Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Μετά την «Επώαση» έρχεται ο «Όλεθρος» για να μας θυμίσει όσα μπορούν να συμβούν αν συνεχίσουμε να είμαστε αυτοί που είμαστε και να συμπεριφερόμαστε στον πλανήτη μας αλλά και στους συνανθρώπους μας με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε τώρα. Το δεύτερο βιβλίο της διλογίας βιολογικού τρόμου του Μανώλη Παλαβούζη κυκλοφόρησε και είναι πιο σκληρό από το πρώτο με ένα δυσοίωνο μέλλον να φαίνεται από τις πρώτες κιόλας σελίδες.
Στη Θεσσαλονίκη του 1347 ο Πάμφιλος θα γνωρίσει τον Μέλουας και την Άλουελ και θα δεθεί μαζί τους. Καθώς προσπαθεί να αποφύγει το μαύρο θάνατο που έχει ήδη φτάσει στην πόλη, βρίσκει λίγη χαρά στα πρόσωπα των δύο αυτών ανθρώπων. Δεν είναι μόνος του. Έχει όμως περισσότερα να αντιμετωπίσει. Δεν είναι μόνο η πανώλη που μαυρίζει τις γωνιές τις πόλεις, είναι και ο σκοταδισμός του Μεσαίωνα που πέφτει πάνω της και κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, κυνηγώντας αθώους ανθρώπους.
Στη σύγχρονη εποχή, ο Άλεξ και η Σκάρλετ βλέπουν πως όσο και να προσπαθούν, η πανώλη συνεχίζει ακάθεκτη το σκοτεινό της έργο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι μολύνονται και καταλήγουν από την αδίστακτη ασθένεια. Φαίνεται πως το έχει βάλει σκοπό να εξαλείψει την ανθρωπότητα. Να την τιμωρήσει για τα δεινά που περνά η φύση εξαιτίας της. Τα θύματα αυξάνονται με εκθετικό ρυθμό, με αποτέλεσμα ο αριθμός των θυμάτων σε ένα μόλις μήνα να είναι τρομακτικός. Κάτι τέτοιες δύσκολες στιγμές, ο άνθρωπος δείχνει το χειρότερό του εαυτό και τα πράγματα ξεφεύγουν, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη ή την Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ένα εφιαλτικό σενάριο πανδημίας που αν τυχόν πραγματοποιηθεί, είναι πολύ πιθανό να λειτουργήσει με τον τρόπο ακριβώς που περιγράφει ο συγγραφέας. Είναι απίστευτο το πως η σύγχρονη ζωή μας, μας έχει φέρει σε ένα σημείο που να καθιστά ένα τέτοιο σενάριο πολύ πιθανό. Μπορεί να μην πρόκειται για το βάκιλο της πανώλης, μπορεί να είναι κάτι άλλο εξίσου θανατηφόρο, όμως μια πανδημία δεν είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί, καθώς οποιαδήποτε μεταδοτική ασθένεια μπορεί να μεταφερθεί σύντομα και με ευκολία σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η σύγχρονη τεχνολογία και φαρμακολογία δεν είναι ικανές να σταματήσουν ένα τέτοιο φαινόμενο. Ένα απλό παράδειγμα είναι ο ιός της γρίπης που κάθε χρόνο μεταλλάσσεται και κάθε χρόνο θρηνούμε θύματα. Ευτυχώς όχι σε τόσο μεγάλο αριθμό όσο η πανώλη κι όμως και πάλι κάτι χάνουμε και πάλι συνεχίζουμε να κολλάμε τη γρίπη και να νοσούμε. Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να ακολουθήσουμε απλούς κανόνες υγιεινής, όλοι εμείς οι Δυτικοί άνθρωποι που έχουμε την πολυτέλεια, να το κάνουμε αυτό. Είναι όμως κι εκείνοι οι λαοί που δεν έχουν τα βασικά, ώστε να μπορέσουν να προστατευτούν από πιο απλές ασθένειες, ιούς και μικρόβια.
Η συνέχεια της ιστορίας όπως τη γνωρίσαμε από το πρώτο μέρος, είναι συναρπαστική και αγωνιώδης. Η ένταση κλιμακώνεται, ακριβώς όπως κλιμακώνεται και η πανώλη. Οι άνθρωποι που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο και παρέμειναν ζωντανοί τότε, επανέρχονται στο δεύτερο βιβλίο και βλέπουμε την εξέλιξή τους. Με τον ίδιο τρόπο γνωρίζουμε και άλλους χαρακτήρες, όμως δεν τους γνωρίζουμε σε βάθος, καθώς δεν είναι πολλές φορές απαραίτητο. Αρκεί που εξυπηρετούν το σκοπό τους και αυτό είναι παραπάνω από αρκετό για την ιστορία.
Η γραφή του Μανώλη Παλαβούζη είναι καταλυτική. Διαβάζοντας κανείς τα βιβλία του πιστεύει ότι έχει να κάνει με έναν έμπειρο συγγραφέα, όμως «Ο Όλεθρος» είναι μόλις το δεύτερο βιβλίο του. Πρόκειται για ένα νέο παιδί με εξαιρετικό ταλέντο που αναμένεται να μας δώσει πολλά ακόμα αριστουργήματα!
Λίγα λόγια για τo συγγραφέα
Ο Μανώλης Παλαβούζης γεννήθηκε στον ακριτικό Έβρο το 1994. Σπούδασε την επιστήμη του Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2016. Λατρεύει τα βιβλία, τα ταξίδια, τη ζωγραφική και τα παζλ. Αγαπημένοι του συγγραφείς ο Μάρτιν, ο Τόλκιν, ο Νταν Μπράουν και ο Στέφεν Κινγκ. Η διλογία «Ο Τέταρτος Καβαλάρης» αποτελεί την πρώτη του λογοτεχνική προσπάθεια, καρπός της αγάπης του για την ιστορία και τη βιολογία. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Όνειρό του να δει κάποιο βιβλίο του να φτάνει ψηλά. Ζει με την οικογένειά του στο Σουφλί και βρίσκεται σε αναζήτηση ενός μεταπτυχιακού προγράμματος, γράφοντας παράλληλα το επόμενο βιβλίο του.
