Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Όλοι γνωρίζουμε το κλασσικό παραμύθι με τα τρία γουρουνάκια και τον κακό λύκο. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουμε μάθει την ιστορία τους είτε διαβάζοντάς τη οι ίδιοι είτε ακούγοντάς την από κάποιον μεγαλύτερο, είτε ακόμα και βλέποντάς τη σαν παράσταση σε κάποια σκηνή. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι η συνέχεια της ιστορίας.
Τα τρία γουρουνάκια λοιπόν, κατατρόπωσαν τον κακό λύκο και τον έστειλαν στη φυλακή! Οι κάτοικοι της Νεραϊδούπολης, ενθουσιασμένοι με τα νέα, τους ανακηρύσσουν σε Σούπερ Γουρουνάκια! Τώρα περνούν τις μέρες τους ως ήρωες, βοηθώντας στην καταπολέμηση του εγκλήματος. Μια μέρα όμως, οι φίλοι μας με τις σγουρές ουρίτσες ανακαλύπτουν ότι ξαφνικά λείπουν… τούβλα από όλη την πόλη. Αναλαμβάνουν φυσικά να λύσουν το μυστήριο. Και τότε μαθαίνουν πως o Κακός Λύκος δραπέτευσε από τη φυλακή! Καταλαβαίνουν πως δεν έχουν ξεμπερδέψει μαζί του. Όλη η Νεραϊδούπολη βυθίζεται στον τρόμο! Χμ! Μήπως πρόκειται για μια καλοστημένη παγίδα; Θα προλάβουν άραγε να συλλάβουν τον υπεύθυνο πριν είναι πολύ αργά;
Μια αποτύπωση του σύγχρονου τρόπου ζωής ενός σούπερ ήρωα, που βγάζει αυτόγραφα με τους θαυμαστές του και καταπολεμά το έγκλημα, σιγουρεύοντας την ειρήνη και την ομαλή ζωή στη Νεραϊδούπολη είναι η αρχή του βιβλίου. Στη συνέχεια όμως βλέπουμε ότι κακώς εφησυχάστηκαν οι τρεις σούπερ ήρωες, γιατί το κακό παραμονεύει και θα πρέπει να έχουν πάντα το νου τους για κάτι πιο άσχημο από τις διαφωνίες μεταξύ των κατοίκων της Νεραϊδούπολης. Αν σκεφτεί κανείς ότι ο κακός λύκος, όσο ήταν στη φυλακή δεν περνούσε άσκοπα τις μέρες του, αλλά διάβαζε και μορφωνόταν και έψανε τρόπους για να πάρει εκδίκηση, τότε καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι να περνάει κανείς το χρόνο του και ο κακός λύκος διάλεξε τον πιο σωστό, έστω κι αν τα κίνητρά του ήταν λάθος. Κι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι μαθαίνουμε τελικά πως και τα γουρουνάκια δεν περνούσαν άσκοπα το χρόνο τους, αλλά έμαθαν από το πάθημά τους. Το τρίτο γουρουνάκι, το πιο έξυπνο, δούλεψε ώστε να φροντίσει για το μέλλον. Η ευφεύρεσή του ήταν αυτή που τελικά τους έσωσε από τα χέρια του κακού λύκου.
Το βιβλίο είναι αρκετά ευχάριστο και αστείο. Οι ήρωές του, εκτός από τα τρία γουρουνάκια, αλλά οι υπόλοιποι κάτοικοι της Νεραϊδούπολης είναι ήρωες παραμυθιών, γνωστοί στα παιδιά, που κάνουν την ανάγνωση πιο ευχάριστη. Οι εικόνες είναι ζωηρές και γεμάτες χρώματα και τραβούν κατευθείαν τα μάτια των παιδιών και την προσοχή τους, δείχνοντας όσο πιο πολλές λεπτομέρειες μπορούν, όπως για παράδειγμα οι εκφράσεις των προσώπων. Μπορεί να ήταν κάπως τρομακτικό που ο κακός λύκος ξαφνικά είχε κλειδί και μπόρεσε να μπει στα σπίτια των γουρουνιών, όμως τελικά φαίνεται ότι δεν κατάφερε να τα σκεφτεί όλα.
Όπως όλοι μας, έτσι και τα γουρουνάκια στον πανικό τους επάνω δεν κατάφεραν να σκεφτούν ψύχραιμα και να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον κακό λύκο. Ευτυχώς για τα δύο αδέρφια, το τρίτο γουρουνάκι, το πιο συνετό και το πιο ψύχραιμο έδρασε προς όφελος όλων τους και κατάφερε και πάλι να ελευθερώσει τα αδέρφια του και να παγιδεύσει το λύκο σε μια νέα φυλακή. Μια φυλακή που αυτή τη φορά έφτιαξε μόνος του με τα ίδια του τα χέρια.
