Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Το Βερολίνο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο και πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο είναι θολό σε πολλούς. Εκείνη την εποχή η πόλη που φημίζεται για τη μποέμ ζωή στην Ευρώπη είναι το Παρίσι. Πράγμα που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είναι έτσι η ζωή σε αρκετές άλλες πρωτεύουσες της γηραιάς ηπείρου. Οι καλλιτέχνες ανθίζουν στο Παρίσι, στη Φλωρεντία, σε πιο ρομαντικές πόλεις από το Βερολίνο.
Κι όμως, έχει και το Βερολίνο τα απόκρυφα μέρη του. Μέρη που συχνάζουν μποέμ τύποι, φιλελεύθεροι, με περίεργα και χαλαρά ήθη. Μήπως κι αυτός δεν ήταν ένας από τους λόγους που ο Χίτλερ προτιμούσε το Μόναχο από το Βερολίνο; Η χαλαρότητα των ηθών στη Γερμανική πρωτεύουσα ήταν εκτενής την εποχή της οικονομικής κρίσης.
Ο Hessel γράφει αυτή τη νουβέλα περιγράφοντας τις δικές του εμπειρίες. Οι χαρακτήρες του είναι ζωντανοί και μέσα στην εποχή που τους τοποθετεί, χαρίζοντας λίγη από την ατμόσφαιρα και τον παραλογισμό της εποχής. Ένας νέος που γίνεται αγαπητός σε όσους συναντά. Ένας φιλόσοφος, πρώην αριστοκράτης που τον έχει ρημάξει η κρίση και δουλεύει σαν φιλόλογος, αλλά παράλληλα συνεχίζει τους στοχασμούς του σε κάθε ευκαιρία. Μια γυναίκα ανάμεσά τους που όμως δεν είναι ακριβώς ανάμεσά τους.
Η ιδιαίτερη γραφή του Hessel είναι αυτή που ξεχωρίζει στο βιβλίο και η ατμόσφαιρα της εποχής. Η υπόθεση αυτή καθεαυτή δεν έχει κάτι το εξαιρετικό, αλλά αντανακλά τα σημεία στα οποία δίνει περισσότερη σημασία ο συγγραφέας και συμβάλουν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Διαβάστε το!
Εκδόσεις Κριτική / Public / Ianos / Greekbooks.gr
Λίγα λόγια για τo συγγραφέα:
Ο Franz Hessel (Φραντς Χέσελ), λογοτέχνης, δοκιμιογράφος και μεταφραστής του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ (από κοινού με τον Βάλτερ Μπένγιαμιν), συγκαταλέγεται στους σημαντικότερος Γερμανούς συγγραφείς του Μεσοπολέμου. Η προσωπική του ζωή ενέπνευσε το πιο γνωστό κινηματογραφικό menage à trois όλων των εποχών, το Ζιλ και Τζιμ του Φρανσουά Τριφό (1962), βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ανρί-Πιερ Ροσέ. Γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου του 1880 στο Stettin της πρωσικής δυτικής Πομερανίας από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Πέθανε στις 6 Ιανουραίου του 1941 στο Sanary-sur-Mer της νότιας Γαλλίας, όπου είχε καταφύγει με άλλους γερμανούς και αυστριακούς συγγραφείς για να γλιτώσει από τους ναζί. Από το 1920 ως το 1938 συνεργάστηκε με τις εκδόσεις Rowohlt ως συγγραφέας, αναγνώστης χειρογράφων και μεταφραστής. Στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης συνεργασίας του με τον κορυφαίο εκδοτικό οίκο μετέφρασε, μεταξύ άλλων, Μπαλζάκ, τα απομνημονεύματα του Καζανόβα, ενώ ανακάλυψε και προώθησε ταλέντα όπως η ποιήτρια Μάσα Καλένκο.
