Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πόσοι από εμάς έχουμε επαφή με όσα συμβαίνουν στην Ινδία; Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τους διαχωρισμούς που υπάρχουν σε αυτή τη μακρινή αλλά τόσο μεγάλη χώρα; Πόσοι ξέρουμε τι είναι οι κάστες και πως λειτουργούν, πως ορίζουν τις ζωές των ανθρώπων. Έχοντας συνεργαστεί για πολλά χρόνια με συναδέλφους μου από την Ινδία, έχω μάθει αρκετά πράγματα για την κουλτούρα και τον πολιτισμό τους. Όπως και για τις κάστες και την ιεραρχία τους. Όμως σίγουρα δεν ήξερα πολλές λεπτομέρειες για την εγκληματικότητα στη χώρα. Τουλάχιστον όχι πολλά περισσότερα από όσα έφταναν σε εμάς μέσα από τα δελτία ειδήσεων. Διαβάζοντας το βιβλίο της Deepti Kapoor ήρθα σε επαφή με το σκοτεινό κόσμο της Ινδίας, από την ασφάλεια του καναπέ μου.
Το βιβλίο μας ξεκινάει με ένα τροχαίο ατύχημα στο Νέο Δελχί του 2004, την πρωτεύουσα της χώρας. Εκεί γνωρίζουμε τον Ατζέι, έναν καλοντυμένο και δυνατό άντρα, που όμως είναι υπηρέτης κάποιου, ο οποίος βρίσκεται στη θέση του οδηγού της Mercedes που «πήρε» πέντε ζωές. Χωρίς να έχει σημασία αν αυτός είναι ο πραγματικός ένοχος για ό,τι έγινε και χωρίς να γνωρίζει κανείς ακριβώς τι έγινε, τον συλλαμβάνουν, τον βασανίζουν και τον στέλνουν στη φυλακή να περιμένει τη δίκη του. Όμως μετά από λίγο του ζητάνε συγνώμη για το πως του φερθήκανε, δεν ήξεραν ότι είναι άνθρωπος τους Ουαντία. Κι έτσι αρχίζουμε να μαθαίνουμε τι συμβαίνει.
Η αφήγηση κινείται ανάμεσα στους βασικούς ήρωες, τις ιστορίες των οποίων μαθαίνουμε σιγά σιγά. Στα κεφάλαια που αφορούν τον Ατζέι μαθαίνουμε για το άσχημο παρελθόν του σαν παιδί, αλλά και για τις δυσκολίες των φτωχών ανθρώπων. Μπορεί να φαντάζει περίεργο ή απαρχαιωμένο ή εξωφρενικό, αλλά φαίνεται πως όταν ο Ατζέι ήταν παιδί, δεν ήταν περίεργο για κάποιους πολύ φτωχούς ανθρώπους να πουλάνε τα παιδιά τους για να σβήσουν κάποιο χρέος ή να κερδίσουν χρήματα για την υπόλοιπη οικογένεια. Ένα τέτοιο παιδί ήταν και ο Ατζέι και εκεί που τον πήγαν γνώρισε τον Σάνι Ουαντία, το μελλοντικό αφεντικό του.
Ο Σάνι ήταν ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που σκορπούσε χρήμα, λάτρευε το αλκοόλ και τα ναρκωτικά και προσπαθούσε να φανεί αντάξιος του αυταρχικού πατέρα του, του μεγάλου και τρανού Μπάντι Ουαντία. Ο Μπάντι και ο αιμοδιψής αδερφός του Βίκι. Κοντά τους θα γνωρίσουμε κι άλλους ανθρώπους αλλά και τι μπορεί να συμβεί σε όσους έρχονται σε επαφή με την εξουσία και αυτούς που είναι στην εξουσία.
Παρά το μέγεθός του, είναι ένα βιβλίο που σε κάνει να θες να διαβάσεις κι άλλο, κι άλλο, να δεις μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που παγιδεύεται σε μια ζωή μέσα στο έγκλημα. Ο άνθρωπος που δεν έχει μάθει κάτι διαφορετικό και κάτι τέτοιο του φαίνεται φυσιολογικό. Ο άνθρωπος που θαμπώνεται από τη δόξα, το χρήμα, την πολυτέλεια. Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί την οποιαδήποτε εξουσία έχει, είτε είναι πολιτική εξουσία, είτε απλά εξουσία πάνω σε κάποιον συνάνθρωπό του, άγνωστο ή συγγενή.
Η Kapoor ξεγυμνώνει μπροστά στα μάτια μας την αθλιότητα της διαφθοράς και της ανελευθερίας του τύπου, αλλά και όσων βρίσκονται σε κάποιο αξίωμα. Μας θυμίζει τη συμπεριφορά των μαζών και πόσο εύκολο είναι να φουντώσει και να οδηγηθεί από αυτούς που ξέρουν να τη χειραγωγήσουν.
Δυνατό, έντονο, ωμό, το βιβλίο «Η εποχή του κακού» μας εισάγει σε ένα κόσμο που όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει, αλλά που όλοι χαιρόμαστε που είναι τόσο μακριά.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Deepti Kapoor (Ντίπτι Καπούρ) μεγάλωσε στη Βομβάη και το Μπαχρέιν, ακολουθώντας τον πατέρα της που εργαζόταν στην Κρατική Τράπεζα της Ινδίας. Κατά τον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου έζησε σε οικοτροφείο θηλέων στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, στη Ντέχραντουν∙ το 1997 μετακόμισε στο Δελχί όπου σπούδασε δημοσιογραφία, με μεταπτυχιακό στην κοινωνική ψυχολογία. Μετά τις σπουδές της εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Δελχί ως δημοσιογράφος. Εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία το 2009 και πήγε στην Γκόα, όπου ασχολήθηκε με τη γιόγκα και έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα, το A Bad Character (2014), που εκδόθηκε στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ινδία, καθώς και τη Γαλλία, όπου ήταν υποψήφιο για το Prix Medicis 2015. Ζει στη Λισαβόνα.
