Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Κάτι παιδιά σαν το Σίμο, τον Αζαριάδη και το Γιαννίση με κάνουν να θέλω να διαβάζω αστυνομική λογοτεχνία από Έλληνες συγγραφείς!
“Τα Βατράχια” είναι το πρώτο βιβλίο του Δημήτρη Σίμου και το πρώτο με ήρωα τον Αστυνόμο Χρήστο Καπετάνο. Δεύτερο στη σειρά είναι το “Τυφλά Ψάρια” που περιμένει τη σειρά του. Καθώς φαίνεται, η παρέα αυτή θα μεγαλώσει γιατί το παλικάρι το ‘χει!
Ας πούμε όμως λίγα λόγια για το βιβλίο.
Χαλκίδα 2010. Η βροχή πέφτει ασταμάτητα και το ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια όπου να ‘ναι θα σκορπίσουν στη γύρω περιοχή. Μια δεκατετράχρονη μαθήτρια, ανασύρεται νεκρή από τα νερά του Ευβοϊκού. Η τοπική αστυνομία, που δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοια εγκλήματα, συγκλονίζεται και επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις της για να εξιχνιάσει το έγκλημα, πριν γίνει γνωστό στη μικρή κοινωνία.
Αλιβέρι 1984. Ο Δημήτρης και η Αμαρυλλίς, δυο αδέρφια που δεν έχουν το ίδιο αίμα, δένονται ξαφνικά όταν η ζωή τους αλλάζει και από την άνεση και την ευημερία περνούν στη φτώχεια και στον οίκτο. Τα παιδιά που ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά, αναγκάζονται να συμμαχήσουν για να αντιμετωπίσουν τη ζωή και όσα αυτή τους φέρνει.
Δύο σκοτεινές ιστορίες, ένα αναπάντεχο τέλος.
Ο Σίμος, στο πρώτο του βιβλίο έχει ξεδιπλώσει όλη του τη μαεστρία για να μας καταστήσει γνωστό πως ήρθε για να μείνει. Γράφει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με όλα τα καλά του αστυνομικού μυθιστορήματος. Ήτοι, ένας αστυνόμος με τα προβλήματά του λόγω επαγγέλματος, αρκετά προσιτός όμως και φυσιολογικός, χωρίς υπερβολές, που θα μπορούσε να υπηρετεί στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Και μακάρι δηλαδή, καθώς το χαρακτήρα του συμπληρώνουν η τιμιότητα και η διαφάνεια, όπως αυτές φαίνεται να εκλείπουν τα τελευταία χρόνια από τους έχοντες εξουσία στη χώρα μας. Η ιστορία του είναι σωστή και ξεκάθαρη και τη μαθαίνουμε κατά την εξέλιξη της ιστορίας του βιβλίου, κομμάτι κομμάτι, χωρίς να μας μπουκώνει ή να ξενίζει.
Την υπόθεση ερευνά μαζί με τον Καπετάνο ολόκληρη ομάδα, που είναι και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες του βιβλίου, οι οποίοι επίσης έχουν ένα βάθος και αρκετά στοιχεία που δεν κουράζουν, παρά δένουν με την εξέλιξη και τη ροή. Πρόκειται για ένα κλασσικό whodunit, με το δολοφόνο να αποκαλύπτεται στο τέλος μετά από μια εξαιρετική ανατροπή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας, οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν και τα σενάρια στήνονται και αλλάζουν, μέχρι να βρεθούν αρκετά ενοχοποιητικά στοιχεία. Όπως ακριβώς έχουμε συνηθίσει και θέλουμε να διαβάζουμε στα βιβλία του είδους.
Παράλληλα με την αφήγηση της ιστορίας και την εξέλιξη της έρευνας, τα πιθανά σενάρια αναμοχλεύουν κάποια από τα αιώνια και πάντα επίκαιρα προβλήματα της κοινωνίας μας. Η δυσκολία διαχείρισης συναισθημάτων. Η δύσκολη εφηβεία και η άγνοια των γονιών ως προς την αντιμετώπιση περίεργων συμπεριφορών. Η διαφορετικότητα και το πως την αντιμετωπίζουμε. Η πορνεία, τα ναρκωτικά, η διαφθορά και όλα τα κακά αυτού του τόπου που επιλέγουμε να αγνοήσουμε, να μην ασχοληθούμε. Τα στοιχεία αυτά είναι που βοηθούν τη ροή της ιστορίας σε μικρές δόσεις, έτσι ώστε να μην μετατρέπουν το βιβλίο σε κοινωνικό μυθιστόρημα, αλλά να τροφοδοτούν σταδιακά την πορεία της έρευνας και την εξέλιξη της ιστορίας.
Έχοντας μόλις τελειώσει το πρώτο βιβλίο του Σίμου, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως η δεύτερη ιστορία του Καπετάνου θα ακολουθήσει οπωσδήποτε…
Εκδόσεις Bell / Public / Ianos / Greekbooks.gr
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Δημήτρης Σίμος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1987. Απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στον τομέα των χρηματοοικονομικών, αποφασίζοντας παράλληλα να υπηρετήσει την αστυνομική λογοτεχνία. Φανατικός θαυμαστής της σχολής του Ζωρζ Σιμενόν, λατρεύει τον Ιζζό και δεν διστάζει να αναγνωρίσει το Μεσογειακό νουάρ ως το αγαπημένο του είδος αστυνομικής λογοτεχνίας.
