Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Αυτή τη φορά ο αστυνόμος Καπετάνος κολυμπά σε πολύ «Σκοτεινά Νερά» και ο Δημήτρης Σίμος βγαίνει στην επιφάνεια και δε θα μείνει απλά στον αφρό, σκαρφαλώνει στο μεσαίο κατάρτι το πιο ψηλό. Και όχι, δεν κινδυνεύει να πέσει και να τσακιστεί, γιατί πολύ απλά, έχει μάθει να σκαρφαλώνει με γερά πατήματα και να κρατιέται σε κάθε επίπεδο που βρίσκεται μέχρι να πάει παραπάνω. Μια εξαιρετική εξέλιξη στη γραφή ενός συγγραφέα από τους καινούριους, από αυτούς που αποφάσισαν να υπηρετήσουν το μυστήριο και το αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά που όμως δεν μένουν στην πεπατημένη και σκιαγραφούν ήρωες που εξελίσσονται, όπως και οι συγγραφείς τους.
Στην τέταρτη περιπέτειά του, ο αστυνόμος Καπετάνος, πιο ώριμος από ποτέ, περνάει ένα ήρεμο βράδυ με καλή παρέα, όταν ξαφνικά πρέπει να βρεθεί στην ταράτσα ενός ξενοδοχείου. Εκεί, ένας πελάτης απειλεί να πηδήξει στο κενό, μα πριν προλάβει να του αλλάξει γνώμη ο Καπετάνος, δυο σφαίρες παίρνουν την απόφαση και για τους δυο τους. Ένα ταριχευμένο τσακάλι που θα βρεθεί σε ντουλάπι του δολοφονημένου θα αφήσει ένα ηχηρό μήνυμα, με άγνωστο ακόμα περιεχόμενο και η παρουσία της αντιτρομοκρατικής στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ευβοίας θα περιπλέξουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα!
Παράλληλα, ένα καλά στημένο δίκτυο φαίνεται πως εκπαιδεύει «λέοντες» από μικρή ηλικία. Ο Θείος έχει τα δικά του παιδιά, αυτά που εκπαίδευσε σκληρά ο ίδιος, αυτά που τον αγαπάνε και τον εμπιστεύονται με τη ζωή τους και αυτά που τους έχει υποσχεθεί σπουδές και μια καλύτερη ζωή. Ποιοι είναι αυτοί οι «λέοντες» και τι σκοπό έχουν; Ποιος κινεί τα νήματα; Πόση από την αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτή την οργάνωση θα καταφέρει να ανακαλύψει ο αστυνόμος Καπετάνος;
Μια εξαιρετικά στημένη υπόθεση είναι αυτή που μας παρουσιάζεται με το «Θάνατο του Οδυσσέα» και ο Δημήτρης Σίμος καταπιάνεται ακόμα μια φορά με θέματα που απασχολούν τη χώρα και την κοινωνία μας. Μας πάει πίσω στο 2015 για να μας θυμίσει την άνθηση των εθνικιστικών οργανώσεων και να στηρίξει την υπόθεσή του στη μάστιγα των νεοφασιστών και των ρατσιστών αυτού του τόπου, ενώ ταυτόχρονα, έχει αρχίσει να υφάνει μια δεύτερη πιο περίπλοκη υπόθεση, ένα κουβάρι που ξετυλίγεται αργά αργά και μυστικά, έτσι που να υπάρξει η αληθοφάνεια και το περιθώριο ώστε όλα τα στοιχεία που δίνει σταλαγματιά σταλαγματιά να αφομοιωθούν και όταν κάτσει η σκόνη των εξελίξεων να μην υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση, ουδεμία τρύπα στην υπόθεση. Δεν κλείνουν όλες οι πόρτες στην τελευταία σελίδα, αλλά φαίνεται πως μένει ανοιχτό ένα πέρασμα, ικανό να προϊδεάσει για τη συνέχεια.
Τέταρτο βιβλίο για τον αστυνόμο Καπετάνο, πέμπτο προσωπικό για το Δημήτρη Σίμο και η εξέλιξη της γραφής του είναι θεαματική. Φαίνεται πως το νέο του σπίτι τον στηρίζει αρκετά για να πάρει τις αποφάσεις που θέλει και να οδηγήσει τη γραφή του εκεί που ο ίδιος προτιμά. Όπως είπα και στο συγγραφέα, αγαπώ λιγάκι παραπάνω τον Καπετάνο σε αυτό το βιβλίο. Φαίνεται πως έχει βρει τον εαυτό του πλέον. Υπάρχει μια ισορροπία στη ζωή του, καθώς πλέον είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα σε σχέση με την πρώην γυναίκα του, έχει φτιάξει μια καλή σχέση με την κόρη του την οποία δουλεύει όσο περισσότερο μπορεί και ο ρόλος του σαν πατέρας έχει υφή και σύσταση τόσο μέσα στο μυαλό του όσο και έξω από αυτό. Βοηθάει πάντα και η Ιουλία, που είναι χαρακτήρας κλειδί για την ψυχολογία του Καπετάνου.
Από τα «Τοξικά μάτια» και έπειτα ο χαρακτήρας του Καπετάνου γίνεται πιο συμπαγής και η γραφή του Σίμου βελτιώνεται με εκθετικό ρυθμό. Τώρα, δύο βιβλία μετά, φαίνεται πως η φωνή του δυναμώνει και ακούγεται πάνω από τις άλλες. Έχει δικό της ύφος και χροιά και υπόσχεται πως κάθε μέρα που περνάει θα γίνεται ακόμα καλύτερη και θα αποκτά περισσότερους αγαπημένους και αφοσιωμένους αναγνώστες. Αυτούς που εκτιμούν του συγγραφείς που εξελίσσονται και γίνονται καλύτεροι με κάθε λέξη που γράφουν.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Δημήτρης Σίμος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1987. Τα Βατράχια, η πρώτη του συγγραφική δουλειά, έλαβε την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος Ασημένια Σελίδα, ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νέου λογοτέχνη από το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα. Δραστηριοποιείται παράλληλα ως σεναριογράφος. Τον Ιανουάριο του 2016 έγινε δεκτός στην Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, αποτελώντας ένα από τα νεαρότερα μέλη της.
