Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Αυτό που μου αρέσει στη Μαρία είναι ότι εξελίσσεται και κάθε φορά είναι και πιο καλή. Δε μένει σε αυτά που ξέρει, διαβάζει πολύ, κάνει έρευνα και προσπαθεί να γίνει καλύτερη συγγραφέας. Αυτό είναι κάτι που φυσικά και θα εκτιμήσει ένας αναγνώστης, γιατί βλέπει ότι η συγγραφέας δεν εφησυχάζει στα γνωστά μονοπάτια, αλλά προσπαθεί να πάει παραπέρα.
Η Νατάσα Αλεξίεβιτς, κόρη της Έλενας Αλεξίεβιτς και αγνώστου πατρός, έχει δει πολλές φορές τα βλέμματα των ανθρώπων όταν τους λέει ότι έχει το επώνυμο της μητέρας της. Όλοι σκέφτονται το ίδιο, που όμως δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, όμως εκείνη δεν πρόκειται να κάτσει να το εξηγήσει σε κανέναν. Ας πιστεύουν ότι θέλουν. Άλλωστε οι πελάτες της δεν ενδιαφέρονται για την καταγωγή της, γιατί την προσλαμβάνουν για να ερευνά τις ζωές των άλλων, όχι τη δική της, αφού η Νατάσα είναι ιδιωτική ντετέκτιβ.
Όλα κυλούν ομαλά στη ζωή και τη δουλειά της, μέχρι που μια μέρα, η σύζυγος ενός γνωστού επιχειρηματία την προσλαμβάνει για να ανακαλύψει τα ίχνη της εξαφανισμένης της κόρης. Το περίεργο είναι ότι ενώ δεν φαίνεται για χαρακτήρας κακομαθημένου πλουσιοκόριτσου, τα αρχικά στοιχεία δείχνουν πως απλά έφυγε για ένα ταξίδι στην Ευρώπη, γι’ αυτό και ο πατέρας της έχει θυμώσει με το καπρίτσιο που πιστεύει ότι είναι η εξαφάνιση της νεαρής γυναίκας. Σύντομα όμως η Νατάσα θα ανακαλύψει πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται και αλλά πολύ πιο σκοτεινά. Ευτυχώς θα είναι μαζί της και ο Άρης, ένας συνάδελφός της που κάνει τη δική του έρευνα, για άλλη υπόθεση. Οι δυο τους θα συνεργαστούν και μαζί θα ξετυλίξουν το κουβάρι της περίεργης αυτής ιστορίας, μέχρι που θα ανακαλύψουν πως πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να πουλήσουν την ψυχή τους σε δαίμονες για να πάρουν αυτό που θέλουν.
Μια ιστορία πραγματικά πολύ καλογραμμένη που δείχνει πόση πρόοδο έχει κάνει η γραφή της συγγραφέως και πόσο την ωφελεί να συνεχίζει να δουλεύει τα βιβλία της αλλά και να διαβάζει ανελλιπώς. Στο δεύτερο προσωπικό της βιβλίο, η γραφή της είναι πιο ώριμη, πιο συγκροτημένη και με πολύ ωραία απόδοση της ιστορίας. Φαίνεται και η έρευνα που έχει κάνει για τους δαίμονες αλλά και η αγάπη της για την τέχνη. Το πλάνο του βιβλίου είναι ξεκάθαρο από την αρχή και αν σε κάποια σημεία γίνονται ίσως αντιληπτά όσα μέλει να αποκαλυφθούν αργότερα, αυτό δεν επηρεάζει στο ελάχιστο τον αναγνώστη να απολαύσει την ιστορία και την πλοκή. Ίσα ίσα που βοηθάει να καταλάβει ο αναγνώστης προς τα που κινείται, αφήνοντας όμως κάποιες λεπτομέρειες για αργότερα.
Οι χαρακτήρες είναι πολύ καλά δομημένη. Η βασική ηρωίδα είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα που έχει πολύ συγκροτημένη σκέψη και αντιδρά με προσοχή και χωρίς επιπολαιότητα. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος σκέψης της και η γενικότερη κίνησή της μέσα στην ιστορία. Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και η Νατάσα επηρεάζεται συναισθηματικά από καταστάσεις και γεγονότα που είναι πολύ σημαντικά για εκείνη, όμως δεν έχει ξεσπάσματα χωρίς λόγο και αιτία ούτε αντιδρά υπερβολικά. Είναι μια ήρεμη δύναμη, πολύ αυτόνομη, που όμως εκτιμά τη βοήθεια όταν τη χρειάζεται ή όταν έρχεται καλοπροαίρετα. Από την άλλη ο Άρης είναι ένας άντρας για τη ζωή του οποίου μαθαίνουμε λίγα, εκτός από όσα φαίνονται μέσα από τις πράξεις του. Και αυτές είναι ικανές να κάνουν ένα μεγάλο ποσοστό από τις αναγνώστριές του να τον ερωτευθούν. Βοηθάει και η εμφάνισή του βέβαια.
Το θέμα που αγγίζει η συγγραφέας δεν είναι καινούριο. Η απληστία του ανθρώπου, τον εξωθεί να κινηθεί πέρα από τα όρια, ηθικά αλλά και υλικά. Φτάνει σε σημείο να επικοινωνήσει με δαίμονες και να πουλήσει την ψυχή του, αλλά και τις ψυχές άλλων, γιατί όχι, για να έχει για πάντα αυτό που θέλει. Ο δαίμονας φυσικά δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης, αφού δαίμονας είναι άλλωστε. Όμως το βασικό είναι πως ο άνθρωπος φταίει για όσα του συμβαίνουν. Δε θα παρασυρόταν σε ένα πονηρό παιχνίδι αν δεν ήθελε να παρασυρθεί. Και παράλληλα, ένας άπληστος άνθρωπος, αποφασισμένος να φτάσει ως το τέρμα, δεν νοιάζεται για το τι θα αφήσει πίσω του ή πόσους θα πληγώσει για να κάνει αυτό που θέλει, γιατί το ζητούμενο είναι αυτός και όχι οι άλλοι.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Γεωργοπούλου Μαρία γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε Ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και απέκτησε μεταπτυχιακό στην Ιστορική Έρευνα, Διδακτική και Νέες Τεχνολογίες από το ίδιο πανεπιστήμιο. Το διάβασμα είναι ο βασικός τρόπος να περνάει η ώρα της από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Η συγγραφή ήρθε λίγο αργότερα, όταν συνειδητοποίησε ότι οι ιστορίες που είχε στο μυαλό της, ήταν πάρα πολλές και δεν έπρεπε να ξεχαστούν. Όταν δεν διαβάζει ή γράφει, παρακολουθεί φανατικά ταινίες και σειρές. Το πρώτο της βιβλίο είναι το «In Aeternum».
