Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Μου αρέσει να ανακαλύπτω νέους συγγραφείς και ειδικότερα, νέους Έλληνες συγγραφείς. Από ότι φαίνεται το ίδιο κάνουν και οι Εκδοτικοί οίκοι, ευτυχώς, και έτσι έπεσε στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο ενός δικηγόρου. Παρά το επάγγελμά του, η γραφή του δε θυμίζει αγόρευση, στοιχείο θετικό για ένα μυθιστόρημα. Το βιβλίο «Τρεις Βαθμοί Μυωπίας: Χριστίνα» είναι το πρώτο μιας νουάρ τριλογίας με τον ίδιο παρανομαστή. Τη θολή όραση, αυτή που δεν είναι καθαρή, αυτή που έχει κάποιος με τρεις βαθμούς μυωπίας.
Στο πρώτο αυτό βιβλίο, κεντρικός χαρακτήρας είναι η Χριστίνα, η οποία έχει τρεις βαθμούς μυωπίας, αλλά επιλέγει να μη φορά γυαλιά. Όταν βγαίνει από το σπίτι προτιμάει να φοράει φακούς επαφής, αλλά όταν είναι στο σπίτι τους βγάζει, αφού οι αποστάσεις που θα κληθεί να δει είναι μικρές και έτσι πιστεύει πως δεν τα χρειάζεται.
Γύρω από τη Χριστίνα θα γνωρίσουμε μερικές ακόμα γυναίκες. Τη μητέρα της, Λυδία, μια διάσημη σοπράνο, την Έμμα, τη Μάιρα και τη φίλη της και ψυχολόγο Στεφανία. Κάθε μία από αυτές τις γυναίκες βλέπει τον κόσμο από τη δική της οπτική γωνία και από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη ζωή. Υπό το πρίσμα των σκέψεών της αλλά και υπό αυτό των αντιδράσεων που έχει σχηματίσει στο μυαλό της, κινείται στη ζωή και παίρνει τις αντίστοιχες αποφάσεις. Άλλωστε έτσι δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι;
Θα γνωρίσουμε όμως και τρεις άντρες. Τον Ηριδανό, που είναι δικηγόρος, το Μάριο, που είναι διαρρήκτης και τον Βασδέκη που είναι ερευνητής μιας ασφαλιστικής εταιρείας. Ο καθένας τους έχει επίσης το δικό του τρόπο που βλέπει τα πράγματα και άλλα τα προλαβαίνει, ενώ άλλα τον προλαβαίνουν. Κάπως έτσι είναι όμως και το ταξίδι της ζωής και πρέπει κανείς να αφεθεί για να το ζήσει.
Το μυστήριο που έχει προσδώσει ο συγγραφέας στην ιστορία του βιβλίου είναι το νουάρ στοιχείο του. Ο διαρρήκτης που μπαίνει κρυφά στο σπίτι αλλά και όλες οι μικρές λεπτομέρειες που συνιστούν σε αυτό. Ένα σκηνοθετημένο έγκλημα, αλλά έγκλημα ωστόσο, ένας δικηγόρος, ένας ερευνητής, είναι βασικά στοιχεία του βιβλίου. Ο δικηγόρος δε, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλο το βιβλίο και ο συγγραφέας φαίνεται να αποδίδει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία στον ήρωά του.
Παράλληλα του δίνει και πολλά χαρίσματα αλλά και πολλά κάλλη. Βέβαια, για να στηρίξει την ιστορία του, θα πρέπει ο ήρωάς του να είναι ένας γοητευτικός με όλους τους ανθρώπους ήρωας, πανέξυπνος και ταλαντούχος. Μήπως όμως πολλές φορές δε χτίζουμε τους ήρωές μας καθ’ εικόνα μας ή καθ’ εικόνα του εαυτού που ονειρευόμαστε; Δεν ξέρω ποιο από τα δύο ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά αν έπρεπε να επιλέξω, θα έλεγα ότι είναι λίγο και από τα δύο. Η εξωτερική εμφάνιση του ήρωα, τείνει να περιγράφει τον ίδιο το συγγραφέα, όμως πέρα από αυτό δεν έχω ιδέα ποια άλλα κοινά χαρακτηριστά μπορεί να έχουν.
Πέρα όμως από το μυστήριο, υπάρχει και μια φιλοσοφική διάθεση στο βιβλίο. Ο Ηριδανός είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που βλέπει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τα πράγματα αλλά και τους ανθρώπους. Προσπαθεί να τα εξηγήσει στην κοπέλα του τη Μάιρα, όμως εκείνη φαίνεται να μην τον καταλαβαίνει και να έχει μια πιο υλιστική άποψη για τη ζωή και την καθημερινότητα. Οι δύο βασικές ηρωίδες, η Μάιρα και η Χριστίνα αποδίδονται με τρόπο όχι και τόσο κολακευτικό για τη γυναικεία φύση. Και οι δύο είναι υπολογίστριες και δίνουν βάση στα υλικά αγαθά και σε αυτά που θέλουν οι ίδιες και όχι σε οτιδήποτε άλλο είναι γύρω τους. Η δε Χριστίνα είναι ένας άνθρωπος που εκμεταλλεύεται τους άλλους με το χειρότερο τρόπο. Ήταν καθώς φαίνεται οι καταλληλότεροι χαρακτήρες για τη συγκεκριμένη ιστορία.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Ηρακλής Γεωργαντής γεννήθηκε το 1970, ζει στην Αθήνα, είναι δικηγόρος, συνεχίζει να ταξιδεύει, να συλλέγει και να οικοδομεί. Το βιβλίο του Τρεις βαθμοί μυωπίας – Χριστίνα είναι το πρώτο της νουάρ τριλογίας, η οποία θα ολοκληρωθεί με τα βιβλία Ναταλία, Άννα.
