Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ επέστρεψε και πάλι στις βιβλιοθήκες μας και στις αναγνωστικές λίστες, στις λίστες με τα δώρα των γιορτών που έρχονται και σε όποια άλλη λίστα θέλετε, με ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα. Όμορφα, άσχημα, δυνατά, εύκολα, δύσκολα, από αυτά που παίρνουν την καρδιά των αναγνωστών στα χέρια τους και αρνούνται να την επιστρέψουν. «Το εκμαγείο» είναι εδώ για να μας κάνει να νιώσουμε, να θυμηθούμε και να αναλογιστούμε όσα αφήσαμε στη μέση, όσα δεν τολμήσαμε, όσα μας κράτησαν πίσω αλλά και όσα μας ώθησαν να προχωρήσουμε.
Η Ναταλία βρίσκεται στην Αθεάτη, ένα μέρος χωμένο μέσα στο βουνό, κρυμμένο, θαρρείς, από όσους δε θέλει να το δουν. Εκεί γνωρίζει την Αλθαία, μια νεράιδα στα πράσινα, που θεραπεύει με τα βότανά της στο μαγαζί της τους ανθρώπους, ακόμα κι αν τη δική της καρδιά δεν έχει καταφέρει να τη θεραπεύσει. Η Ναταλία μαγεύεται από το μέρος, την Αλθαία, το μαγαζί της και επιστρέφει εκεί για να γίνει μέρος του. Γνωρίζει την Ακριβή και το σύζυγό της, τον καλόκαρδο Γεράσιμο και νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι τους, για όσο χρειαστεί. Γνωρίζει τα δυο τους κορίτσια και τα αγαπάει σαν δικά της παιδιά, σαν φίλες της. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να καταλάβει την Ακριβή και τον τρόπο που φέρεται στην οικογένειά της. Όπως η Αλθαία μοιράζει χαμόγελα και καλοσύνη, η Ακριβή σκορπάει γύρω της γκρίνια, κακία και μια μόνιμη διάθεση για καβγά.
Στο δωμάτιο της Ναταλίας υπάρχει ένα βουβό πιάνο. Εκείνη δεν την ενοχλεί, μιας και δεν παίζει. Όμως υπάρχουν φορές που φαίνεται σαν το πιάνο να της ψιθυρίζει τα μυστικά του. Την ψευδαίσθηση ενισχύουν τα κέρινα αποτυπώματα που η Ναταλία βρίσκει παντού γύρω από το σπίτι. Τα κέρινα πεντάγραμμα φτιάχνει ένας άγνωστος άντρας που κρύβεται σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι του χωριού, χωρίς θέρμανση μες στο χειμώνα. Ο άντρας προσπαθεί να αφήσει πίσω το παρελθόν, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Οι τύψεις και οι εφιάλτες του κατατρώνε το μυαλό, όπως το κρύο του παίρνει την υγεία και τη ζωντάνια του.
Ένα βιβλίο που, όπως είπα και στην αρχή μου προκάλεσε πολλά συναισθήματα. Κυρίως γιατί ξεκινάει να δημιουργεί την ατμόσφαιρα ενός μυστηρίου και συνεχίζει σε μια πολύ διαφορετική κατεύθυνση, με έντονα κοινωνικά μηνύματα και με τον πόνο της απώλειας διάχυτο στο μεγαλύτερο μέρος του. Μια ιστορία φιλίας. Δυο ιστορίες αγάπης. Μια ιστορία προδοσίας. Η απώλεια του έρωτα. Η απώλεια ενός πολύ αγαπημένου προσώπου. Η απώλεια του εαυτού.
Η Φραντζέσκα μίλησε στην καρδιά μου με αυτό το βιβλίο. Μου άνοιξε τη δική της, μπήκα μέσα και είδα αλλά και ένιωσα το βάρος των γεγονότων που την οδήγησαν να γράψει αυτό το βιβλίο. Όχι, δεν ήταν η σκάλα που περιγράφει στην πρώτη σελίδα αυτή που την οδηγούσε στη συγγραφή. Η σκάλα ήταν μόνο η έμπνευση. Η απώλεια ήταν αυτή που της έδειχνε το δρόμο. Μπορεί το βιβλίο να μην έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, έχει όμως όλα της τα συναισθήματα σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής της. Την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό το μικρό παράθυρο στην ψυχή της.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο De Montfort της Αγγλίας και δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της conceptual photography για διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά. Παράλληλα, δίδασκε σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών και αρθρογραφούσε στον περιοδικό Τύπο. Σήμερα εργάζεται ως κειμενογράφος και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Η νύχτα του Σάουιν, κατέκτησε το βραβείο Μυθιστορήματος της Xρονιάς στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας» στα Βραβεία Public 2018. Το δεύτερό της μυθιστόρημα, Καχαραμπού, η συνέχεια της Νύχτας του Σάουιν, κυκλοφόρησε το 2019 κλείνοντας την επιτυχημένη διλογία.
