Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πολλοί από εμάς γνωρίζουμε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον άνθρωπο που πολέμησε τις φυλετικές διακρίσεις με τη δύναμη της αγάπης και της ειρήνης. Τον άνθρωπο που πίστευε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξαρτήτως του χρώματος που μπορεί να έχει το δέρμα τους. Τον άνθρωπο που πίστευε πως μόνο ειρηνικά μπορούν να λυθούν οι όποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους. Ποιος όμως γνώριζε ή γνωρίζει για τη Ρόζα Παρκς; Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει ο συγγραφέας Νεόφυτος Νεοφυτίδης με τη νουβέλα του και να μας θυμίζει ότι ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τα πάντα.
Η Ρόζα ήταν μια απλή γυναίκα που ζούσε την ήρεμη ζωή της με το σύζυγό της στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα. Τότε ακόμα δε γνώριζε προσωπικά τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ αλλά τον θαύμαζε για όσα πίστευε και για όσα πάλευε ο νεαρός τότε πάστορας. Ο συγγραφέας επιχειρεί να μας δώσει μια εικόνα του τι προηγήθηκε του μεγάλου μποϊκοτάζ των λεωφορείων που ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 1955 και διήρκησε 381 ημέρες, γονατίζοντας έτσι το σύστημα μεταφορών της πολιτείας της Αλαμπάμα. Εκείνη την εποχή ίσχυε ακόμα ο νόμος περί φυλετικού διαχωρισμού και ρατσιστικές οργανώσεις όπως η Κου Κλουξ Κλαν (ΚΚΚ) δρούσαν σχεδόν ανενόχλητες, αφού ποτέ δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία ή μαρτυρίες για να καταδικάσουν οποιαδήποτε ενέργεια.
Η Παρκς βρέθηκε μια βροχερή μέρα στη στάση του λεωφορείου, κατάκοπη από την κούραση να περιμένει το όχημα που θα τη μετέφερε κοντά στο σπίτι της. Κουρασμένη όπως ήταν και προσπαθώντας να προφυλαχτεί από της βροχή, δεν πρόσεξε από ποια πόρτα ανέβηκε στο λεωφορείο. Οι έγχρωμοι έπρεπε να ανεβαίνουν από την πίσω πόρτα. Η μπροστά ήταν μόνο για τους λευκούς. Η Παρκς ανέβηκε από την μπροστινή πόρτα και ο οδηγός, ένας λευκός άντρας, την κατέβασε από το λεωφορείο για παραδειγματισμό. Η Παρκς αναγκάστηκε να περπατήσει για ώρες μέσα στη βροχή για να επιστρέψει στο σπίτι της. Από τότε ορκίστηκε να παλεύει για τα δικαιώματά της. Αυτό έκανε την επόμενη φορά που ο ίδιος ρατσιστής οδηγός απαίτησε να μετακινηθεί από τη θέση της στις πιο πίσω σειρές για να καθίσουν λευκοί. Μπορεί η άρνησή της αυτή να οδήγησε στη σύλληψή της, η σύλληψή της όμως οδήγησε τελικά στην άρση του νόμου περί φυλετικού διαχωρισμού στην πολιτεία της Αλαμπάμα.
Ας γίνουμε όλοι σαν τη Ρόζα Παρκς. Ας υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας αλλά και τα δικαιώματα αυτών που δεν μπορούν να τα υπερασπιστούν μόνοι τους. Ας το κάνουμε όμως ειρηνικά, όπως η Παρκς και όπως και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα:
Ο Νεόφυτος Νεοφυτίδης γεννήθηκε το 1980 στην Κύπρο και κατάγεται από ένα χωριό της επαρχίας Λάρνακας, τον Κόρνο. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Σπούδασε στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων στη Μαθηματική Παιδεία και στα Διαδραστικά Πολυμέσα. Σήμερα εργάζεται ως δάσκαλος σε δημοτικά σχολεία της Κύπρου.
Το πρώτο του βιβλίο «Διηγήματα» (έκδοση Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου, 2011) έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας νεανικής λογοτεχνίας 2010» και το Κρατικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας. Σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, το έργο είναι «γραμμένο με ευαισθησία και περιγραφική ικανότητα, ενώ η γλωσσική ένδυση του νοήματος μέσα από τις επιφανειακές δομές δείχνει καλό χειριστή της ελληνικής, με πηγαία έμπνευση και πολλές δυνατότητες να αποδώσει ενδιαφέρουσες λογοτεχνικά μυθιστορηματικές μυθοπλασίες και όχι μόνο διήγημα που ως λογοτεχνικό είδος είναι αρκετά δύσκολο, ενώ ειδικά στην Κύπρο το εφηβικό διήγημα απαντάται σπάνια».
