Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
«Η καμαριέρα» είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Κάποιοι λένε πως τους άρεσε άλλοι λένε πως όχι. Όμως η καμαριέρα Μόλι δεν είναι ούτε χαζή ούτε ηλίθια όπως ίσως κάποιοι νομίζουν. Θα έλεγα ότι είναι ξεκάθαρο από το κείμενο πως πρόκειται για αυτιστικό άτομο. Είναι το άτομο που πολλοί κοροϊδεύουν και αποκαλούν «φρικιό» και που κάποιοι ίσως από τους αναγνώστες δε θα αναγνώριζαν τη διαφορετικότητά της, ακόμα κι αν την έβλεπαν μπροστά τους και δούλευαν μαζί της κάθε μέρα, όπως ακριβώς και πολλοί από τους συναδέλφους της στο Ρίτζενσι Γκραντ.
Η εικοσιπεντάχρονη Μόλι Γκρέι εργάζεται στο πεντάστερο ξενοδοχείο Ρίτζενσι Γκραντ. Έχει συνηθίσει να περνάει απαρατήρητη, αόρατη θα έλεγε κανείς, μιας και ποτέ κανείς δε βλέπει ή δε θυμάται μια καμαριέρα. Και η Μόλι είναι καταπληκτική καμαριέρα. Λατρεύει την καθαριότητα και όλα τα δωμάτια που αναλαμβάνει, τα αφήνει όλα στην εντέλεια! Γι’ αυτό και κάποιοι επισκέπτες τη συμπαθούν πολύ και αναγνωρίζουν τη δουλειά της.
Μια μέρα, ενώ πάει να καθαρίσει μία από τις σουίτες του ξενοδοχείου που συνήθως είναι στη λίστα της, ανακαλύπτει πως ο ένοικος της σουίτας, ο πολύ γνωστός και πλούσιος κύριος Μπλακ, είναι νεκρός στο κρεβάτι του. Αυτό δεν είναι κάτι που η Μόλι περίμενε να βρει όταν μπήκε στη σουίτα. Το σοκ ήταν μεγάλο! Πως θα καθαρίσει τώρα τη σουίτα; Όλο αυτό θα την πάει πίσω στις δουλειές της και ποτέ δεν έχει καθυστερήσει να τελειώσει τα δωμάτια που της αναλογούν!
Και τώρα θα μου πείτε, ποιος θα σκεφτόταν όπως η Μόλι, αν έβρισκε έναν νεκρό άνθρωπο; Ε λοιπόν, δεν νομίζω πως θα σκεφτόταν κανείς με τον ίδιο τρόπο. Η Μόλι είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και αυτό της έχει κοστίσει αρκετά. Μέχρι πριν εννέα μήνες, έμενε με τη γιαγιά της, μέχρι που εκείνη πέθανε και η Μόλι πλέον ζει μόνη της. Όσο είχε τη γιαγιά της να της εξηγεί τις συμπεριφορές των ανθρώπων, η Μόλι ήταν ήσυχη ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει. Τώρα απλά προσπαθεί να εφαρμόσει όσα της είχε μάθει και παράλληλα τηρεί το πρόγραμμα καθαριότητας για το σπίτι που είχαν με τη γιαγιά.
Η ηρωίδα μας δείχνει κάπως εκκεντρική, όμως εγώ πιστεύω πως όλη αυτή η ιδιαιτερότητά της έχει να κάνει με κάποια μορφή αυτισμού από την οποία δε διαγνώστηκε ποτέ. Η μανία της με την καθαριότητα είναι ένα πρώτο σημάδι, όπως και πολλά από τα στοιχεία της συμπεριφορά της. Είναι διαφορετική και οι περισσότεροι συνάδελφοί της την αντιμετωπίζουν με εχθρότητα ή φόβο, όπως δηλαδή οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε κάτι που δεν καταλαβαίνουμε. Πολλοί όμως εκμεταλλεύονται την αθωότητά της και τη μη επαφή με την πραγματικότητα που δείχνει να έχει, προς όφελός τους και φυσικά εις βάρος της Μόλι.
Ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της συμπεριφοράς βλέπουμε να παίζει ρόλο στο μυστήριο που περιβάλλει το θάνατο του κυρίου Μπλακ. Και είναι η συμπεριφορά της ίδιας της καμαριέρας που προσδίδει ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον, καθώς, παρά το γεγονός ότι η καμαριέρα είναι αυτή που αφηγείται την ιστορία για εμάς, δε μας δίνει εξ’ αρχής όλα τα στοιχεία, όλα όσα έχει δει. Κάποια μένουν κρυφά μέχρι το τέλος. Άλλα τα έχει δώσει, αλλά όχι τόσο ξεκάθαρα ή χωρίς εμείς να τους δώσουμε τόση πολλή σημασία.
Η καμαριέρα Μόλι είναι ένας άνθρωπος τόσο διαφορετικός αλλά και τόσο ίδιος με εμάς. Δε νομίζω ότι θα έκανα ό,τι κι εκείνη, αλλά νομίζω ότι μπορώ να καταλάβω πως πήρε κάποιες από τις αποφάσεις της.
Διαβάστε το, και μη σκεφτείτε ούτε για μία στιγμή πως η Μόλι είναι χαζή!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Nita Prose (Νίτα Πρόουζ) είναι Αντιπρόεδρος/Διευθύντρια Εκδοτικού του Simon & Schuster στον Καναδά ενώ έχει εργαστεί σε διάφορους εκδοτικούς οίκους στη διάρκεια της καριέρας της. Η καμαριέρα είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
