Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Αυτό το βιβλίο ήταν καθαρά ένα #bookstagrammademedoit για εμένα! Έβλεπα συνεχώς παντού τόσα καλά λόγια όταν πρωτοβγήκε, που αναρωτιόμουν, είναι όντως καλό ή είναι μόδα; Μέχρι που αποφάσισα να το διαβάσω και να διαμορφώσω τη δική μου άποψη και είναι όντως καλό!
Πάμε πίσω στο παρελθόν, αλλά πολύ πίσω όμως, στην Πομπηία του 74μ.Χ.. Εκεί συναντάμε την Αμάρα, μια σκλάβα από τις Αφίδνες που η μητέρα της την πούλησε αφού είχε πεθάνει ο πατέρας της αφήνοντάς τους μόνο χρέη, και αφού τους είχαν τελειώσει τα λεφτά. Η Αμάρα είχε άλλο όνομα όταν ήταν ελεύθερη, αλλά αυτό δεν έχει σκοπό να το μοιραστεί ούτε με τον αφέντη της, ούτε με κάποιον από τους πελάτες στη Λυκοφωλιά. Εκείνη την εποχή η Αμάρα ήταν κόρη γιατρού, είχε μόρφωση και έπαιζε λύρα, ενώ διάβαζε επίσης ιατρικά κείμενα και βοηθούσε τον πατέρα της. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την εξυπνάδα της θα περίμενε κανείς πως θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν να αποφύγει μια τέτοια κακή τύχη, όμως ο ρόλος της γυναίκας εκείνη την εποχή ήταν ελάχιστα πιο πάνω από των σκλάβων.
Έτσι, η Αμάρα έφτασε στο πορνείο της πόλης και γνώρισε κι άλλες κοπέλες όπως ήταν κι αυτή. Σκλάβες, αντικείμενα προς ευχαρίστηση. Κοπέλες που δε θα έπρεπε να έχουν δική τους βούληση για να είναι ευχαριστημένος ο αφέντης τους. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να προκαλούν τον πόθο, να τον ανάβουν και να τον σβήνουν και φυσικά ο αφέντης τους να πληρώνεται γι’ αυτό. Όμως η Αμάρα δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτή θα είναι η ζωή της από εδώ και πέρα. Θέλει να ανακτήσει την ελευθερία της και κάνει ότι μπορεί είτε για να μαζέψει αρκετά χρήματα και να μπορέσει να την εξαγοράσει, είτε να πείσει κάποιον άλλον να το κάνει για εκείνη.
Η ιστορία που χτίζει η συγγραφέας στο μακρινό παρελθόν, βασίζεται πάνω στο πασίγνωστο αρχαίο πορνείο «Λουπανάρ» που όντως υπήρχε στην Πομπηία. Το πορνείο είχε πέντε δωμάτια με χτιστά, πέτρινα κρεβάτια, όπου γινόταν όλη η δουλειά και όπου ξεκουράζονταν μετά οι κοπέλες. Τα δωμάτια είχαν κουρτίνες στην ουσία αντί για πόρτες, δεν υπήρχε ιδιωτικότητα, δεν υπήρχε λόγος να υπάρξει άλλωστε, όπως και δεν υπήρχαν άλλες ανέσεις. Αυτές τις χαίρονταν μόνο ο Φήλικας στα επάνω δωμάτια, όπου βρισκόταν το σπίτι του. Στον κάτω όροφο όμως όπου γινόταν και η δουλειά, υπήρχε και η αντίστοιχη διακόσμηση. Τοιχογραφίες με θέμα τον έρωτα, ώστε να εμπνέονται οι πελάτες και λάμπες σε σχήμα φαλλού για αντίστοιχο λόγο.
Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με κάποια μυθολογικά στοιχεία, εφόσον υπάρχουν πολλές αναφορές σε αρχαίους Θεούς και μυστήρια ή γιορτές που τελούνταν για να τους τιμήσουν. Αλλά και στη Θεά Αφροδίτη φυσικά, της οποίας πιστές ακόλουθες ήταν όλες οι πόρνες της αρχαιότητας. Στη Θεά Αφροδίτη προσεύχεται και η Αμάρα και ζητάει να βρει όσα ζητάει, που δεν είναι κάτι άλλο από μια διέξοδο από τη μιζέρια στην οποία βρίσκεται.
Η ιστορία της Αμάρας, είναι η ιστορία όλων εκείνων των γυναικών που σκλαβώθηκαν ή γεννήθηκαν σκλάβες στην Πομπηία αλλά και στην αρχαιότητα γενικότερα. Βλέπουμε πόσο αόρατες υπήρχαν έξω από τα καθήκοντά τους και δεν μπορούμε παρά να κάνουμε μια σύγκριση με τη σημερινή εποχή. Τι άλλαξε στην ουσία; Έχουμε την ισότητα για την οποία πάλεψαν τόσες και τόσες γυναίκες πριν από εμάς; Έχουμε την ελευθερία που αρμόζει σε όλους τους ανθρώπους; Σίγουρα δε διατρέχουμε τον ίδιο κίνδυνο να πέσουμε σε σκλαβιά, όμως μη γελιέστε, αν μια γυναίκα βρεθεί στο έλεος των λάθος ανθρώπων, σκλάβα γίνεται και σήμερα. Όχι, δε θέλω να πω πως όλα είναι μαύρα σήμερα ή ότι είμαστε στην ίδια κατάσταση με το 74μ.Χ.. Θα μπορούσαμε όμως να έχουμε περισσότερα. Περισσότερα από αυτά που κερδίσαμε και πόσα ακόμα θα μπορούσαμε να είχαμε καταφέρει. Είναι απλά μια υπενθύμιση να μη σταματάμε ποτέ να παλεύουμε.
Η «Λυκοφωλιά» είναι ένα βιβλίο για την αποφασιστικότητα, τη φιλία, την πάλη για όσα μπορεί κανείς να καταφέρει αρκεί να έχει ένα όνειρο να ακολουθήσει και να είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα. Ένα βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Elodie Harper είναι δημοσιογράφος και βραβευμένη συγγραφέας. Η ιστορία της «Wild Swimming» κέρδισε στον διαγωνισμό σύντομου διηγήματος 2016 Bazaar of Bad Dreams, με κριτή τον Stephen King. Είναι ρεπόρτερ στο ITV News και έχει εργαστεί ως παραγωγός για το Channel 4 News.
