Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Ένα βιβλίο νέου συγγραφέα διάβασα και πάλι αυτές τις ημέρες, αυτή τη φορά ένα με αστυνομική χροιά. Ο Χρήστος Γιαννάκενας δοκιμάζεται στη μεγάλη φόρμα μετά τα διηγήματα και τα άρθρα και μαζί με το Μεταίχμιο μας φέρνουν το «Αίμα στις στάχτες». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με νουάρ ατμόσφαιρα, που όμως δεν έχει σαν πρωταγωνιστή κάποιον αστυνομικό ή κάποιον ιδιωτικό ερευνητή, επιθεωρητή ή ντετέκτιβ. Βασικός ήρωας είναι ο Δημήτρης Κανιάρης, ένας νέος άντρας που βασανίζεται από τους δικούς του κρυμμένους σκελετούς και τα φαντάσματα που δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί τη νύχτα. Ένας ήρωας χωρίς ηθικούς φραγμούς.
Και πάνω εκεί που κοιμάται και δεν κοιμάται, ο Δημήτρης δέχεται ένα τηλεφώνημα από μια πρώην του, τη Βάσω. Εκείνη του ζητά να συναντηθούνε και ούτε λίγο ούτε πολύ, του ζητάει να παρακολουθήσει τον φίλο της, έναν τύπο που ο Δημήτρης γνώριζε από παλιά και δεν συμπάθησε ποτέ. Δεν έχει καταλάβει καλά καλά γιατί η Βάσω τον επέλεξε για κάτι τέτοιο και η ιστορία μπερδεύεται καθώς ένα πτώμα εμφανίζεται και εξαφανίζεται μυστηριωδώς κι ο Δημήτρης αρχίζει να τρώει το πρώτο «ξύλο».
Με μια αρχή σαν κι αυτή, που δεν προμηνύει τίποτα καλό για το μέλλον του Δημήτρη, εκείνος αποφασίζει να μην εγκαταλείψει την υπόθεση και προσπαθεί να μάθει γιατί γίνονται όλα αυτά, γιατί ο ίδιος βρέθηκε ξαφνικά μπλεγμένος σε μια υπόθεση που βρωμάει ναρκωτικά από μακριά και που έχει πάει το πτώμα. Αστυνομία και εγκληματίες βρίσκονται σε μπλεγμένοι σε μια σπείρα που όσο πάει και περιστρέφεται και κάνει τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα για το Δημήτρη, που άκρη ψάχνει και άκρη δε βρίσκει.
Με γλώσσα ωμή και σύγχρονη, ο συγγραφέας μας μεταφέρει μια Ελληνική πραγματικότητα, που ευτυχώς δεν είναι πραγματικότητα για τους περισσότερους από εμάς. Ή τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω. Σίγουρα μια κάποια επαφή θα βρει ο αναγνώστης με τα θέματα που προβληματίζουν το νεαρό ήρωα και τον κάνουν να υποφέρει. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να ζήσει ήρεμα κι ανέμελα τη ζωή του έχοντας ένα τόσο μεγάλο βάρος στη συνείδησή του; Ακόμα κι αν η ευθύνη δεν ήταν δική του για ό,τι έγινε.
Το πρωτόλειο του συγγραφέα δεν είναι βέβαια χωρίς αδυναμίες. Όμως η γρήγορη, ακόμη και κινηματογραφική πλοκή αλλά και η ίδια η ιστορία του, το στήσιμό της όπως φυσικά και η εξέλιξή της, αποζημιώνουν τον αναγνώστη. Τον βάζουν να σκεφτεί τα ηθικά διλήμματα που δημιουργούνται στην πορεία. Από το παρελθόν του ήρωα και το γεγονός που τον στοιχειώνει, μέχρι την τελευταία πράξη του πριν κλείσει η αυλαία. Ο αναγνώστης αναρωτιέται τι θα έκανε αν ήταν στη θέση του ήρωα. Πως θα αντιδρούσε στο γεγονός του παρελθόντος. Αν θα κατάφερνε να το ξεπεράσει ή αν θα βρίσκονταν σε μια κατάσταση όπως αυτή του Δημήτρη. Αλλά βέβαια και αν θα επέλεγε την αυτοδικία ή την επίσημη οδό της δικαιοσύνης.
Ένα σχετικά μικρό βιβλίο που διαβάζεται ακόμα πιο γρήγορα!
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Χρήστος Γιαννάκενας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1994, όπου και ζει. Έχει σπουδάσει θεολογία στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδηµία Αθηνών (Α.Ε.Α.Α.) και εργάζεται από το 2019 στην αλυσίδα βιβλιοπωλείων Ευριπίδης. Ασχολείται µε το γράψιµο από το 2012 και έχει συµµετάσχει σε διάφορους διαγωνισµούς διηγήµατος, ενώ συµµετείχε και σε διάφορα έντυπα για το σινεµά και το βιβλίο. Μεγαλύτερες πηγές έµπνευσής του είναι οι συγγραφείς Ρέιµοντ Τσάντλερ, Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ και Τζέηµς Κράµλεϋ, ενώ λατρεύει το κλασικό και το νέο νουάρ σινεµά.
