τέρτον) γεννήθηκε στο Γουίντνες της Αγγλίας και σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Εργάστηκε επί έναν χρόνο ως εκπαιδευτικός στη Σανγκάη και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος στο Λονδίνο. Μετακόμισε στο Ντουμπάι όπου εργάστηκε για τρία χρόνια ως ταξιδιωτικός ανταποκριτής πριν επιστρέψει στο Λονδίνο και γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα, Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χάρντκαστλ, το οποίο του χάρισε το Βραβείο Costa Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2018, έχει μεταφραστεί σε 28 γλώσσες και έχει πουλήσει πάνω από 200.000 αντίτυπα στη Μεγάλη Βρετανία.