Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι, που με μια εικόνα και λίγες λέξεις μπορούν να πουν τόσα πολλά και να μιλήσουν στις καρδιές μικρών και μεγάλων. Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος είναι ένας από αυτούς τους σπάνιους ανθρώπους.
Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Κουράγιο» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Κέδρος, ένα λιοντάρι, ο λέων ο τολμηρός, ο γενναίος, ο βασιλιάς της ζούγκλας, δουλεύει σε ένα τσίρκο. Κάθε μέρα και σε κάθε παράσταση, περνάει μέσα από τα φλεγόμενα στεφάνια του θηριοδαμαστή χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Μια μέρα όμως δεν μπορεί να το κάνει. Έχει χάσει το κουράγιο του και φοβάται να πηδήξει. Ένα λιοντάρι που φοβάται δεν έχει καμία δουλειά στο τσίρκο. Έτσι, το διώχνουν. Μαζεύει τα πράγματά του, ένα πίνακα με λιοντάρια δηλαδή, το Pride of Lions του David Shepherd, και παίρνει τους δρόμους.
Μπαίνοντας στην πόλη, βλέπει κόσμο πολύ, αυτοκίνητα, φασαρία και ψηλά, πελώρια κτήρια. Ουρανοξύστες λέγονται και τις πλευρές τους, να κρέμονται στο κενό υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που καθαρίζουν τα τζάμια τους. Που βρίσκουν το κουράγιο; τους ρωτάει. Βλέπει μετά κάποιους πυροσβέστες που τα έχουν βάλει με το μεγάλο θηρίο, τη φωτιά, αυτό που μέχρι πρότινος και ο ίδιος αψηφούσε. Εκείνοι φαίνονται να το πολεμούν ακόμα. Πόσο θα ήθελε να είχε λίγο από το κουράγιο τους. Μέχρι και πρόσφυγες είδε, ανθρώπους που τους έχει χτυπήσει άσχημα η ζωή και η μοίρα κι ακόμα έχουν κουράγιο να ζουν, έχουν κουράγιο να περπατούν και να συνεχίζουν την προσπάθεια μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, κάπου που θα είναι και θα νιώθουν ασφαλείς. Εκείνος όμως που θα μπορούσε να νιώθει έτσι; Αποφασίζει να γυρίσει πίσω στο φυσικό του περιβάλλον, όμως ούτε κι εκεί έχει όρεξη για ζωή, ούτε κι εκεί τολμά να κάνει οποιαδήποτε γενναία πράξη. Ούτε που κυνηγά για την τροφή του πια. Είναι τόσο αμέτοχο και αδιάφορο στα πάντα γύρω του σε σημείο που να επιτρέψει στους κυνηγούς να το πιάσουν και να το μεταφέρουν στο ζωολογικό κήπο. Κι εκεί που πια πιστεύει πως έχει παραιτηθεί από τα πάντα, κάτι συμβαίνει και το κουράγιο του επιστρέφει τη στιγμή που δεν το περίμενε. Και τότε επιβεβαιώνει τη ρήση που λέει «έχει καρδιά λιονταριού».
Διαβάζοντας το «Κουράγιο» με την κόρη μου, ένιωθα ότι το βιβλίο μιλούσε τόσο σε εκείνη, όσο και σε εμένα. Είναι μια ιστορία που έχει εφαρμογή σε κάθε ηλικία, καθώς από ότι φαίνεται, περνάει διαφορετικά μηνύματα στον καθένα. Τα παιδιά μαθαίνουν να μην τα παρατάνε όταν τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν. Μαθαίνουν να κάνουν υπομονή και να προσπαθούν ακόμα περισσότερο. Μαθαίνουν να παίρνουν παράδειγμα από τους άλλους, ειδικότερα από όσους είναι σε δυσκολότερη ή χειρότερη θέση από τους ίδιους και να λένε αφού μπορούν εκείνοι τότε μπορώ κι εγώ. Οι ενήλικες πάλι θυμούνται ότι η λέξη «κουράγιο» είναι μια λέξη που ακούν πολύ συχνά στη ζωή τους και ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο. «Κουράγιο, όπου να ‘ναι θα περάσει κι αυτό». Οι ενήλικες ειδικά γνωρίζουν πόσο κουράγιο χρειάζεται κανείς για να υπομείνει τις δυσκολίες της ζωής. Πόσο κουράγιο θέλει για να ξανασηκωθείς όταν έχει πέσει από το άλογο και να ανέβεις και πάλι στη σέλα. Πόσο κουράγιο θέλει πλέον για να πεις τη γνώμη σου και να την υποστηρίξεις. Πόσο κουράγιο θέλει για να παλέψεις για το δίκαιο, για τα όνειρά σου, για την ίδια την καθημερινότητα.
Όμως πέρα από τα μαθήματα που θα πάρει κάποιος και τα νοήματα που θα ερμηνεύσει, αξίζει κανείς να το διαβάσει μόνο και μόνο για την υπέροχη εικονογράφηση. Γεμάτο χρώματα και με την προσωπική υπογραφή του καλλιτέχνη, δημιουργείται ένα αποτέλεσμα που θυμίζει παιδική ζωγραφιά αλλά και κολάζ και διαβάζεται ευχάριστα καθώς οι εικόνες μιλούν περισσότερο από τις ελάχιστες λέξεις του.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά γνώρισε τη ζωγραφική στο Παρίσι. Η ζωγραφική του φιλοξενείται σε γκαλερί, σε βιβλία, δίσκους βινυλίου, CD και αφίσες. Έχει ζωγραφίσει μουσικά θεάματα και έχει δημιουργήσει «κινούμενη ζωγραφική», ή αλλιώς κινούμενα σχέδια.
Μερικές φορές γράφει και ζωγραφίζει δικά του βιβλία. Άλλες πάλι ζωγραφίζει βιβλία που έχουν γράψει άλλοι. Εκτός λοιπόν από τις ατομικές του εκθέσεις (γκαλερί Σκουφά, Ζουμπουλάκη, Άστρα, Άνεμος) και από κάποιες ομαδικές στις οποίες συμμετέχει, η ζωγραφική του βρίσκεται στα βιβλία του: «Το παραμύθι με τα χρώματα», «Το άσπρο άλογο», «Ένα παραμυθάκι για χειμώνα και καλοκαίρι», «Ξαφνικά τα Χριστούγεννα», «Κρυφτό», «Μία + 5 Καρυάτιδες» (εκδ. Κέδρος), «Έλα, μάτια μου, στολίσου» (εκδ. Άγρα), «Σ’ ΑΓ» (εκδ. Αρμός).
Συνεργάζεται με τον Στέλιο Ράμφο για τα βιβλία του και με τον Διονύση Σαββόπουλο για τα μουσικά θεάματα, τους δίσκους και τα CD του. Ζωγραφίζει για τη μουσική του Νίκου Ξυδάκη (εξώφυλλα δίσκων, CD και αφίσες). Έχει επίσης ζωγραφίσει «Τα παράλογα» του Μάνου Χατζιδάκι. Ζωγραφίζει για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Ο Πέτρος κι ο λύκος, Σαββόραμα, Λυσιστράτη). Συνεργάζεται με την καθηγήτρια Βάσω Τοκατλίδου (τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του Α.Π.Θ.) για το graphic concept και την εικονογράφηση γαλλικών εκπαιδευτικών βιβλίων.
