Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Αυτή είναι η ιστορία μιας κότας που τη λένε Μπουμπουκίτσα. Η Μπουμπουκίτσα δεν είναι πλέον ευχαριστημένη με το να γεννάει αυγά κατά παραγγελία, μόνο και μόνο για να μεταφερθούν στην αγορά προς πώληση. Κάθε πρωί, καθώς κοιτάζει από τις πόρτες του αχυρώνα, παίρνει μια ιδέα από το μέλλον της, βλέποντας τα άλλα ζώα να κυκλοφορούν ελεύθερα και καταστρώνει ένα σχέδιο απόδρασης. Θα φύγει από το κοτέτσι, θα ελευθερωθεί και θα κάνει ένα αυγό δικό της, μόνο δικό της. Ένα αυγό που θα εκκολαφτεί και δε θα της το πάρει κανείς.
Η Μπουμπουκίτσα καταφέρνει αυτό που ονειρευόταν. Είναι πλέον ελεύθερη. Όπως όλοι όσοι δε σταματούν ποτέ να ονειρεύονται, παλεύει για την ελευθερία της και την ατομικότητά της. Δε δέχεται τη ζωή που της έχουν προδιαγράψει άλλοι και χαράζει το δικό της δρόμο. Παλεύει για την επιβίωσή της και κερδίζει. Τα άλλα ζώα στην αυλή απλά ακολουθούν τους κανόνες και υπακούν στις διαταγές, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι αυτό που η Μπουμπουκίτσα θέλει για τον εαυτό της. Όσο συνεχίζει να παλεύει για τα πιστεύω της, θα επιβιώσει. Όσο συνεχίζει να παλεύει για τα όνειρά της, δεν παραιτείται.
Η Μπουμπουκίτσα θα κάνει πραγματικότητα όσα ονειρεύτηκε και θα γίνει μητέρα. Δεν είναι δικό της το αυγό που θα εκκολάψει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να το αγαπάει σαν να ήταν δικό της. Κάποια άλλη έπρεπε να φύγει και να το αφήσει μονάχο του, αλλά αυτή, η Μπουμπουκίτσα, δε θα το εγκαταλείψει. Θα σταθεί μητέρα για το μικρό αυγό, αλλά και για το μικρό πουλί που σχηματίζεται μέσα του. Δε θα πάψει να παλεύει. Δε θα το βάλει κάτω. Δε θα το αφήσει ακόμα κι όταν ανακαλύψει ότι είναι πλέον η μητέρα ενός μικρού παπιού!
Σαν μητέρα ενός μωρού που δεν γέννησε η ίδια, παλεύει με ότι μέσο διαθέτει, τα νύχια της και το ράμφος της. Είναι περήφανη όταν το παπάκι της κολυμπάει στη λίμνη, ακόμα κι αν εκείνη δεν μπορεί να κολυμπήσει μαζί του, όσο κι αν το θέλει! Προστατεύει το μωρό της όπως θα έκανε κάθε μητέρα. Γίνεται παράδειγμα για τις άλλες μητέρες με την τελευταία της θυσία, αφήνοντας το μικρό της να πετάξει μακριά, ενώ την ίδια ώρα βοηθάει άλλα μικρά να επιβιώσουν.
Μια συγκινητική ιστορία που μας έρχεται από τη Νότια Κορέα, ένα ανάγνωσμα ελπίδας για μικρούς και μεγάλους. Ένα μάθημα για όλους μας.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
H Sun-mi Hwang γεννήθηκε το 1963 στη Νότια Κορέα. Διδάσκει Λογοτεχνία στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Σεούλ και η συγγραφική της καριέρα ξεκίνησε το 1995 με την απροσδόκητη επιτυχία μιας νουβέλας στην οποία πρωταγωνιστούσε μια κότα. Έκτοτε έχει εκδώσει τριάντα βιβλία σε διάφορα είδη, ενώ Η Κότα που Ονειρευόταν να Πετάξει είναι το διαχρονικότερο best seller στην πατρίδα της που μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο. Τα έργα της Hwang πραγματεύονται τη σύνδεση μεταξύ των παραδόσεων και του σύγχρονου τρόπου ζωής, την οικολογία και την αναζήτηση της απόλυτης ελευθερίας. Έχει βραβευτεί επανειλημμένα κερδίζοντας όλα τα σημαντικά κορεατικά λογοτεχνικά βραβεία τόσο για τα παιδικά της βιβλία όσο και για τα μυθιστορήματα ενηλίκων. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει, Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί και Οι κερασιές που ήθελαν να ανθίσουν.
