Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Στις παραμονές των εκλογών του 1958, ένας μικρός ποτοποιός από τη Θεσσαλονίκη, ο Αυγουστίνος, μαζί με τον οδηγό του τον Αριστοτέλη, κάνουν το κλασσικό τους δρομολόγιο στη Δυτική Μακεδονία για να πουλήσουν ούζο, κρασί, κονιάκ και ότι άλλο βγάζει το ποτοποιείο. Η συγκυρία είναι δύσκολη, καθώς η χώρα έχει μόλις βγει από την κατοχή κι από έναν εμφύλιο που τη σπάραξε και ο στρατός καθώς και η δεξιά είναι πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρώντες. Μπορεί το πολίτευμα να είναι Βασιλευομένη Δημοκρατία, αλλά όταν ο απλός κοσμάκης φοβάται να πει τη γνώμη του ελεύθερα, τότε μόνο Δημοκρατία δεν είναι.
Ο συγγραφέας, ιστορικός ων, γνωρίζει πολύ καλά τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας εκείνη την εποχή. Χρησιμοποιεί τη φυσιογνωμία του πατέρα του αλλά κι εκείνη του οδηγού του, σαν έναυσμα για να δημιουργήσει δυο χαρακτήρες αυθεντικούς και μες στο κλίμα της εποχής. Το βιβλίο δεν είναι βιογραφικό και το δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας στις πρώτες σελίδες του, πριν αρχίσει να μας παρουσιάζει την ιστορία του.
Η παλιά Βρετανικοί Dodge, κατάλοιπο του πολέμου ήταν ευχής έργον για τον ποτοποιό αλλά και για άλλους μικρούς εμπόρους της χώρας. Ότι άφησε πίσω του ο βρετανικός στρατός και επέζησε, πουλήθηκε από το κράτος σε χαμηλή τιμή κι έτσι μπόρεσε να τονωθεί και να κινηθεί το εμπόριο. Άλλωστε και ιδιαίτερα στην επαρχία, αυτοί που άνθιζαν κι αυτοί που ήταν πιο κοντά στον απλό κόσμο ήταν οι μικρέμποροι. Εκείνοι που με το φορτηγό τους πήγαιναν από χωριό σε χωριό και δε κωμόπολη, για να προμηθεύσουν τα κάθε λογής μπακάλικα και καφενεία με ότι χρειάζονται για τους πελάτες τους, τους αγρότες, την κινητήρια δύναμη της χώρας.
Οι διαδρομές ήταν δύσκολες, καθώς δρόμοι της προκοπής δεν υπήρχαν και πολλές φορές ανέβαιναν τα φορτηγά στα κατσάβραχα και τους κατσικόδρομους, όμως αυτοί που θα συναντούσαν στον προορισμό τους ήταν φίλοι, άνθρωποι που γνώριζαν χρόνια, που σέβονταν κι ένιωθαν ο ένας τον άλλο. Βέβαια, πάντα υπήρχαν και οι λίγες εξαιρέσεις που οι σχέσεις πωλητή αγοραστή ήταν τυπικές. Ωστόσο, η σκιαγράφηση της Ελληνικής επαρχίας είναι πολύ πιστά δοσμένη.
Ο λόγος του συγγραφέα είναι απολαυστικός. Γεμάτος χιούμορ και χωρίς πομπώδες εκφράσεις, λέει αυτό που θέλει να πει με έναν ανάλαφρο, ευχάριστο τρόπο. Ο αναγνώστης παρασύρεται και ξαφνικά διαπιστώνει ότι ήταν ευχάριστες οι λίγες ώρες που αφιέρωσε κι έτσι κλείνει την τελευταία σελίδα με μια γλυκιά αίσθηση και την υποψία ότι βρίσκεται ακόμα εκεί, στο μεσαίο κάθισμα της Dodge, ανάμεσα στον Αυγουστίνο και τον Αριστοτέλη, περιδιαβαίνοντας κάθε δεκαπέντε μέρες χωριά και κωμοπόλεις.
Εκδόσεις Κέδρος / Public / Ianos
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Άγγελος Αυγουστίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ολλανδία, όπου και εκπόνησε το διδακτορικό του. Εργάστηκε αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Σύγχρονης Ιστορίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου στο Άμστερνταμ. Αργότερα μεταπήδησε στο τότε Ελληνικό Υπουργείο Τύπου και υπηρέτησε σε διάφορα πόστα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μετά τη συνταξιοδότησή του εγκαταστάθηκε ξανά στην Ολλανδία.
Το συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει μονογραφίες, άρθρα και δοκίμια, κυρίως ιστορικού και πολιτικού περιεχομένου, τα περισσότερα στα ολλανδικά.
Το Ούζο 44 Ούζο είναι το πρώτο λογοτεχνικό έργο του.
