Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Με το πρώτο του βιβλίο, ο Γιάννης Μαντούσης επιχειρεί να μας μεταδώσει τη δική του οπτική για τη ζωή των νέων σήμερα στη χώρα μας, επιστρατεύοντας κάποια κομμάτια φαντασίας και στοιχεία του μεταφυσικού, τα οποία δένει πολύ όμορφα και ομαλά στην αφήγησή του.
Ο ήρωας του βιβλίου είναι ένας νέος όπως τόσοι και τόσοι άλλοι στη χώρα μας. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του και ζει στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, μαζί με τους βιοπαλαιστές γονείς του. Δε βρίσκεται μέσα στο κέντρο της πόλης, αλλά στο βουνό όπως μας λέει και ο ίδιος μέσα από την αφήγησή του σε πρώτο πρόσωπο, όμως την επισκέπτεται πολύ συχνά. Έχοντας ένα πτυχίο, αλλά αδυνατώντας να βρει δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασε, κάνει όποια δουλειά μπορεί να βρει, ώστε να μπορεί να αγοράζει τα τσιγάρα του και να μη ζητάει χρήματα από τους γονείς του για τις εξόδους του. Τα χρήματα που κερδίζει δεν είναι φυσικά πολλά, φτάνουν δε φτάνουν για τα λίγα που τα χρησιμοποιεί. Πολλοί συμπολίτες του όμως πρέπει να ζήσουν ολόκληρες οικογένειες με τα ίδια λεφτά, να πληρώσουν νοίκι και λογαριασμούς και ο ίδιος αναρωτιέται πως τα καταφέρνουν.
Το μέλλον του δεν προδιαγράφεται θετικά, μιας και έχει μείνει και πάλι χωρίς δουλειά. Η μπάντα στην οποία έπαιζε κιθάρα έχει διαλυθεί μιας και δε συμφωνούσαν όλα τα μέλη της για το πως θα προχωρήσουν. Παρόλο που είχαν κάνει αρκετά λάιβ σαν μπάντα δεν ήταν όλοι της άποψης ότι έπρεπε να συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό. Και μαζί με όλα αυτά μια ερωτική απογοήτευση ήρθε για να του δώσει τη χαριστική βολή. Έτσι, ένα πρωί ο οργανισμός του, εκπαιδευμένος από τις αλλεργίες που έχει, είπε να αμυνθεί σε όλα αυτά που τον ταλαιπωρούν και τον ωθεί σε ένα αλλεργικό σοκ, στο οποίο ευτυχώς κατάφερε να ανταπεξέλθει. Ήταν όμως ένα σοκ γενικότερο για τον ίδιο και κάπως έτσι γνωρίζεται με ένα δαίμονα, τον προσωπικό του φύλακα δαίμονα που έχει ως σκοπό να τον τραβήξει από το τέλμα που ζει, χωρίς όμως να έχει τη δυνατότητα άμεσης παρεμβολής στη ζωή του.
Πρόκειται για μια εικόνα με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλοί, νέοι άνθρωποι, ειδικά της ίδια ηλικίας με τον ήρωα του βιβλίου. Η ανεργία που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια σε συνδυασμό με τη μιζέρια της γενικότερης κατάστασης, ωθούν πολλούς νέους στην κατάθλιψη ή και την παραίτηση από τη ζωή. Αρχίζουν να αδρανοποιούνται, να παραιτούνται από τα όνειρά τους και να βλέπουν τη ζωή τους μέσα από ένα μαύρο φίλτρο.
Αυτή ακριβώς την κατάσταση θέλει να ανατρέψει ο συγγραφέας και να δώσει μια θετική διέξοδο σε όσους βρίσκονται σε παρόμοια θέση. Θέλει να θυμίσει πως η ζωή συνεχίζεται. Πως όσα στραβά κι αν έρθουν, αν τα καταλάβει και τα αποδεχθεί κανείς και τα γεγονότα, αλλά και τα συναισθήματα που του προκαλούν, τότε θα μπορέσει να βρει την ηρεμία που χρειάζεται και την καθαρή σκέψη που θα τον βοηθήσει να επιλέξει τα επόμενα βήματά του, τη δύναμη να κάνει άλλη μια προσπάθεια να βγει από το τέλμα, βασισμένος στις δικές του δυνάμεις.
Ένα βιβλίο με το οποίο μπορούν πολλοί αναγνώστες να ταυτιστούν ή έστω να κατανοήσουν τον ήρωά του και τι περνάει, που όμως μέσα από τη «μαυρίλα» και τις δυσκολίες, έχει αρκετό χιούμορ.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Γιάννης Ε. Μαντούσης γεννήθηκε το 1989 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Είναι κάτοικος του Αϊντχόφεν, στην Ολλανδία, όπου εργάζεται ως Μηχανικός Συστημάτων Λιθογραφίας. Ασχολείται πάνω από μία δεκαετία με την αρθρογραφία και τα τελευταία τρία χρόνια, είναι διαχειριστής του ιστoλογίου «Ο Ζηλωτής» και της ομώνυμης σελίδας στο Facebook. «Ο Φύλακας Δαίμονάς μου» είναι η πρώτη του μυθιστορηματική απόπειρα.
