Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Αστυνομικό μυθιστόρημα, τοποθετημένο στην Ελληνική πραγματικότητα που αξίζει να διαβαστεί. Αυτό είναι το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Μπέκα και ήρθε η ώρα να σας πω πόσο απόλαυσα την ανάγνωσή του, αφού πρώτα δούμε ποια είναι η ιστορία του.
Η υπαστυνόμος Σοφία Μήτση προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να πάρει μια θέση. Το όνειρό της γίνεται πραγματικότητα όταν έρχεται η μετάθεση στο Ανθρωποκτονιών. Αυτή είναι η αρχή όπως πιστεύει για μια καλύτερη ζωή, μια ζωή όπως τη θέλει. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς όπως τα περίμενε, καθώς ο προϊστάμενός της είναι ο τύπος του άντρα του πολλά βαρύ, που καυχιέται πως βάζει τα θηλυκά στη θέση τους και το καλύτερο που μπορεί να κάνει μια γυναίκα στο τμήμα του και δη στην ομάδα του, είναι να βλέπει, να ακούει και να μη μιλάει. Και κάπως έτσι η Σοφία προσγειώνεται κάπως ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Την πρώτη μέρα της Σοφίας στη νέα της υπηρεσία, μια γυναίκα εντοπίζεται νεκρή στο διαμέρισμά της. Η ομάδα της καλείται να αναλάβει την υπόθεση. Εκεί είναι που η Σοφία θα ακούσει το πρώτο «βλέπεις, ακούς, δε μιλάς». Θα δει όμως, θα ακούσει και θα προσπαθήσει να μιλήσει, γιατί αυτή είναι η δουλειά της. Αυτό είναι το χρέος της, να συμβάλει στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Μπορεί το να μπει στο σώμα να μην ήταν η πρώτη της προσωπική επιλογή, αλλά εφόσον το έκανε, εφόσον είναι αστυνομικός, έχει αποφασίσει να κάνει τη δουλειά της όσο πιο σωστά μπορεί. Όμως καθώς φαίνεται οι συνάδελφοί της δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη.
Σύντομα θα ακολουθήσει κι άλλη νεκρή κοπέλα και οι δολοφονίες αυτές που είναι σκηνοθετημένες σαν αυτοκτονίες θα ξεθάψουν αναμνήσεις που η Σοφία πίστευε πως είχε ξεχάσει. Σύντομα στο δρόμο της θα βρεθεί ένας πρώην δημοσιογράφος, νυν ιδιωτικός ερευνητής, ο Θωμάς Δήμου, ο οποίος φαίνεται πως με κάποιο τρόπο εμπλέκεται στην όλη υπόθεση. Είτε την ερευνά, είτε εμπλέκεται προσωπικά κι ο ίδιος, μένει να ανακαλυφθεί.
Με φόντο την Αθήνα και τον Πειραιά, την Ελληνική πραγματικότητα της εποχής μας, τα καλά και τα άσχημα της νύχτας, της μέρας και του επιχειρηματικού κόσμου, ο Βαγγέλης Μπέκας στήνει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με ένα καλοστημένο μυστήριο και αρκετούς δευτερεύοντες χαρακτήρες ώστε να μπερδέψει περισσότερο το κουβάρι και να μη δώσει στον αναγνώστη αυτό που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει από τις πρώτες σελίδες. Ποιος ευθύνεται για τις δολοφονίες; Ποιο είναι το μυστικό που δένει όλους αυτούς τους ανθρώπους μεταξύ τους; Ποιος είναι ο ειλικρινής, ποιος ο τίμιος και ποιος ο απατεώνας;
Πολλά τα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, χωρίς όμως να το παρακάνει. Όλα ταιριάζουν στο σκηνικό που έχει στήσει. Η «νύχτα» είναι σκληρή και άσχημη και σε αυτή καταφεύγουν άλλοι επειδή γοητεύονται, άλλοι γιατί έχουν συγκεκριμένες φιλοδοξίες και άλλοι γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Ένα είναι όμως ξεκάθαρό και κοινό για όλους. Άπαξ και μπλέξεις με τη «νύχτα», δεν ξεμπλέκεις εύκολα. Κι όταν λέω «νύχτα» δεν εννοώ μόνο τα ξενυχτάδικα, ή τα στριπτιτζάδικα που είναι και τα πιο προφανή. Μιλάω για όλα αυτά που συμβαίνουν ή συνδέονται με την ώρα που ο ουρανός είναι παραδομένος στο σκοτάδι. Εκμετάλλευση, μαστροπεία, ναρκωτικά και ό,τι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου.
Πέρα όμως από όλα αυτά που συμβαίνουν τη νύχτα, είναι κι αυτά που συμβαίνουν όλο το εικοσιτετράωρο και που φυσικά είναι θέματα που χρήζουν επίλυσης. Όπως για παράδειγμα η κατάχρηση εξουσίας, οι διακρίσεις και ο κάθε μορφής ρατσισμός. Τα γυναικεία και τα αντρικά επαγγέλματα, οι οπισθοδρομικές αντιλήψεις, η διαφθορά είναι κάποια από τα θέματα που θίγονται στο βιβλίο, όλα τους θέματα που ταιριάζουν στην ταυτότητα του αστυνομικού μυθιστορήματος και δείχνουν πόσο «διαβασμένος» ήταν ο συγγραφέας όταν το έγραφε.
Η ατμόσφαιρα αυτή του αστυνομικού εντείνεται και από την ίδια τη γραφή του συγγραφέα και τη ροή της ιστορίας. Χρησιμοποιώντας μικρά κεφάλαια, κυρίως από τη σκοπιά της Σοφίας και του Θωμά, όπου έχουμε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, αλλά και από τη σκοπιά κάποιων δευτερευόντων χαρακτήρων που παίζουν κομβικό ρόλο και όπου έχουμε τριτοπρόσωπη αφήγηση, ο συγγραφέας καταφέρνει να χτίσει σιγά σιγά την αγωνία και το μυστήριο που θέλει και να πιάσει στα δίχτυα του την προσοχή του αναγνώστη σελίδα τη σελίδα. Μέχρι να φτάσει στη μεγάλη αποκάλυψη και σε ένα τέλος όπου τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο, γιατί άλλωστε δεν είναι έτσι ούτε η ίδια η ζωή. Ένα τέλος που με αφήνει με την ελπίδα να διαβάσω τη συνέχεια της ιστορίας.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
O ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Έχουν εκδοθεί πέντε μυθιστορήματά του, τελευταίο από το οποία είναι Ο ΓΙΟΣ ΜΑΣ, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Έχει βραβευτεί από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος για τα μεγάλου μήκους σενάριά του: Το 13o υπόγειο και H χύτρα. Ζει στην Αθήνα, όπου συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής.
