Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Είπα φέτος θα διαβάσω περισσότερα ρομαντικά βιβλία και το κάνω πράξη! Και πολύ χαίρομαι γι’ αυτό, γιατί λόγο της σειράς Μπρίτζερτον που προβάλει το Netflix, το ιστορικό ρομαντικό μυθιστόρημα είναι και πάλι στη μόδα!
Αυτή τη φορά επέλεξα ένα βιβλίο της Eloiza James που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Elxis. Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο μιας σειράς εμπνευσμένης από παραμύθια, αλλά γραμμένα με ένα διαφορετικό τρόπο, τα λεγόμενα «retelling». Όπως έχω καταλάβει τα βιβλία είναι αυτοτελής ιστορίες, οπότε μπορεί να τα διαβάσει κανείς με όποια σειρά θέλει. Αυτό κάνω κι εγώ!
Βρισκόμαστε στη Βικτωριανή εποχή, πάνω κάτω, τότε που οι ευγενείς κατείχαν τα ινία στην Αγγλία και οι γονείς τους αποφάσιζαν ποιον ή ποια θα παντρευτούν. Οι περισσότεροι γάμοι, αν όχι όλοι ήταν συνοικέσια ή εμπορικές συμφωνίες. Στην περίπτωσή μας ήταν μια υπόσχεση ανάμεσα σε δύο φίλους. Ο ένας υποσχέθηκε τον αγέννητο πρωτότοκο γιο του και ο άλλος την αγέννητη πρωτότοκη κόρη του. Η κόρη γεννήθηκε πριν το γιο, αλλά αυτό δεν πτόησε κανέναν. Η κόρη επίσης γεννήθηκε με μια δίδυμη αδερφή, οπότε και οι δύο κοπέλες μπήκαν στην ίδια διαδικασία. Σε ολόκληρη τη ζωή τους εκπαιδεύτηκαν για να γίνουν δούκισσες κι αυτό φυσικά γιατί η μία από τις δύο επρόκειτο να παντρευτεί έναν μελλοντικό δούκα. Αλλά για να είναι σίγουροι, οι γονείς εκπαίδευσαν και τις δύο κόρες. Βλέπετε, καθώς δεν είχαν ευγενική καταγωγή, έπρεπε με κάθε τρόπο να φανούν αντάξιες ενός δούκα.
Η Ολίβια Λίτον, η μεγαλύτερη κατά επτά λεπτά αδερφή, είναι αυτή που στην ουσία είναι αρραβωνιασμένη με τον γιο του δούκα του Κάντεργουικ από τη στιγμή που γεννήθηκε. Μπορεί να μην είναι ευχαριστημένη με αυτό, ξέρει όμως ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσει την αδερφή της να παντρευτεί τον γοητευτικό δούκα του Σκονς. Αν όχι αυτό, τουλάχιστον να την προικίσει αρκετά ώστε να μπορέσει να κάνει έναν καλό γάμο.
Για την Τζορτζιάνα, ο Σκονς είναι ο ιδανικός σύζυγος. Έχουν κοινά ενδιαφέροντα, του αρέσει η μάθηση, όπως και σε εκείνη και γενικά ποια δε θα ήθελε να παντρευτεί ένα δούκα; Η απάντηση είναι απλή. Η αδερφή της γυναίκας με την οποία είναι ερωτευμένος ο δούκας! Και κάπως έτσι μπλέκεται το γαϊτανάκι της ιστορίας μας!
Το βιβλίο καταπιάνεται με διάφορα θέματα, τα οποία παρουσιάζονται όπως θα τα αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι εκείνη την εποχή, πράγμα απολύτως φυσιολογικό να μη γίνονται αποδεκτά σήμερα. Από το γεγονός του κανονισμένοι γάμου της Ολίβια με έναν άνθρωπο πριν καν γεννηθούν, οπότε και πριν γνωριστούν. Αυτό από μόνο του διεγείρει κάποια ερωτηματικά. Μέχρι την αμφιλεγόμενη ερωτική σκηνή ανάμεσα στο αρραβωνιασμένο ζευγάρι. Αυτή από μόνη της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από εξαναγκαστική έως δεν ξέρω κι εγώ τι. Ακόμα και το ότι ο νεαρός μέλλοντας δούκας φαίνεται πως είναι διανοητικά ανάπηρος, πράγμα για το οποίο γίνεται μεγάλο θέμα τόσο μέσα στο βιβλίο όσο και έξω από αυτό.
Σίγουρα προκαλεί συζητήσεις, γιατί πλέον είμαστε σε μια εποχή που είναι αρκετά διαφορετική από την εποχή του βιβλίου. Αλλά αν κανείς εξαιρέσει θέματα που πλέον δεν γίνονται αποδεκτά, δεδομένου της εποχής στην οποία αναφέρεται το τονίζω, τότε είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται πολύ ευχάριστα, καθώς και το ρομάντζο του το έχει και μια γερή δόση χιούμορ.
