Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Διαβάζοντας το νέο βιβλίο της Ισλανδής Yrsa Sigurdardóttir, δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον Arne Dahl όταν λέει «Η Yrsa έχει φέρει την Ισλανδική αστυνομική λογοτεχνία στην πρώτη γραμμή».

Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ που γνωρίσαμε στο DNA, συνεχίζει να δουλεύει στην υπηρεσία μετά τον υποβιβασμό του, όμως τώρα ασχολείται με πολύ πιο ασήμαντες υποθέσεις και χωρίς τον σεβασμό που τύχαινε κάποια χρόνια πριν από τους συναδέλφους του. Αυτή τη φορά αναλαμβάνει να ελέγξει πόσο ευσταθούν οι απειλές που βρέθηκαν μέσα σε μία σχολική χρονοκάψουλα. Φαίνεται πως δέκα χρόνια πριν, ένα παιδί είχε φτιάξει μια λίστα θανάτου έξι ατόμων, γράφοντας μόνο τα αρχικά τους. Κανείς δεν πιστεύει σθεναρά πως η λίστα παρουσιάζει πραγματική απειλή, αν όμως ήταν έστω και για λίγο αληθινή, τότε οι επιπτώσεις θα ήταν δραματικές.

Ο Χούλνταρ ζητάει τη βοήθεια της Φρέιγια, της ψυχολόγου από το Σπίτι του Παιδιού. Θέλει να τον βοηθήσει να καταλάβει κατά πόσο αυτές οι απειλές ευσταθούν και αν είναι δυνατόν, δέκα χρόνια μετά να συνεχίσουν να ισχύουν. Η Φρέιγια, που έχει κι αυτή χάσει τη θέση της και δουλεύει απομονωμένη πλέον σε κάποιο μικρό γραφεία, δεν θέλει να δουλέψει με τον Χούλνταρ, αλλά δεν μπορεί να μη βοηθήσει την αστυνομία. Έτσι θα πάρει μέρος σε αυτή την αναζήτηση της αλήθειας που όσο και να μη θέλει να το παραδεχτεί την ιντριγκάρει.

Όταν ξαφνικά ανακαλύπτονται κομμένα ανθρώπινα μέλη στο σπίτι ενός ανθρώπου που φαινομενικά είναι υπεράνω υποψίας, τα πράγματα αγριεύουν. Όταν λίγο αργότερα ο ίδιος αυτός άνθρωπος βρίσκεται νεκρός και ακολουθούν κάποια ακόμα μακάβρια γεγονότα, η αστυνομία δεν μπορεί παρά να μην ελέγξει τη σύνδεση αυτών των υποθέσεων με το μήνυμα στη χρονοκάψουλα. Τα αρχικά του ανθρώπου που βρίσκεται νεκρός, ταιριάζουν με αυτά στη λίστα. Θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα;

«Το μήνυμα» ξεκινάει με έναν πρόλογο που αφήνει το σκοτάδι να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα για αυτό που θα ακολουθήσει.

Η ιστορία είναι περίπλοκη αν και θα μπορούσε να φαίνεται ξεκάθαρη σε κάποιους από την αρχή. Το τραγικό συμβάν στον πρόλογο του βιβλίου, οδηγεί αρκετές από τις πράξεις στη συνέχειά του, μιας και είναι πολύ δυνατό και αποτρόπαιο. Η κακοποίηση και ο θάνατος ενός ανηλίκου ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι κάτι που περνάει στα ψιλά γράμματα. Ο αναγνώστης επηρεάζεται από αυτό το γεγονός, όπως και πολλοί από τους χαρακτήρες του βιβλίου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Είναι ξεκάθαρο πως μια τέτοια πράξη δεν μπορεί παρά να εγείρει πολλά ερωτήματα αλλά και δυνατά συναισθήματα., όπως η οργή και το μίσος ή το πάθος για εκδίκηση. Αλλά ποιος θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να κάνει τα απεχθή εγκλήματα που περιγράφονται στη συνέχεια;

Η συγγραφέας φαίνεται να έχει μια ευκολία στο να δημιουργεί ιστορίες που ταράζουν μια μεγάλη γκάμα αναγνωστών. Η κακοποίηση ή η εγκληματικότητα σε βάρος ανηλίκου δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μπορεί κανείς να μιλήσει με ευκολία, η Sigurdardóttir όμως φαίνεται πως έχει τον τρόπο της να γράψει ολόκληρο βιβλίο με βάση αυτό και να το παρουσιάσει με τρόπο που θα αφυπνίσει τον αναγνώστη και θα τον κάνει μέρος του, χωρίς όμως να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Δεν θα περιγράψει αυτή καθ’ εαυτή την εγκληματική ενέργεια, όμως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φτάνει και με το παραπάνω να δώσει αυτά που θέλει. Γι αυτό και μόνο της αξίζουν συγχαρητήρια. Κανείς δεν αισθάνεται άνετα να διαβάζει πως ακριβώς κακοποιήθηκε ένα παιδί, πόσο μάλλον να το περιγράφει.

