Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Μια απίθανη πραγματική ιστορία είναι αυτή που θα απολαύσει κάποιος διαβάζοντας το βιβλίο “Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο”. Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από μικρούς και μεγάλους. Ένα βιβλίο που χαρίζει ελπίδα και έμπνευση σε όσους το διαβάσουν, να καταφέρουν τα όνειρά τους.
Ο Γουίλιαμ, είναι ένα νέο αγόρι από το Μαλάουι. Στο χωριό που ζει, δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα σε κάθε σπίτι, ούτε τρεχούμενο νερό. Η οικογένειά του εξαρτάται για την καθημερινή τρφή από τον καιρό, καθώς είναι αγρότες που καλλιεργούν καλαμπόκι, που είναι και η βασική τροφή της οικογένειας, αλλά και όλης της χώρας. Ο Γουίλιαμ είναι το μόνο αγόρι στην οικογένεια, έτσι ενώ οι αδερφές του βοηθούν τη μητέρα του, εκείνος είναι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει τον πατέρα του στη σπορά, αλλά και χαράζοντας τις βραγιές για το καλαμπόκι.
Όλοι ζουν καλά στο Γουίμπε, μέχρι τη χρονιά του λιμού. Εκείνη τη χρονιά, ο καιρός δεν θα βοηθήσει την καλλιέργεια σε όλη τη χώρα. Το καλαμπόκι που θα έχει μείνει σε όλους θα είναι ελάχιστο και πολλοί δεν θα μπορούν να τηρήσουν τα τρία γεύματα της ημέρας πολλούς μήνες πριν την επόμενη σπορά και τον επόμενο θερισμό. Οι δυσκολίες της κυβέρνησης να αντεπεξέλθει και οι επιτήδειοι που θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση, θα φέρουν τους κάτοικους του Μαλάουι μια ανάσα από θάνατο και μέσα στην εξαθλίωση.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, χωρίς να υπάρχουν χρήματα ούτε για φαγητό, το όνειρο του Γουίλιαμ να συνεχίσει το σχολείο στη μέση εκπαίδευση θα σπάσει σε πάμπολλα κομμάτια, ωσάν καθρέφτης, καθώς τα χρήματα που απαιτούνται για τα δίδακτρα δεν υπάρχουν. Αλλά και να υπήρχαν, θα χρησιμοποιούνταν για την τροφή της οικογένειας και όχι για μια πολυτέλεια όπως είναι το σχολείο. Ευτυχώς όμως που υπάρχει μια βιβλιοθήκη όπου ο Γουίλιαμ μπορεί να δανειστεί βιβλία και να διαβάσει για όλα αυτά τα πράγματα που τον συναρπάζουν, όπως για παράδειγμα πως λειτουργεί το δυναμό του ποδηλάτου. Τα βιβλία της φυσικής και η έμφυτη περιέργειά του, θα τον οδηγήσουν σε πειράματα πολύ μεγαλύτερα από το άνοιγμα και την επιδιόρθωση ενός ραδιοφώνου, όπως έκανε μέχρι τώρα.
Το νέο όνειρο του Γουίλιαμ είναι να φέρει ρεύμα και νερό στο σπίτι του, αλλά και σε κάθε σπίτι του Γουίμπε, αλλά και σε κάθε σπίτι του Μαλάουι. Θα χρησιμοποιήσει όσα έμαθε για το δυναμό του ποδηλάτου αλλά και πολλά άλλα από τα βιβλία της μικρής βιβλιοθήκης και θα κατασκευάσει μια ανεμογεννήτρια στην αυλή του σπιτιού του, χρησιμοποιώντας ένα παλιό σκουριασμένο ποδήλατο του πατέρα του και άλλα σκουπίδια που ξέθαψε σε μια μάντρα. Οι άνθρωποι θα τον πουν τρελό που ψάχνει στα σκουπίδια, όμως όλοι θα έρθουν να δουν το θαύμα που ύψωσε στον ουρανό και δημιουργεί ηλεκτρισμό.
