Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας! Πρόκειται για εκείνο το κοριτσάκι με την κόκκινη κάπα και την κόκκινη κουκούλα; Αυτή που δεν άκουσε τη μαμά της και πήγε στο δάσος και μίλησε με τον λύκο; Αυτόν που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε “Κακό Λύκο”; Αυτόν που παρίστανε τη γιαγιά της για να την ξεγελάσει; Αυτόν που του επιτέθηκε ο κυνηγός και ελευθέρωσε γιαγιά και εγγονή; Ναι μπράβο! Αυτή την ιστορία! Αυτή που μαθαίνουμε από παιδιά!

Αυτή λοιπόν την ιστορία έρχεται να μας πει από την αρχή η Μαρίνα Γιώτη, μέσα από μια πιο ανεκτική ματιά, πιο φιλική προς τα παιδιά. Δεν μας αφήνει όμως εκεί! Θέλει να μας μάθει κάτι παραπάνω από το να ακούμε τη μαμά μας. Να μάθουμε να μη μένουμε σε αυτά που λένε οι άλλοι, αλλά να προσπαθούμε να δούμε μόνοι μας την αλήθεια πίσω από όλα αυτά. Να μη θεωρούμε ότι ακούμε σαν δεδομένο. Να μην ακολουθούμε απλώς το πλήθος και τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων, αλλά να εμπιστευόμαστε τη γνώμη μας και να μη φοβόμαστε να την πούμε. Και πάντα να ακούμε τη γνώμη εκείνων που έχουν κάτι να πουν, χωρίς να επιλέγουμε ποιον θα ακούσουμε με βάση τη λογική της μάζας.

Μα πάνω από όλα στηρίζει την έννοια της φιλίας και της αφοσίωσης στον συνάνθρωπο, το συμμαθητή, το φίλο.

Διαβάστε το με τα παιδιά σας, θα μάθετε σίγουρα και οι δύο κάποια πράγματα!