«Πίστη» από την Penelope Douglas #BookReview

Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

 

Η Penelope Douglas επιστρέφει με ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο της. Το «Πίστη» είναι σκοτεινό, ωμό, προκλητικό, αλλά ταυτόχρονα γεμάτο συναισθήματα και ένταση. Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης που αγγίζει τα όρια του ταμπού, χωρίς ποτέ να χάνει την ψυχολογική του ουσία.

Η Τίερναν είναι ένα κορίτσι που έχει μεγαλώσει στη σκιά των γονιών της, δύο διάσημων ανθρώπων που δεν της άφησαν χώρο να υπάρξει. Όταν μένει ορφανή, αποφασίζει να αποδεχτεί την πρόσκληση του Τζέικ, του ετεροθαλούς θείου της, να περάσει τον χειμώνα μαζί του και με τους δύο γιους του, Κέιλεμπ και Νόα, στα απομονωμένα βουνά του Κολοράντο. Εκεί, αποκομμένη από τον πολιτισμό, θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της, τις επιθυμίες της και τα όριά της.

Η Douglas πλέκει μια ιστορία γεμάτη ένταση και απαγόρευση, όμως πίσω από τη φαινομενική πρόκληση κρύβει ένα βαθιά ανθρώπινο μήνυμα. Το ταξίδι προς την αυτογνωσία και την αποδοχή. Οι χαρακτήρες της είναι σκληροί και εύθραυστοι ταυτόχρονα, άνθρωποι που μαθαίνουν να αγαπούν ξανά, αλλά πρώτα πρέπει να αγαπήσουν τον εαυτό τους.

Σε αντίθεση με το Πανκ 57, όπου η Douglas εξερευνά τον εφηβικό έρωτα, την εικόνα και την ταυτότητα μέσα από το πρίσμα των κοινωνικών προσδοκιών, εδώ αφήνει πίσω την urban αισθητική για κάτι πιο πρωτόγονο και ενστικτώδες. Το «Πίστη» δεν είναι απλώς μια ιστορία για το ποιος σε κάνει να νιώσεις «ζωντανός», αλλά για το πώς μπορείς να βρεις τον εαυτό σου μέσα στο χάος, εκεί που δεν υπάρχουν φίλτρα, κανόνες ή μάσκες. Αν έχετε διαβάσει «Το κορίτσι των γενεθλίων» μην περιμένετε να διαβάσετε κάτι παρόμοιο. Έχοντας διαβάσει και τη σειρά «Devil’s Night», θα έλεγα ότι κινείται πιο πολύ προς αυτό το κομμάτι του Dark Romance. Θυμηθείτε αυτό για τα όρια του ταμπού που ανέφερα στην αρχή, υπάρχει λόγος. Θέλει γενικά ανοιχτό μυαλό…

Το «Πίστη» δεν είναι μια απλή ρομαντική ιστορία. Είναι μια εξερεύνηση της ελευθερίας, της ταυτότητας και της ανάγκης να νιώσουμε ότι ανήκουμε κάπου. Μπορεί να σοκάρει, μπορεί να διχάσει, αλλά σίγουρα δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Trigger warnings (όπως αναφέρονται στο βιβλίο): Απιστία, κατάχρηση αλκοόλ, θάνατος φίλου, εγκατάλειψη από γονέα, λεκτική βία, κακοποίηση από σύντροφο.

 

Εκδόσεις Elxis

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Γεια! Με λένε Penelope Douglas και γράφω ρομαντικά μυθιστορήματα. Μου αρέσει πολύ να σπάω τους κανόνες και επίσης μου αρέσει πολύ να βγαίνω από τη ζώνη άνεσής μου. Στην εφηβεία ήμουν ήσυχη, ντροπαλή και φοβισμένη. Ήταν αδύνατο να κάνω λάθη, γιατί ή ο κόσμος θα με μισούσε ή θα έμενα μόνη μου. Έτσι, αντί να τρέχω, περπατούσα. Αντί να σκαρφαλώνω ψηλά, κρατούσα τα πόδια μου στη γη. Κι αντί να λέω «ναι», έλεγα πάντα «όχι». Και το αποτέλεσμα ήταν να μη ζω. Τι θα έλεγαν για εμένα όταν έφευγα από τη ζωή; Θα μετάνιωνα για κάτι; Κάθε μέρα που περνούσε χωρίς να ανοίγω καινούριους δρόμους ένιωθα να πνίγομαι. Έτσι, αποφάσισα ότι θα έπαυα να είμαι αόρατη και δεν θα χαράμιζα ούτε δευτερόλεπτο. Έφυγα από το σπίτι μου, πήγα στο κολέγιο και ταξίδεψα. Έπαιρνα το τρένο από το Ατσούγκι για το Τόκιο ολομόναχη. Πηδούσα στον Καταρράκτη Χίτζι όταν οι άλλοι με πείραζαν και έλεγαν ότι ήταν αδύνατο να το κάνω. (Το έκανα δύο φορές.) Έκανα αυτά που ονειρευόμουν και ήμουν πολύ πιο ευτυχισμένη. Δεν ανησυχώ τόσο πολύ πια και δεν αφήνω τη γνώμη των άλλων να με κρατήσει πίσω. Να είσαι ο εαυτός σου και να το εν­νοείς. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Να δείχνεις τη δύναμή σου και να είσαι περήφανος. Να αποδέχεσαι ποιος είσαι και θα έρθουν καλά πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα γνωρίσεις την ευτυχία. Με αγάπη

 

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.