Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πριν λίγες μέρες αποδέχθηκα μια πρόσκληση και είχα έτσι την ευκαιρία να γνωρίσω κα να συνομιλήσω με τη συγγραφέα Δρ. Άννα Κανδαράκη, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της «Τα χρώματα που εσείς μου μάθατε». Η βραδιά κύλησε με συζήτηση για τα σύγχρονα θέματα που μας απασχολούν όλους λίγο πολύ αλλά και με εξομολογήσεις από κάποιους από τους παρόντες. Μου άρεσε πολύ η ζεστή και προσιτή στάση της κυρίας Κανδαράκη, ανοιχτή προς όλους, ζητώντας της γνώμη μας, όπως μου άρεσε πολύ και ο τρόπος που μιλούσε. Ένας άνθρωπος που δείχνει με τη γλώσσα του σώματος πως θέλει πραγματικά να ακούσει αυτά που έχεις να πεις και που ακούει με μια πραγματικά ζεστή ματιά!
Παίρνοντας λοιπόν το βιβλίο αυτό στα χέρια μου είχα μια περιέργεια να δω ποιες ιστορίες είχε να μοιραστεί μαζί μας. Ποια χρώματα είναι αυτά που της έμειναν, αυτά που ήθελε να γνωρίσουμε κι εμείς. Όταν ξεκίνησα λοιπόν να το διαβάζω ήταν σαν να άκουγα τη φωνή της να μου το αφηγείται. Όπως ακριβώς τη θυμόμουν να μας μιλάει, έτσι ακριβώς τη διάβαζα και ένιωσα σαν να την έχω απέναντί μου και να μου διηγείται η ίδια τις ιστορίες του βιβλίου.
Κάθε ιστορία είναι κι ένα χρώμα, ένα χρώμα αντιπροσωπευτικό της εμπειρίας ή του ανθρώπου που ζήτησε τη βοήθειά της. Και όχι, μην ανησυχείτε, δεν βγάζει στη φόρα τα «άπλυτα» των ανθρώπων που την εμπιστεύτηκαν, αυτά τα οποία είναι υποχρεωμένη να φυλάει σαν επτασφράγιστο μυστικό. Τις αληθινές ιστορίες θεραπευόμενων, τις άλλαξε ώστε να μην προδίδουν τίποτα, όχι όμως τόσο που να χάνουν την ουσία τους. Και μέσα από αυτές τις ιστορίες, μας μιλάει για όσα θα έπρεπε να έχουμε στο νου μας. Να προσέχουμε τον εαυτό μας, γιατί αν δεν θελήσουμε εμείς να τον βοηθήσουμε, κανένας δε θα το καταφέρει.
Στο τέλος κάθε χρώματος, βρίσκει κανείς συγκεντρωμένες τις μεγάλες ή μικρές αλήθειες που θα ήθελε να αποκομίσει από το κείμενο. Αλήθειες που αφορούν στη γονεϊκότητα, τη μητρότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τον έρωτα, το γάμο, την εφηβεία, τα θέλω και τα πρέπει, τη στάση μας απέναντι στη ζωή, το φόβο, την επιθυμία, ακόμα και την ίδια τη ζωή.
Διαβάζοντας τις ιστορίες αυτές, αναγνώρισα σε αρκετά σημεία τον εαυτό μου, ανθρώπους που γνωρίζω, καταστάσεις που μου φάνηκαν γνωστές κι άλλες που με προβλημάτισαν πολύ.
Μπορεί τα nonfiction βιβλία να μην είναι το φόρτε μου, την ανάγνωση αυτού το βιβλίου όμως την απόλαυσα. Δεν είναι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, όπως τα έχουμε συνηθίσει. Δεν προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να κάνουμε κάτι, για να πετύχουμε ένα στόχο ή για να γίνουμε καλύτεροι. Όχι. Είναι εδώ για να μας δείξει πως κάποιες συμπεριφορές που ίσως θεωρούμε φυσιολογικές, είναι στην πραγματικότητα προβληματικές, για να μας θυμίσει πως όλα ξεκινούν από εμάς και πως ναι, αν πάρουμε την απόφαση να μας βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο, αυτό δε θα γίνει χωρίς κόπο, αλλά θα γίνει μόνο επειδή το θέλουμε.
Διαβάστε το βιβλίο κι αν κάτι σας θυμίσει τον εαυτό σας, απλά προσπαθήστε να τον κατανοήσετε καλύτερα.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΑΝΝΑ ΚΑΝΔΑΡΑΚΗ γεννήθηκε στο Μιλγουόκι της Αμερικής. Είναι κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, αριστούχος του Πανεπιστημίου Paris V της Σορβόννης και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το πρώτο της πτυχίο στο Τμήμα Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ και η συμμετοχή στις ανασκαφές της Αρχαίας Μεσσήνης τής άνοιξαν το παράθυρο στην κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Γοητευόταν από τα κτερίσματα, τι φυλαχτό έβαζε μια μάνα δίπλα στο νεκρό παιδί της να το προστατεύει στο τελευταίο του ταξίδι, πώς η αδιάκριτη αρχαιολογική σκαπάνη ξεσκέπαζε συντρόφους σφιχταγκαλιασμένους στην τελευταία τους κατοικία. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Λούβρου στο Παρίσι και στην πολιτισμική διαχείριση στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ στον Καναδά. Μελετώντας τις τεχνοτροπίες των καλλιτεχνών συνειδητοποίησε ότι έψαχνε πίσω από κάθε πινελιά να καταλάβει τι κουβαλούσε ο καθένας στη ψυχή του όταν γέμιζε το χαρτί χρώματα. Η αναζήτησή αυτή την οδήγησε να αφοσιωθεί στις σπουδές της κλινικής ψυχολογίας. Πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό της από το Πανεπιστήμιο Paris V της Σορβόννης, με ειδίκευση στην ψυχοπαθολογία παιδιού, εφήβου και ενηλίκου, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της ως διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα της Ιατρικής Σχολής, είναι μέλος του European Family Therapy Association (EFTA), της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ), καθώς και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ψυχικής Υγείας της Γυναίκας (ΕΨΥΓ). Έχει εργαστεί ως Επικεφαλής Ψυχολογικού Τμήματος σε γενικά νοσοκομεία, ιδρύματα και ψυχιατρικές κλινικές. Στο ενεργητικό της περιλαμβάνεται πλούσια αρθρογραφία στον εγχώριο και τον διεθνή Τύπο, αλλά και συμμετοχές σε διεθνή συνέδρια ως καλεσμένη ομιλήτρια. Το 2018 εμπνεύστηκε και ίδρυσε το θεραπευτικό κέντρο Therapy Nest, όπου μαζί με τους συνεργάτες της αναλαμβάνει άτομα, ομάδες, ζευγάρια και οικογένειες, ενώ πραγματοποιεί επιστημονικά σεμινάρια, τόσο για τους ειδικούς όσο και για το ευρύ κοινό.