Η πρώτη ανεμογεννήτρια που έφτιαξε ο Γουίλιαμ στην αυλή του σπιτιού του. Η φωτογραφία είναι του Erik (HASH) Hersman from Orlando – William Kamkwamba’s old windmill Uploaded by Church of emacs, CC BY 2.0, Link
Μετά από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια και την επιτυχία της ανεμογεννήτριας, ο Γουίλιαμ θα συνεχίσει να τη συντηρεί και να φτιάχνει καλύτερη καλωδίωση για το σπίτι του, διακόπτες για τους λαμπτήρες που έχει εγκαταστήσει στα δωμάτια, φτιαγμένους επίσης από σκουπίδια της μάντρας, όπως τα λάστιχα, αλλά και έναν πίνακα ασφαλείας για να μην πάρει φωτιά το σπίτι του από τις εναλλαγές της τάσης και τους ανέμους.
Το έργο του θα μαθευτεί στο Γουίμπε και σε όλο το Μαλάουι και χάρις σε ανθρώπους που πίστεψαν σ’ αυτόν, θα μαθευτεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Γουίλιαμ θα μιλήσει σε συνέδρια τεχνολογίας και ευρηματικότητας, τη στιγμή που δε γνώριζε καν πως υπάρχουν και θα ανακαλύψει για πρώτη φορά το διαδίκτυο στα 2000, λίγο πριν μιλήσει στο πρώτο του συνέδριο.
Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο, θα αφήσει πίσω του τη δεισιδαιμονία και τη μαγεία στην οποία πιστεύει η φυλή του και θα κάνει ότι μπορεί για να καλυτερέψει τις συνθήκες ζωής στο Μαλάουι και σε άλλες χώρες της Αφρικής όπου η ζωή είναι κάτω από τις ίδιες άθλιες συνθήκες. Ευτυχώς θα βρει πολλούς ανθρώπους που θέλουν να τον βοηθήσουν σε αυτό το έργο.
Η ιστορία του Γουίλιαμ είναι πραγματική, ενθαρρυντική και αξιοθαύμαστη. Μακάρι να γίνει ένα σχολικό εγχειρίδιο για να μάθουν τα παιδιά μας πως τίποτα στη ζωή δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι δεδομένο, όπως η καθημερινή τροφή και μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας. Είναι επίσης ένα κίνητρο για να μην ξεχνάμε τα όνειρά μας και να μην τα παρατάμε όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος / Public / Ianos / Greekbooks.gr
Οι συγγραφείς
Ο William Kamkwamba (Γουίλιαμ Καμκγουάμπα) γεννήθηκε το 1987 κοντά στο χωριό Γουίμπε στο κεντρικό Μαλάουι. Αποφοίτησε από το κολέγιο Ντάρτμουθ του Νιου Χάμσαϊρ. Είναι μέλος της μη-κερδοσκοπικής οργάνωσης TED, της παγκόσμιας οργάνωσης IDEO και ομιλητής σε συνέδρια και πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Το έργο του υποστηρίζεται από το Moving Windmills Project, έναν μη-κερδοσκοπικό οργανισμό που χρηματοδοτεί προγράμματα εκπαίδευσης και αγροτικής ανάπτυξης στο Μαλάουι.
Ο Bryan Mealer (Μπράιαν Μίλερ) γεννήθηκε στο Τέξας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Όστιν στο Τέξας και εργάστηκε στην τοπική εφημερίδα Austin Chronicle. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε ως βοηθός συντάκτη στο περιοδικό Esquire, πριν μετακομίσει στο Ναϊρόμπι της Κένυας και γίνει ανεξάρτητος δημοσιογράφος. Εργάστηκε επίσης ως ανταποκριτής του Associated Press στο Κονγκό. Εκτός από Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο, το οποίο συνέγραψε μαζί με τον Γουίλιαμ Καμκγουάμπα, είναι συγγραφέας των βιβλίων Muck City: Winning and Losing in Football’s Forgotten Town και All Things Must Fight to Live.
