Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Το τρίτο βιβλίο της σειράς «Ταξίδι» του Aaron Becker κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από τις Εκδόσεις Φουφούρι ολοκληρώνοντας την ιστορία. Έχοντας ήδη διαβάσει τα δύο προηγούμενα, «Ταξίδι» και «Αναζήτηση» τόσο εγώ όσο και η κόρη μου περιμέναμε το τελευταίο βιβλίο για να δούμε την κατάληξη της ιστορίας. Τα βιβλία του Becker μπορεί να μην έχουν ούτε μία λέξη, όμως καταφέρνουν να πουν πολλά.
Η μικρή μας φίλη, αυτή που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο και ακολουθήσαμε στο δεύτερο, έχει πλέον τον τρόπο να περνάει ωραία και δημιουργικά την ώρα της. Έχει κάνει ένα νέο φίλο, το αγόρι με τη μοβ κιμωλία και έχει λάβει γνώση ενός άλλου κόσμου, αυτού των χρωμάτων. Κόκκινα και μοβ αντικείμενα υπάρχουν πλέον στο δωμάτιό της, ζωγραφισμένα από τις μαγικές κιμωλίες των δύο παιδιών.
Μια μέρα, ένας κόκκινος χαρταετός βρίσκεται στο γραφείο του μπαμπά. Εκείνος αφήνει για λίγο το σχέδιό του, βάζει το μολύβι του στην τσέπη του πουκαμίσου του και ξεκινά παρέα με τον κόκκινο χαρταετό να βρει την κόρη του. Στο δωμάτιό της θα βρει μια κόκκινη πόρτα σχεδιασμένη στον τοίχο, που όταν την διαβεί θα βρεθεί σε ένα μέρος μαγικό. Το δάσος με τα φαναράκια απλώνεται μπροστά του και στο βάθος, στην όχθη του ποταμού, πάνω σε μια προβλήτα, θα δει μια μπάλα το ίδιο κόκκινη όπως ο χαρταετός. Πάνω στην ώρα θα δει να έρχεται προς το μέρος του μια περίεργη βάρκα πάνω στην οποία θα επιβιβαστεί και η οποία θα τον οδηγήσει στο μέρος όπου βρίσκεται το κορίτσι και το αγόρι. Αλίμονο όμως, η βάρκα κρύβει μέσα της το κακό και τα χρώματα κινδυνεύουν και πάλι.
Η συνέχεια του βιβλίου είναι προσπάθεια των παιδιών να ξεφύγουν από τους κακούς και να ελευθερώσουν τα χρώματα μια και καλή. Όμως αυτή τη φορά, θα έχουν έναν ακόμα σύμμαχο στην προσπάθειά τους, κάποιον που δεν περίμεναν ποτέ πως θα τους βοηθούσε. Ο μπαμπάς είναι εκεί και πλέον προσέχει και συμμετέχει ενεργά σε ότι κάνει η κόρη του. Μπορεί αρχικά να ξαφνιάζεται βλέποντας τι μπορούν να κάνουν τα χρώματα και οι κιμωλίες των παιδιών, εντούτοις δεν διστάζει να ανέβει μαζί τους στην πλάτη του μοβ φτερωτού δράκου που σχεδίασε το αγόρι για να τους πάρει μακριά από τους κακούς. Κι έπειτα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ, θα πάρει κι αυτός το δικό του μολύβι, αυτό με το οποίο σχεδιάζει και έχει συνήθως στην τσέπη του και θα σχεδιάσει μια παγίδα για τους κακούς.
Μέσα από αυτή την περιπέτεια, πατέρας και παιδί έρχονται πιο κοντά. Ο γονιός καταλαβαίνει πόσα χάνει όταν δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με το παιδί του όσο θα ήθελε είτε εκείνος είτε το παιδί. Βλέπει πόσα του στερεί αλλά και πόσα στερείται ο ίδιος. Μικρές στιγμές που το παιδί φανερώνει τη φαντασία του, το χαρακτήρα του, την αντιμετώπιση των πραγμάτων και της ζωής. Αλλά και τη ζεστασιά και την εμπιστοσύνη που δεν μπορεί να του δείξει αν δεν περάσει χρόνο μαζί του, ούτε όμως να του δείξει με το παράδειγμά του ποιος είναι ο ίδιος και ποιες επιλογές μπορεί να έχει.
Ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά μας , δίνοντάς τους την αμέριστη προσοχή μας, είναι πολύτιμος, τόσο για εμάς, όσο και για εκείνα. Μέσα σε αυτό το χρόνο ο δεσμός γονιού και παιδιού δυναμώνει και μαζί με αυτόν δυναμώνουν και σημεία της προσωπικότητας του παιδιού. Νιώθοντάς μας κοντά τους αισθάνονται πιο ασφαλή να δοκιμάσουν περισσότερα πράγματα, να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και να μας δείξουν ότι μπορούν να κάνουν πολλά μόνα τους. Μπορούν να πάρουν τις σωστές αποφάσεις και να γίνουν καλοί άνθρωποι, να χρησιμοποιήσουν στην πράξη όσα τους έχουμε διδάξει και να μας κάνουν περήφανους. Κι εμείς όμως θα πρέπει να τα επιβραβεύουμε όταν πράττουν σωστά, να τους λέμε μπράβο και αν κάποια στιγμή δεν τα καταφέρουν ή ενεργήσουν με τρόπο που δεν είναι ο καλύτερος, να τους λέμε ότι μπορούν να κάνουν λάθη και να τους δείχνουμε το δρόμο για να ακολουθήσουν.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα:
Ο Aaron Becker έχει κάνει πολλά αξέχαστα ταξίδια στη ζωή του. Έζησε στην αγροτική Ιαπωνία και την ανατολική Αφρική, ταξίδεψε µε ένα σακίδιο στην πλάτη από τη Σουηδία µέχρι τον νότιο Ειρηνικό, και πρόσφατα αποτόλµησε το ταξίδι από τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο για το Amherst της Μασαχουσέτης, την πόλη που ο ίδιος και η σύζυγός του, η κόρη και η τεµπέλα γάτα του αποκαλούν σήµερα σπίτι τους. Μέχρι και σήµερα, ο αγαπηµένος του ταξιδιωτικός προορισµός παραµένει η φαντασία του, όπου συχνά µπορεί να τον βρει κανείς να σχεδιάζει µυστικές πόρτες και µαγικά φανάρια.
Με καµπύλες γραµµές, φωτεινά χρώµατα και εύστροφες επινοήσεις, ο συγγραφέας και εικονογράφος Aaron Becker µας