Οι χαρακτήρες της Sigurdardóttir είναι τυπικοί βόρειοι άνθρωποι, όπως τους έχουμε γνωρίσει και σε άλλα Ισλανδικά βιβλία. Ψυχροί, απόμακροι, κλειστοί. Κρατούν τα μυστικά και τις σκέψεις τους για τον εαυτό τους, πίνουν πολύ για να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη που περιβάλλει ή όχι τη ζωή τους και τη μαυρίλα του Βορρά. Και όταν πίνουν κάνουν λάθη που μετά είτε δεν θυμούνται είτε τα μετανιώνουν, όπως όλοι οι άνθρωποι, όπου και να βρίσκονται. Είναι γνωστό άλλωστε πως το ποτό ποτέ δεν ήταν καλός σύμβουλος για κανέναν…

Μέσα σε όλα τα άλλα έρχεται να προστεθεί ένα ερωτικό τρίγωνο που περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση και κάνει τον πρωταγωνιστή να περπατά σε λεπτό πάγο. Η αμηχανία που δημιουργείται κάποιες φορές λόγω αυτού είναι ορατή, όμως διαλύεται γρήγορα στο μυαλό του αναγνώστη αφού οι εξελίξεις οδηγούν τη σκέψη σε άλλα μονοπάτια. Το μόνο που μένει τελικά είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θέλουν ή δεν ξέρουν πιο είναι το σωστό βήμα για να έχουν αυτό που θέλουν και καταφεύγουν σε λάθος κινήσεις.

Εκδόσεις Μεταίχμιο / Public / Ianos / Greekbooks.gr

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η ισλανδή  Yrsa Sigurdardóttir  (Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ, 1963), πολιτικός µηχανικός στο επάγγελµα, πολυβραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μητέρα δύο παιδιών, θεωρείται από τα νέα µεγάλα ονόµατα του θρίλερ. Η πρωτότυπη γραφή της, που συνδυάζει τη σύγχρονη πραγµατικότητα µε την έρευνα της γεµάτης µυστήριο αρχαίας ιστορίας της χώρας της, δίνει µια µοναδικότητα στην πλοκή των μυθιστορημάτων της. Τα βιβλία της γνωρίζουν τεράστια επιτυχία διεθνώς, ενώ αρκετά από αυτά μεταφέρονται στον κινηματογράφο.

Η ισλανδή βασίλισσα του σασπένς συνδυάζει την αστυνομική πλοκή και τον μυστικισμό με ανατριχιαστικά αποτελέσματα. Οι σκανδιναβοί συγγραφείς μυστηρίου έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να προκαλούν φρίκη, και η Sigurdardóttir αποδεικνύεται κατ’ εξακολούθηση από τους καλύτερους. Η Yrsa λατρεύει τρία πράγματα: το ιστορικό παρελθόν της παγωμένης Ισλανδίας, τις ιστορίες των φαντασμάτων και τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες. Διαθέτει τον μοναδικό τρόπο να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε όλη τη διάρκεια της ανέλιξης της πλοκής, φωτίζοντας προσεκτικά τα κίνητρα και τις προθέσεις των προσώπων της και φέρνοντας μόνο την τελευταία στιγμή στην επιφάνεια τη συνολική εικόνα των γεγονότων.

Μετά το DNA, το πρώτο βιβλίο της βραβευμένης σειράς με ήρωες την παιδοψυχολόγο Φρέιγια και τον αστυνόμο Χούλνταρ, ακολουθεί Το μήνυμα. Τα βιβλία της σειράς αυτής εδραιώνουν τη θέση της Sigurdardóttir ως μίας από τις καλύτερες σύγχρονες συγγραφείς αστυνομικού αλλά και κορυφαίας αφηγήτριας  του είδους.

Facebook