Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Το καλοκαίρι έχει μπει πια για τα καλά και είναι παραδοσιακά η εποχή που διαβάζουμε περισσότερα βιβλία, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η εξορμήσεις στις κοντινές παραλίες ή και στις πιο μακρινές, γίνονται με τη συνοδεία βιβλίου! Προσωπικά, έχω πάντα βιβλίο μαζί μου στην τσάντα θαλάσσης και από πέρυσι το προστατεύω βάζοντάς το μέσα σε μια θήκη φτιαγμένη ακριβώς για αυτό τον σκοπό. Προτιμώ τις θήκες της αγαπημένης μου φίλης Βιβής που θα βρείτε στο fancyowl.gr. Η Βιβή αγαπάει πολύ τα βιβλία και ακόμα περισσότερο αυτό που κάνει, γι’ αυτό και βάζει όλο το μεράκι και την αγάπη της στη δουλειά της και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό! Είναι μακράν οι καλύτερες θήκες που έχω πιάσει στα χέρια μου. Τα υφάσματα που χρησιμοποιεί είναι προσεγμένα και το τελικό αποτέλεσμα είναι όσο φουσκωτό χρειάζεται για να προστατεύει πραγματικά το βιβλίο που έχει μέσα, χωρίς όμως να πιάνει πολύ χώρο! Δοκιμάστε τις και θα με θυμηθείτε!
Εκτός όμως από το να προστατεύω τα βιβλία μου, όπου και να βρίσκομαι, τα διαβάζω κιόλας! Την αρχή για το μήνα Ιούνιο έκανε ένα βιβλίο για το οποίο είχα ακούσει πολλά και περίμενα και πολλά. Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι δεν με απογοήτευσε! Δεν είναι άλλο από το «Bird Box» του Josh Maleman. Πρόκειται για ένα τρομακτικό δυστοπικό, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω, σενάριο που αναγκάζει τον άνθρωπο να κρατήσει τα μάτια του κλειστά αν θέλει να ζήσει. Πως μπορεί κανείς να ζει στο σκοτάδι, όταν ξέρει πόση ομορφιά υπάρχει στη φύση; Αν θέλει μια μέρα να ξαναδεί αυτή την ομορφιά, θα το κάνει.
Έπειτα ακολούθησε η δεύτερη περιπέτεια του Αστυνόμου Καπετάνου στα «Τυφλά Ψάρια». Ένα ταξίδι στην Εύβοια για να εξιχνιάσουμε ένα ακόμη έγκλημα με τον δικό μας Έλληνα αστυνόμο της διπλανής πόρτας. Το είχα καιρό στη βιβλιοθήκη μου, αλλά τώρα με την κυκλοφορία του τρίτου βιβλίου βρήκα δικαιολογία να το διαβάσω και μάλιστα πρόλαβα να το κάνω πριν την παρουσίαση του επόμενου που έγινε την Τρίτη 11 Ιουνίου 2019 στο Monk Grapes and spirits στο Μοναστηράκι, που είχε γεμίσει ασφυκτικά για να απολαύσει τον αγαπημένο Σίμο και την παρέα του. Η εκδήλωση έγινε στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας και είχε μεγάλη επιτυχία.
Τη σκυτάλη πήρε «Το δεξί χέρι» του Μανώλη Ανδριωτάκη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Το βιβλίο χαρακτηρίζεται ως πολιτικό θρίλερ. Θα έλεγα ότι η λέξη θρίλερ για μένα δεν ταίριαζε απόλυτα, ίσως γιατί πλέον έχουμε δει τόσα και τόσα στην πολιτική σκηνή αυτής της χώρας, που τίποτα δεν μας φαίνεται περίεργο και τίποτα δε μας ξενίζει. Να πω εδώ πως αγάπησα τη γλώσσα του Ανδριωτάκη. Από τα καλύτερα Ελληνικά που έχω διαβάσει σε μυθιστόρημα τα τελευταία χρόνια και τον ευχαριστώ πολύ για το σεβασμό που δείχνει στον αναγνώστη.
Στη συνέχεια είπα να διαβάσω κάτι διαφορετικό, έτσι επέλεξα το «Όσα αγαπήσεις θα ‘ναι ξένα» της Γεωργία Κακαλοπούλου. Ένα ρομαντικό βιβλίο με πολύ συναίσθημα που με ταξίδεψε στη Νότια Κορέα την εποχή που ανθίζουν οι κερασιές! Πολλά μηνύματα, πολύ συναίσθημα και μια ηρωίδα πραγματική ηρωίδα μυθιστορήματος!
Και για να μην ξεχνιόμαστε, ξαναγύρισα στα αστυνομικά και το μυστήριο με το καινούριο βιβλίο του αγαπημένου μου Βαγγέλη Γιαννίση «Η γυναίκα του Ίσνταλ». Το βιβλίο είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία, σε μια άλυτη υπόθεση, στην οποία ο Βαγγέλης αποφασίζει να δώσει τη δική του εκδοχή για τη λύση του μυστηρίου. Μπορεί το σκηνικό αυτή τη φορά να μην είναι το Έρεμπρο της Σουηδίας, αλλά η Νορβηγία, ωστόσο δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να μας μεταφέρει το σωστό κλίμα. Αγαπώ τη γραφή του Γιαννίση και θα συνεχίσω να διαβάζω τα βιβλία του!
Επιτέλους μέσα στον Ιούνιο τελείωσα και το audiobook που άκουγα εδώ και καιρό! Λογικό να μου πάρει κάμποσο, μιας και το άκουγα συνήθως όταν σιδέρωνα και πρόκειται για 34 ώρες και 45 λεπτά βιβλίο, ή αλλιώς 850 σελίδες για να καταλάβουμε το μέγεθός του! Είμαι σίγουροι ότι πολλοί το έχετε διαβάσει και ακόμα περισσότεροι το έχετε ακούσει, μιας και δεν είναι άλλο από το «Outlander» της Diana Gabaldon. Έχω να πω πως αυτή η Κλερ ήταν λίγο πεινασμένη…
